ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 110

“ที่จริงแล้ว หมอที่ฉันเจอคือศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์”

ฟิลิปตัดสินใจบอกเธอในที่สุด

การเคลื่อนไหวของวินน์หยุดนิ่งระหว่างการค้นหาชื่อบนโทรศัพท์ของเธอ เธอมองเขาอย่างไม่เชื่อ

เขาติดต่อกับศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์งั้นเหรอ?

หลังจากตกใจไปครู่หนึ่ง สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอมองฟิลิปและพูดอย่างเย็นชาว่า "ฟิลิป คลาร์ค หยุดพูดเล่นแบบนี้สักทีได้ไหม?"

เธอไม่เชื่อเขาอย่างแน่นอน

นั่นคือศาสตราจารย์เฮนรี่ เทิร์นเนอร์ ผู้นำด้านการแพทย์ ผู้เชี่ยวชาญโรคหัวใจในตำนาน

เขามีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศ ฟิลิปจะทำให้เขามาอยู่ตรงนี้ได้อย่างไร?

ดังนั้น วินน์จึงคิดว่าเขากำลังพยายามปลอบประโลมเธออยู่

“เชื่อฉันเถอะวินน์ ฉันจัดการเรื่องศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ได้แล้วจริงๆ ฉันยัง…” ฟิลิปพยายามอธิบาย

อย่างไรก็ตาม…

ทันใดนั้น ก็มีเสียงหัวเราะเยาะเย้ยทางด้านหลังเขา

“นายรู้วิธีหลอกหลวงเป็นแน่ ฟิลิป นายคิดว่านายจะเข้าถึงศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ได้เหรอ? นายน่ะเหรอ? แม้ว่านายจะอยากปลอบโยนวินน์ นายต้องทำถึงขนาดนั้นเลยเหรอ?”

ฆวนกลับมาที่ห้องอีกครั้ง สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ขณะที่เขาเดินเข้าไปในห้อง

หลังจากนั้น เขาเมินเฉยต่อฟิลิปอย่างสมบูรณ์และนั่งบนโซฟาอย่างเย่อหยิ่ง “วินน์ ฉันจัดการเรื่องการผ่าตัดของมิล่าเรียบร้อยแล้ว ศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์จะใช้เวลาว่างจากตารางงานเพื่อตรวจเธอ ถ้าพอมีเวลา ฉันจะจัดให้มิล่าเข้าโรงพยาบาลในวันพรุ่งนี้เอง”

ตอนนี้เขาภูมิใจในตัวเองไหมเหรอ?

มากเลยล่ะ!

ในที่สุดเขาก็สามารถขอร้องศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ให้แวะมาหาพวกเขาได้ แน่นอนว่าเขาต้องการอวดต่อหน้าวินน์ไปอีกสักระยะหนึ่ง

ท้ายที่สุด ดูที่เจ้าคนไร้ประโยชน์ฟิลิปนั่นสิ

เขากำลังโกหกอย่างไร้ยางอายที่นี่

คนไร้ประโยชน์อย่างเขาสามารถติดต่อกับศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ได้อย่างไร?

ฟิลิปดูไม่พอใจเล็กน้อย เขาเบื่อหน่ายกับฆวนมานานแล้ว

เขาไม่เคยทำอะไรที่เกี่ยวกับความไม่พอใจของเขาเลย เพราะว่าฆวนเคยเป็นเพื่อนกับเขาและวิธีที่เขาปฏิบัติกับมิล่า

ถ้าฆวนทำให้ฟิลิปโมโหจริง ๆ เขาอาจจะทำให้ครอบครัวของฆวนล้มละลายได้เพียงคำเดียว

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาไม่สามารถทำเช่นนั้นได้

ในทางกลับกัน การสอนบทเรียนเล็ก ๆ น้อย ๆ ให้กับฆวนก็ไม่เสียหาย

เมื่อวินน์ได้ยินคำประกาศของฆวน เธอดูประหลาดใจอย่างมาก เธอรีบลุกออกจากเตียง นั่งบนโซฟาและพูดอย่างซาบซึ้งว่า "โอ้ ฆวน ขอบคุณมาก! ฉัน... ฉันไม่รู้จะพูดอะไรเลย"

เธอร้องไห้ด้วยน้ำตาแห่งความสุข

แรงกดดันที่หน้าอกของเธอเบาลงอย่างมาก

ฆวนมองฟิลิปอย่างไม่ใส่ใจและพูดอย่างเย้ยหยันว่า “ฉันได้ยินพูดว่านายจัดการเรื่องศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ได้แล้วใช่ไหม ฮะ? นายคิดว่าเขาจะช่วยนายจริง ๆ เพียงเพราะเขาพูดกับนายเมื่อเช้านี้เหรอ?"

