ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 109
ที่สตาร์ไลท์บาร์ตอนนี้ ลินน์และคนอื่น ๆ กำลังจะออกไปอย่างเร่งรีบ
อย่างไรก็ตาม พวกเธอเพิ่งจะเดินห่างออกไปไม่กี่ก้าว ตอนที่มีเงามาขวางทางของพวกเธอไว้
“ฟิ… มิสเตอร์คลาร์ค” ลินน์เงยหน้าขึ้นและเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหน้าเธอไม่ใช่ใครอื่นนอกจากฟิลิป
เป็นผลให้เธอกลัวมากจนไม่สามารถพูดออกมาได้อย่างถูกต้อง
เพื่อนสาวของเธอและไคล์ก็เบียดเสียดกันอย่างระแวดระวัง พวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองฟิลิป
คนอ่อนแอไร้กระดูกสันหลังคนนั้นได้แปลงร่างเป็นชายที่แม้แต่ธีโอ แซนเดอร์ ก็ยังต้องให้ความเคารพอย่างรวดเร็ว
แน่นอนว่าพวกเธอหวาดกลัว
เขามาที่นี่เพื่อแก้แค้นพวกเธอเหรอ?
อย่างไรก็ตาม…
ฟิลิปแค่ขมวดคิ้วและพูดอย่างใจเย็นว่า “เธอเห็นทุกอย่างแล้วเหรอ?”
ลินน์กำลังตัวสั่นอยู่กับตัวเธอเอง เธอพูดตะกุกตะกักอยู่นาน ส่ายหัวอย่างหมดหวัง ขณะที่เธอพูดว่า "ไม่-ไม่... ฉันไม่เห็นอะไรเลย"
ฟิลิปต้องการอะไร?
เขาต้องการที่จะฆ่าเธอเพื่อที่เธอจะได้ไม่เปิดเผยความลับของเขาเหรอ?
ฟิลิปยิ้มและหยิบโทรศัพท์ของลินน์ไป เมื่อเขาเห็นวิดีโอที่เธอส่งให้วินน์ เขาขมวดคิ้วแน่นและพูดว่า “เธอบอกลูกพี่ลูกน้องของเธอว่าอะไรอีก?”
ตอนนี้เขารู้สึกค่อนข้างจะหงุดหงิดมาก
ในตอนนี้วินน์รู้แล้วหรือเปล่าว่าเขาเป็นใคร?
มันยังไม่ใช่เวลาที่เหมาะสม!
ลินน์ตื่นตระหนกและรีบส่ายหัวโดยพูดว่า “ฉัน… ฉันไม่ได้บอกอะไรกับเธอเลย”
ฟิลิปลบวิดีโอออกจากโทรศัพท์อย่างไม่สนใจและส่งคืนให้ลินน์โดยพูดว่า “ฉันยังเป็นพี่เขยของเธอ ไม่ต้องกังวลไป คนพวกนั้นเป็นแค่เพื่อนที่ฉันเพิ่งรู้จัก อย่าบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้ โอเคไหม? ไม่ใช่แค่กับลูกพี่ลูกน้องของเธอ คนอื่น ๆ ก็เช่นเดียวกัน ได้ยินฉันไหม?”
น้ำเสียงของเขาสงบและไม่คุกคามแม้แต่น้อย
ถึงกระนั้น ลินน์และคนอื่น ๆ ก็ยังรู้สึกแรงกดที่บ่าของพวกเขา
ลินน์ไม่เคยคิดเลยว่าสักวันเธอจะรู้สึกกดดันจากฟิลิป คลาร์ค!
"ค่ะ ได้ค่ะ"
คนอื่น ๆ ก็รีบพยักหน้า
“ฉันคืนเงินให้แล้ว อย่ามายุ่งกับเรื่องไร้สาระแบบนั้น ตั้งแต่นี้เป็นต้นไป เข้าใจไหม?” ฟิลิปขมวดคิ้วมองไปที่เธอเหมือนผู้ใหญ่มองเด็กในครอบครัว
ก่อนหน้าวันนี้ ลินน์คงจะตบหรือเตะเขาในตอนนี้แน่ ๆ เอาชี้หน้าและด่าว่าเขา
ตอนนี้สิ่งต่าง ๆ แตกต่างออกไป เธอไม่กล้าทำแบบนั้นแม้แต่น้อย ดังนั้นเธอจึงพยักหน้าอย่างเชื่อฟังและพูดว่า “ค่ะ เข้าใจแล้ว”
แค่เพียงฟิลิปจากไปด้วยรถสกู๊ตเตอร์คันเก่า ลินน์และคนอื่น ๆ ก็ผ่อนคลายในที่สุด
หลังของลินน์เปียกโชกไปด้วยเหงื่อ และขาที่ยาวเหยียดตรงของเธอก็สั่นแม้ว่าเธอจะพยายามอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม
“ล ลินน์ เมื่อกี้พี่เขยของเธอน่ากลัวมาก”
“ฉันไม่เคยกลัวใครที่แค่มองมาที่ฉันอย่างไร้ความรู้สึกแบบนั้น ฉันเกือบฉี่ราดแล้วนะ!”
“เราทำให้เขาขุ่นเคืองไม่ได้! เขาไม่ใช่คนอ่อนแอเลย จากนี้ก็อยู่ห่าง ๆ เขาไว้เถอะ”
พวกเธอเริ่มพูดคุยกันเอง
แม้ว่าฟิลิปจะจากไปแล้ว แต่ความกลัวของพวกเธอก็ยังคงอยู่
ลินน์หวาดกลัวและสงสัยไปพร้อมกัน
พี่เขยของเธอเป็นพวกคนใหญ่คนโตอย่างนั้นเหรอ?
