ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 319

เด็กคนนี้โตขึ้นไม่ธรรมดาแน่นอน

กลิ่นหอมลอยเข้าจมูกของท่านผู้เฒ่า ทำให้ชายชรารู้สึกหิว

เจียงนวนนวนสังเกตเห็นบางอย่าง จึงยื่นชามของตัวเองมา ดวงตาสดใสเต็มไปด้วยความบริสุทธิ์และน่ารัก: "คุณทวด จะทานบะหมี่ไหม?"

ท่านผู้เฒ่านิ่งอึ้ง ตอนบ่ายเพิ่งจะดุเด็กน้อยคนนี้ไป ตอนนี้เธอกลับยอมยกบะหมี่ของเธอให้?

คนแก่อย่างเขายังคงหยิ่งยโสอย่างมาก กระแอมขึ้นมาแล้วหันหน้าหนี: "อย่าคิดว่าพวกเธอทำแบบนี้ ฉันจะปล่อยพวกเธอไป"

เจียงนวนนวนก้มหน้า เอาชามกลับไปด้วยสหน้าผิดหวัง: "คุณทวดไม่ชอบพวกเรา พวกเรารู้แล้ว"

ท่านผู้เฒ่าเป่าหนวดถลึงตา: "จะไม่ชอบพวกเธอได้อย่างไร......"

"ถ้าคุณอยากทานในหม้อยังมีอีก ไม่ทานก็ช่างเถอะ" เจียงเหยียนเหยียนขัดคำพูดของเขาโดยที่ไม่ไว้หน้า

ท่านผู้เฒ่า: "..."

เขาแก่แล้วเหรอ?

ทำไม "ศักดิ์ศรี" ของเขาถึงถูกเหยียบย่ำใต้เท้าของเด็กน้อยทั้งสามคนนี้?

ช่างเถอะ ช่างเถอะ ไม่คิดเล็กคิดน้อยกับเด็กบ้าสามคนนี้

ท่านผู้เฒ่าเข้าไปในครัวเพื่อตักบะหมี่ เขาจะลิ้มลองฝีมือของเด็กคนนี้สักหน่อย

ได้นั่งทานอาหารกับเด็ก ๆ ด้วยความปรองดอง หาได้ยากจริง ๆ

ลองชิมคำหนึ่ง ท่านผู้เฒ่าก็ไม่พูดแล้ว

เจียงนวนนวนหัวเราะขึ้นมา ดวงตาที่สดใสของเธอเป็นประกาย: "บะหมี่ที่พี่ชายของหนูทำอร่อยใช่ไหมล่ะ?"

"หึ ฝีมือแบบนี้เรียนกับใครมา ชำนาญมาก"

"หม่ามี้สอน" คำพูดของเจียงเหยียนเหยียนทำให้ท่านผู้เฒ่ามือสั่น บะหมี่ในชามดูไม่น่ากินทันที