“แล้วทำไมเขาถึงไม่ทำล่ะ?” ฟิลิปตอบกลับอย่างใจเย็น

นั่นก็เพียงพอแล้วที่จะทำให้เขาได้รับการจ้องเขม็งด้วยความโกรธจากวินน์ “ฟิลิป นายกำลังทำอะไรอยู่? ในเมื่อฆวนถามเขาให้เราแล้ว นายช่วยหยุดทำให้ทุกอย่างพังได้ไหม?”

เธอไม่พอใจกับทัศนคติของฟิลิปเล็กน้อย

อย่างน้อยเขาจะขอบคุณฆวนไม่ได้เหรอ?

“ได้สิ ฟิลิป ในเมื่อนายพูดอย่างนั้น ฉันควรจะโทรหาศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์แล้วถามเขาไหม?” รอยยิ้มของฆวนยั่วยุอย่างเต็มที่ ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยความประชดประชันอย่างปองร้าย

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น ฆวนหยิบโทรศัพท์ออกมาและแสร้งทำเป็นโทรออก

ฟิลิปดูไม่สะทกสะท้านอะไรเลย

อย่างไรก็ตามวินน์เป็นคนที่ไม่มีอาการแบบนั้น

ฟิลิปอาจไม่สนใจที่จะทำให้ตัวเองอับอาย แต่เธอสนใจอย่างแน่นอน เธอพูดอย่างเร่งรีบ “ไม่จำเป็นต้องโทรหรอกฆวน นายรู้ว่าฟิลิปเป็นคนอย่างไร โอ้ ฉันต้องไปหาศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ไหม? ฉันควรเตรียมของขวัญให้เขาไหม?”

เธอเปลี่ยนเรื่อง

ฆวนตัดสินใจหยุดเพราะวินน์พูดอย่างนั้น แต่เขาส่งสายตาดูถูกเหยียดหยามไปให้ฟิลิป เพื่อท้าทายเขาในทันที

ในเวลาเดียวกัน เขาพูดว่า "ไม่เป็นไร ฉันจะประสานงานกับศาสตราจารย์เทิร์นเนอร์ ถ้าเธออยากจะขอบคุณเขาจริง ๆ เธอรอจนกว่าเขาจะมาตรวจมิล่าก็ได้ เธอไม่ต้องรีบร้อน"

ฟิลิปขมวดคิ้วเมื่อเห็นฆวนและวินน์เริ่มการสนทนา แต่เขาไม่ได้พูดอะไร

ไม่นานจากนั้น พวกเขาได้ยินเสียงไม่พอใจของมาร์ธาดังมาจากนอกประตู “วินน์ ป้ามาเยี่ยมเธอน่ะ”

ทันทีที่เธอเดินเข้ามา มาร์ธาดูไม่พอใจเลย ไหล่ของเธอค่อมและการแสดงออกของเธอก็มืดมัว

เธอดูเหมือนมีใครบางคนติดหนี้เธออยู่สองล้านเหรียญ

ตามที่คาดไว้ ช่วงเวลาที่มาร์ธาเดินเข้าไปพร้อมกับคุณป้าของวินน์ เธอเห็นฟิลิปและกลายเป็นศัตรูกับเขาในทันที เธอทำท่าทีราวกับว่าอยากจะหาเรื่อง เธอก็ด่าเขาว่า "ทำไมนายถึงมาอยู่ที่นี่ นายไอ้คนไร้ประโยชน์? ออกไปจากที่นี่ แค่เห็นนายฉันก็รำคาญแล้ว!"

ฟิลิปไม่ได้เป็นไปตามที่คำบอกเล่านั้น แต่ห่ากระสุนของเธอก็พุ่งไปที่เขาอยู่ดี