ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 67

ชายวัยกลางคนดูตื่นตระหนก แต่เขารับเงินห้าล้านจากเซียวหลานไปแล้ว หากเขาทรยศเธอ เขาจะ...

"คือ...คือคุณเจียงเวยครับ"

บอดี้การ์ดชุดดำเตะเขาล้มลงจากด้านหลัง ก่อนหยิบปืนออกมาแล้วชี้ไปที่หัวของเขา

ชายวัยกลางคนตื่นตระหนกมากราวกับสายธนูที่ถูกดึงจนสุด และหัวใจของเขาก็เต้นรัว เขาคิดอยู่ว่าถ้าของที่อยู่บนหัวดังขึ้น เขาคงต้องไปพบเจ้าแห่งนรกเข้าแล้ว!

เขายังสนใจเรื่องเงินห้าล้านนั้นทำไมกัน!

เขาสั่นไปทั้งตัว ปากเปิดครึ่งหนึ่ง และเขาหวาดกลัวจนพูดตะกุกตะกักว่า "คืนนั้นคือ...คือคือ..."

เมื่อได้ยินเสียงคลิกที่ด้านหลังศีรษะ กางเกงของชายวัยกลางคนก็เปียกโชกไป "คืนนั้นไม่ใช่คุณเจียงเวย แต่แต่ๆ ผมไม่รู้จริงๆ ว่าเป็นผู้หญิงคนไหนครับ!"

เขาบอกตามความจริงเพราะเขาไม่รู้จักผู้หญิงคนนั้นเลย รู้แค่ว่า หลังจากส่งผู้หญิงคนนั้นเข้าไปในห้องแล้ว จากนั้นท่านเจ๋วก็เข้าไปข้างในด้วย

เมื่อเขาได้ยินว่าไม่ใช่เจียงเวย ซือเย่เจ๋วก็ไม่สนใจคำตอบที่เหลือ

เพราะความจริงก็เกือบจะชัดเจนแล้ว

เขาวางขาลง เปลี่ยนท่านั่ง และโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อมองเขา "เมื่อหกปีก่อน นายบอกฉันว่าคือ เจียงเวย"

"ผมโกหกคุณ แต่ผมก็ถูกบังคับจริงๆ... คุณนายเจียงให้เงินผมห้าล้าน สั่งให้ผมต้องพูดแบบนี้ ผมไม่กล้าทำให้คุณขุ่นเคืองใจได้ แต่ผมก็ไม่สามารถทำให้คุณนายเจียงไม่พอใจเช่นกันครับ" ชายวัยกลางคนพูดพลางร้องไห้ไป

ดวงตาของซือเย่เจ๋วฉายแววอำมหิต "เรื่องผู้หญิงในคืนนั้น มันเป็นเรื่องยังไงกันแน่?"

"ผม...ผมไม่รู้ครับ ผมรู้แค่ว่าคุณเจียงเวยบอกว่าผู้หญิงคนนั้นดื่มมากเกินไป ผมมองดูแล้วพบว่าผู้หญิงคนนั้นหมดสติจริงๆ และเธอก็หน้าตีดีด้วย คุณเจียงเวยได้ส่งเธอเข้าไปพักผ่อน"

ชายวัยกลางคนเหมือนกำลังคิดอะไรได้แล้วพูดว่า "ใช่แล้ว ตอนที่เจียงเวยออกมา เธอให้คีย์การ์ดห้องกับผม ผมยังสงสัยอยู่ลูกค้ายังพักอยู่ในห้องเลยทำไมเอาคีย์การ์ออกมา จากนั้นผมถึงรู้ว่า คีย์การ์ดนั้นคือให้ผมมอบกับคนที่ชื่อหลินเซียนยี่ เป็นประธานของบริษัทอสังหาริมทรัพย์แห่งหนึ่ง"