ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 305

ซูหลิงโหรวตกตะลึง เธอกล้าต่อต้านท่านผู้เฒ่า?

หึ คราวนี้ทำให้ท่านผู้เฒ่าโมโหถึงที่สุดแล้ว เธอจบเห่แล้ว!

"เธอ......" สีหน้าของท่านผู้เฒ่าเคร่งขรึมลงทันที ตะโกนขึ้น "พวกเธอไสหัวออกไป ไสหัวไปซะ!"

ซือเย่เจ๋วจับข้อมือของเจียงเซิง หันหลังแล้วพูดด้วยความเย็นชา "ชาตินี้ผู้หญิงที่ผมจะแต่งงานด้วย มีเพียงแค่เจียงเซิงเท่านั้น"

ท่านผู้เฒ่ามองดูซือเย่เจ๋วพาเจียงเซิงออกไปโดยไม่หันหน้ากลับมามอง จู่ ๆ ก็นึกถึงสือสิงจี่เพื่อเย่ยูผู้หญิงคนนั้นก็ท่าทางแน่วแน่และเด็ดขาดแบบนี้ ดวงตาของเขาก็เศร้าสลดขึ้นมา

ถ้าหากพูดว่าลูกชายลูกชายของตัวเองจะแต่งงานกับเย่ยูให้ได้ ต่อให้เขาไม่พอใจเย่ยูลูกสะใภ้คนนี้ แต่เขาก็ยินยอมแล้ว

ตอนนี้สถานการณ์ไม่เหมือนกัน เจียงเซิงต่อให้นามสกุลเจียง แต่ในตัวของเธอมีเลือดของตระกูลกุงไหลเวียนอยู่

ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องถูกผู้หญิงคนนี้ทำให้ตายนะ!

ซูหลิงโหรวหัวใจหนาวเหน็บถึงที่สุด

เดิมทีเธอคิดว่าบอกเรื่องนี้กับท่านผู้เฒ่า ท่านผู้เฒ่าจะต้องขัดขวางซือเย่เจ๋วไม่ให้คบกับเจียงเซิงแน่นอน แต่คิดไม่ถึงว่า......

ซือเย่เจ๋วยอมอกตัญญูต่อท่านผู้เฒ่า แต่ก็ไม่ยอมปล่อยเจียงเซิงผู้หญิงสารเลวคนนี้!

"คุณปู่ คุณอย่ากังวลเลยค่ะ เย่เจ๋วเขาก็แค่ถูกเด็กที่คุณเจียงคลอดออกมาผูกมัดเอาไว้ก็เท่านั้น ในเมื่อเย่เจ๋วก็ไม่อยากให้พวกเด็ก ๆ ไม่มีแม่"

จริงด้วย ถ้าหากผู้หญิงสารเลวคนนั้นไม่ได้มีลูก จะมีเรื่องบ้า ๆ เหล่านี้ของเธอได้อย่างไรกัน?

ท่านผู้เฒ่าสีหน้าเคร่งขรึมลง: "หึ ทายาทของตระกูลซือ ยังจะกังวลว่าจะหาแม่เลี้ยงที่เหมาะสมยิ่งกว่าไม่ได้เหรอ? สำหรับเจียงเซิงคนนั้น ฉันไม่มีทางยอมให้คนที่มีสายเลือดของตระกูลกุงเข้ามาในตระกูลซือเด็ดขาด!"

หลังจากที่ซือเย่เจ๋วขึ้นรถ เจียงเซิงรีบยกมือขึ้นจับหน้าของเขาให้หันมา: "ซือเย่เจ๋ว ให้ฉันดูแผลบนหน้าของคุณหน่อย"

ซือเย่เจ๋วหันมาแล้วกอดเธอเอาไว้แน่น การกระทำแบบนี้ทำให้เจียงเซิงตกตะลึงขึ้นมา: "ซือเย่เจ๋ว?"