ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 46

ไม่รู้ทำไม เขามีความประทับใจที่ไม่ดีต่อเจียงเวย เขารู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้อ่อนแอ ทำอะไม่เป็นทั้งนั้น และไม่คู่ควรกับท่านเจ๋วเลย

ถ้าผู้หญิงคืนเมื่อหกปีที่แล้วนั้นไม่ใช่เธอ ท่านเจ๋วจะยังยอมให้เธออย่างนี้ได้ยังไง?

"เย่เจ๋ว เซิงเซิงบอกว่าคุณเปิดบริษัทจิวเวลรี่แห่งใหม่ให้เธอ นี่ไม่จริงใช่ไหม?"

ดวงตาของซือเย่เจ๋วมืดลง "คุณไม่พอใจกับการที่เธออยู่ในไวน์เนอร์ ตอนนี้เธอออกจากไวน์เนอร์และทิ้งหุ้นให้กับคุณ ทำไม คุณยังไม่พอใจอีกเหรอ?"

"ฉัน…" เหงื่อเย็นไหลออกมาบนหน้าผากของเจียงเวย สิ่งที่ เจียงเซิงพูดนั้นเป็นเรื่องจริงหรือ? เย่เจ๋วได้มอบบริษัทจิวเวลรี่ใหม่ให้เธอเพื่อให้เธอสละหุ้นของ ไวน์เนอร์งั้นเหรอ?

แม่งเอ้ย!

ถ้าเป็นเช่นนี้ ให้เธอสละหุ้นของไวน์เนอร์ไปจะดีกว่า!

"เย่เจ๋ว ฉันสามารถยกหุ้นไวน์เนอร์ให้เซิงเซิงนะ คุณปล่อยให้เธอกลับมาได้ไหม ไม่ว่ายังไงไวน์เนอร์เป็นบริษัทที่แม่ของเธอก่อตั้งมา เธอจะเต็มใจจากไปได้อย่างไร"

ใช่แล้ว ตราบใดที่เธอแสดงความเต็มใจที่จะมอบหุ้นไวน์เนอร์ให้กับเจียงเซิง เย่เจ๋วจะเห็นใจตัวเองที่ใจกว้างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นดวงตาอันเย็นชาของซือเย่เจ๋ว เจียงเวยก็รู้สึกถึงความตื่นตระหนก

ทำไมเขาถึงมองตัวเองด้วยสายตาแบบนี้ล่ะ?

"คุณมาที่นี่เพื่อตั้งคำถามกับการตัดสินใจของผมเหรอ?"

น้ำเสียงของซือเย่เจ๋วแสดงความไม่พอใจ และเห็นได้ชัดว่าความอดทนที่เขามีต่อเจียงเวยนั้นมีขีดจำกัด

ใบหน้าของเจียงเวยซีดเล็กน้อย "ฉัน...ฉันไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น"

"ในเมื่อไม่ใช่ งั้นก็กลับไปดูแล ไวน์เนอร์ จิวเวลรี่ ของคุณให้ดี" ซือเย่เจ๋วพูดอย่างเรียบๆ

เจียงเวยกัดริมฝีปากของเธอ และเมื่อเธอหันหลังจะออกจากสำนักงานนั้น ในดวงตาของเธอมีเพียงความเกลียดชังอย่างสุดซึ้ง มันเป็นความเกลียดชังที่มีต่อเจียงเซิง!

เธอเกลียดที่เจียงเซิงกลับมายังประเทศอย่างกะทันหัน ถ้าไม่มีเธอ ซือเย่เจ๋วก็คงไม่แยแสเธอมากขึ้นเรื่อยๆ!