ท่านประธานของสามโอรสแห่งสวรรค์พาตัวกลับบ้าน นิยาย บท 87

เซียวเถียนเถียนส่งข้อความถึงเธอทางโทรศัพท์มือถือของเธอ คงเป็นพ่อแม่ทูนหัวสามคนนั้นบอกเธอ เธอยังรู้เรื่องที่ซือเย่เจ๋วจะค้างคืนที่นี่ด้วยซ้ำ!

เมื่อมองดูคำพูดที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของเซียวเถียนเถียน เธอก็ตอบว่า: เธอกำลังคิดอะไรมั่วซั่วอยู่ ผู้ชายชั่วนั้นได้นอนแค่บนโซฟาเท่านั้น

เธอปิดโทรศัพท์มือถือลง สามารถหลบหนีนานแค่ไหนก็แค่นั้นแหละ!

ตกดึก ร่างสูงเดินเข้ามาใกล้ขอบเตียง เขาค่อยๆ นั่งลงมองดูหญิงสาวที่นอนหลับอย่างอ่อนหวานและสงบสุขบนเตียง เขาวางมือลงบนเตียง โน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อจูบริมฝีปากของเธอ

"อือ…" ขนตาของเจียงเซิงสั่นเล็กน้อย จากนั้นเธอก็ยกมือขึ้นและโบกมือเบาๆ "เอาล่ะ หยุดเล่นได้แล้วนะ"

เสียงที่ตระการตาและขี้เกียจของเธอมีเสียงจมูกราวกับว่ามันรบกวนความฝันอันแสนหวานของเธอ และเธอขมวดคิ้วเล็กน้อย

ซือเย่เจ๋วจ้องมองเธอโดยไม่มีการระแวงใดๆ มีความอ่อนโยนแวบขึ้นมาในดวงตาของเขา และปลายนิ้วของเขาก็ลูบไล้ที่มุมริมฝีปากของเธอ

"เจียงเซิง ผมจะทำให้คุณยอมรับผมด้วยความเต็มใจ"

ยามเช้า

เจียงเซิงลืมตาขึ้นมา เธอไม่รู้ว่าทำไมเมื่อคืนนี้เธอถึงนอนหลับสบายขนาดนี้

แน่นอนมันเป็นเพราะชายชั่วนั้นไม่อยู่ที่นี่

เธอลุกขึ้นเดินไปหลังประตู ประตูยังล็อกอยู่ ฮึ โชคดีที่กุญแจสำรองอยู่ในมือของเธอหมด

เธอเดินไปที่ห้องนั่งเล่นในชุดนอนแล้วยืดตัวสบายๆ เมื่อหันหลังกลับก็เห็นเด็กสามคนนั่งที่โต๊ะอาหารมองมาที่เธอพร้อมกัน

ส่วนซือเย่เจ๋วเดินออกจากครัวพร้อมอาหารเช้าแล้วมองดูเธอ "คุณตื่นแล้วเหรอ?"

เจียงเซิงตัวแข็งทื่ออยู่กับที่ทันที

เธอเกือบลืมไปว่าชายคนนี้นอนอยู่ที่นี่เมื่อคืนนี้!

"แม่ตื่นแล้วเหรอ พ่อทำอาหารเช้าให้เราแล้วนะ" เจียงเฉินเฉินโบกมือเล็กๆ ไปทางเธอ

เจียงเซิงมองไปที่ซือเย่เจ๋วที่นั่งรับประทานอาหารร่วมกับพวกเขาแล้ว และไม่อยากจะเชื่อสายตาของตัวเอง

ทำไมจู่ๆ เธอถึงมีความรู้สึกคนนั้นเหมือนพ่อบ้านอย่างไรอย่างนั้นล่ะ!