ลินน์เป็นคนฉวยโอกาส เธอจึงนึกบางสิ่งในทันทีเมื่อหัวใจหยุดเต้นแรง
เนื่องจากคนอื่นไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของฟิลิปและเธอเป็นคนเดียวที่รู้ นั่นหมายความว่าเธอสามารถข่มขู่ฟิลิปด้วยข้อมูลนี้ได้ใช่ไหม?
บางทีเขาอาจจะเป็นเด็กที่ร่ำรวยจนไม่ต้องทำอะไรก็ได้? หรือเขาอาจจะเป็นหัวหน้าแก๊งค์?
เขามาที่นี่เพียงเพื่อสัมผัสกับชีวิตแบบธรรมดางั้นเหรอ?
เป็นไปได้!
เป็นไปได้ที่สุด!
เพราะถึงตอนนี้ พวกจอห์นสตันก็ยังไม่ทราบอดีตของเขา
พ่อแม่ของเขาไม่ได้เข้าร่วมงานแต่งงานของเขากับวินน์ด้วยซ้ำ
เมื่อเธอคิดได้ว่าเป็นเรื่องจริง สีหน้าตื่นตระหนกของลินน์ก็หายไปในทันที แทนที่ด้วยรอยยิ้มที่เย็นชาและคิดคำนวณ
“ฟิลิป คลาร์ค ในที่สุดฉันก็มีธุระกับนายแล้ว! นายแค่รอ นายจะหยิ่งได้อีกไม่นาน ฮึ่ม!” ลินน์ส่งเสียงขู่ สายตาของเธอเฉียบแหลมและมีเล่ห์เหลี่ยม
กลับมาที่โรงพยาบาล…
ฟิลิปมองวินน์ผู้ซึ่งเห็นได้ชัดว่ากำลังมีอะไรบางอย่างคลุมเครือ
เขาเผยรอยยิ้มเจื่อน ๆ และพูดว่า "เกิดอะไรขึ้นเหรอวินน์? ทำไมเธอถึงโทรเร่งให้ฉันกลับมาล่ะ?"
วินน์ลุกขึ้นนั่งบนเตียง และตอนนี้กำลังมองฟิลิปอย่างเย็นชา “เธอหัดที่จะโกหกฉันแล้วใช่ไหม ฮะ?”
โกหกเหรอ?
ก่อนที่ฟิลิปจะอธิบายได้ วินน์ก็แสดงวิดีโอนั้นให้เขาดูในโทรศัพท์ของเธอและถามว่า "นายไปออกรอบส่งของที่นั่นเหรอ?"
“เปล่า” ฟิลิปพูดพลางเกาหัวอย่างงุ่มง่าม
“นายไปอยู่กับคนพวกนี้ได้ยังไง?” สีหน้าของวินน์เย็นชาลงอีก
หากเขาไม่ได้ให้เหตุผลที่แท้จริงกับเธอในวันนี้ เธอก็จะต้องสอนบทเรียนที่แท้จริงให้เขาอย่างแน่นอน
“ได้… ฉันบอกได้ไหมว่าฉันไม่รู้จักพวกเขา?” ฟิลิปถามอย่างใจเย็น
"เธอไม่รู้จักพวกเขางั้นหรอ แล้วทำไมเธอถึงเข้าไปในรถของพวกเขาล่ะ?" วินน์ โกรธมากในขณะนี้
ฟิลิปคิดทบทวนแล้วดึงเก้าอี้ให้ตัวเอง นั่งลงแล้วพูดอย่างใจเย็นว่า “ฉันไปหาชายหนุ่มคนนั้นที่ทำร้ายเธอก่อนหน้านี้ ครอบครัวของเขาค่อนข้างรวย ฉันเลยขอค่าชดเชยจากพวกเขา”
“โอ้ นายเจอเขาเหรอ?” วินน์พูดด้วยความสงสัย
แม้ว่าเธอจะยังสงสัยอยู่ แต่เธอก็รู้สึกประทับใจที่ฟิลิปจะพยายามสุดความสามารถเพื่อเธอ
"พวกเขาพูดอะไรไหม?" เธอถาม.
“ฉันจะหารือเรื่องการชดเชยอีกครั้งในอีกไม่กี่วันข้างหน้า” ฟิลิปกล่าว
ฉับพลัน
บรรยากาศในห้องเริ่มหนักอึ้งงขึ้น
“นายคิดอย่างไรเกี่ยวกับการผ่าตัดของมิล่า?” วินน์ถามขึ้นเสียงเบามาก เธอดูเหมือนจะขอความคิดเห็นของเขาอย่างจริงจัง
“ฉันได้ติดต่อกับแพทย์ที่มีชื่อเสียงคนหนึ่งแล้ว ถ้าทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เราสามารถพาเธอไปโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการผ่าตัด” ฟิลิปกล่าวพร้อมกับก้มลง
“หมอคนนี้คือใคร? บอกชื่อของเขามา ฉันจะให้ฆวนเช็คดู” วินน์พูดขัด
ฟิลิปคิดทบทวนแล้วเลิกคิ้วเล็กน้อยแล้วพูดว่า "ที่จริงแล้ว หมอที่ฉันเจอคือ..."
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง