ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 111

มีหญิงวัยกลางคนในวัยสี่สิบหรือห้าสิบอยู่ข้างหลังมาร์ธา แฟชั่นการแต่งตัวของเธอนับได้ว่าไม่ธรรมดาเลย รูปร่างอวบเล็กน้อย ถือกระเป๋าหลุยส์วิตตองสีแดง กำไลหยก โซ่ทอง แม้กระทั่งผมก็ดัดแบบสาวแก่ดูมีสไตล์

ทุกคนสัมผัสได้ถึงรัศมีของเธอทันทีที่เดินเข้ามา หรูหราอาจเป็นชื่อเล่นของเธอก็ได้!

นั่นคือพี่สาวคนที่สองของมาร์ธา คุณป้าสองของฟิลิปและวินน์

ชื่อของเธอคือพอลล่า เยทส์ และเธอเป็นลูกสาวคนรองในครอบครัว

มาร์ธาไม่เคยชอบพี่สาวคนนี้ของเธอ

ทั้งสองมักจะทะเลาะหันแต่เรื่องเดิม ๆ เมื่อเจอหน้ากัน

พอลล่ามีลูกสาวที่แต่งงานกับสามีที่ร่ำรวย ชายคนนี้มีบริษัทของตนเองและมีเส้นสายที่ดีในสังคม ดังนั้นหน้าตาทางสังคมของพอลล่าจึงเพิ่มขึ้นตามไปด้วย ตอนนี้ชีวิตของเธอค่อนข้างดี

วิธีการแต่งตัวของเธอบ่งบอกได้เป็นอย่างดี รวมถึงน้ำหอมกลิ่น เงิน นั่นด้วย

ราวกับว่าเธอต้องการยัดสมบัติทั้งหมดที่เธอมีไปด้วยทุกที่เพื่อให้ทุกคนอิจฉาเธอ

ในกรณีนี้ พอลล่าส่งสายตาจิกใส่ฟิลิป ทันทีที่เธอเดินเข้าไปในห้องและเห็นฟิลิป “โอ้ นั่นใช่หลานเขยที่รักของฉัน ฟิลิป คลาร์ค หรือเปล่า? ทุกวันนี้นายเป็นอย่างไรบ้าง? ฉันได้ยินมาว่าตอนนี้นายกำลังทำงานส่งอาหารอยู่ มีรายได้เดือนละเท่าไหร่? นายยังคงอยู่ในบ้านหลังเล็กขนาด 800 ตารางฟุตนั้นหรือเปล่า? เมื่อไหร่จะไปอยู่ที่ใหญ่กว่านี้ล่ะ? หากนายกำลังมองหาอยู่ นายสามารถถามริชาร์ดของเราได้นะ เขาอยู่ในวงการอสังหาริมทรัพย์ นายก็รู้นิ และเขาสามารถให้ส่วนลดนายได้”

ขณะที่เธอพูดอย่างนั้น เธอยังคงแตะดัดผมดัดใหม่ของเธอ เพื่ออวดสร้อยข้อมือหยกที่ข้อมือของเธอ

“โอ้ ที่รัก ริชาร์ดก็น่ารำคาญในบางครั้ง ฉันบอกเขาว่าอย่าซื้อสิ่งนี้ให้ฉัน แต่เขาก็รบเร้า กำไลอันนี้มีมูลค่าแปดหมื่น เธอรู้ไหม”

พอลล่าพูดกับตัวเองเบาๆ เมื่อเธอเห็นท่าทีที่ดุร้ายของน้องสาวเธอ เธอเอามือปิดปากและหัวเราะคิกคัก “พุทโธ่ ถึงว่าเป็นการเตือนความจำฉันอีกครั้งหน่อย มาร์ธา ฟิลิปเคยซื้ออะไรให้เธอหรือเปล่า?”

เธออวดดี หยิ่งทะนง และเต็มไปด้วยคำประชดประชันที่ทิ่มแทง

นับตั้งแต่วินาทีที่เธอเดินผ่านประตู พอลล่าก็เอาแต่ดูถูกเหยียดหยามอย่างไม่หยุดหย่อน

มาร์ธาโกรธจัดจนตัวสั่น เธอจ้องไปที่ฟิลิปและด่าเขาว่า “ชาติที่แล้วฉันทำอะไรมา ถึงได้รับลูกเขยที่ไม่เอาถ่านแบบนาย? นายทำให้ฉันอึดอัดใจที่สุด!”

ฟิลิปหมดคำจะพูดกับเรื่องนี้

บรรยากาศตอนนี้อึดอัดเป็นอย่างมาก

ในตอนนี้วินน์ก็ค่อนข้างไม่พอใจเช่นกัน คุณป้ามักจะดูถูกครอบครัวของเธอเสมอ เพราะเธอคิดว่าฟิลิปไร้ประโยชน์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเทียบกับลูกเขยที่ร่ำรวยของเธอ

นั่นคือเหตุผลที่คุณป้าแวะมาบ่อย ๆ โดยบอกว่าเธอมาที่นี่เพื่อเยี่ยมน้องสาวของเธอ ทั้งที่จริงเธอมาโอ้อวดและทิ่มแทงพวกเธอ

วินน์โกรธมากที่มีญาติแบบนั้นเช่นกัน

ถึงกระนั้น พอลล่าก็เป็นญาติผู้ใหญ่ของเธอ วินน์ไม่สามารถทำอะไรได้

“มาที่นี่ทำไมคะ คุณป้าพอลล่า?” วินน์ขัดจังหวะพอลล่าด้วยรอยยิ้ม

การปรากฏตัวของเธอดูเหมือนจะเต็มล้นห้อง เมื่อเธอนั่งลงโดยไม่ขอและพูดพร้อมกับหัวเราะว่า “ฉันได้ยินมาว่าเธอเข้ารับการรักษาตัวที่โรงพยาบาล ฉันเลยมาดูว่าเธอเป็นอย่างไรบ้าง”

ฮ่า ๆ

ทุกคนรู้ว่าที่จริงแล้วทำไมเธอถึงมาที่นี่

การเยี่ยมมาวินน์เป็นเพียงฉากหน้า สิ่งที่เธอต้องการจริง ๆ คือการมาโอ้อวด

ดูวิธีการที่เธอวางกระเป๋าหลุยส์วิตตองไว้บนตักและเล่นกับมันอยู่เรื่อย เธอต้องการให้ทุกคนรู้ว่าเธอซื้อกระเป๋าถือสุดหรู

เช่นเดียวกับตอนที่พอลล่าสังเกตเห็นฆวนเช่นกัน เธอชี้มาที่เขาและถามมาร์ธาว่า “นั่นใคร มาร์ธา?”

ในที่สุดมาร์ธาก็พบโอกาสที่จะอวด เธอรีบผลักฟิลิปไปด้านข้างและจ้องมาที่เขา ก่อนที่จะดึงแขนฆวนและยิ้มแย้มแจ่มใส “โอ้ นี่คือฆวน ครอบครัวของเขาค่อนข้างร่ำรวย พวกเขาอยู่ในธุรกิจอัญมณีและมีรายได้หลายสิบล้านทุกปีเช่นกัน เขาเป็นเพื่อนที่ดีของวินน์”

ดวงตาของพอลล่าดูเหมือนจะเปล่งประกายเมื่อเธอมองไปที่ฆวนในตอนนี้

เมื่อเธอเห็นว่ามาร์ธาดูภูมิใจเพียงใด สีหน้าของเธอก็เย็นยะเยือกลงเท่านั้น

หญิงชราสองคนทะเลาะกันแบบนี้มาหลายปีแล้ว แน่นอนพวกเธอรู้ใจกัน

มาร์ธาคงหวังว่าจะได้ฆวนเป็นลูกเขยคนใหม่ของเธอ

พอลล่ายิ้มให้พวกเขาด้วยมารยาทที่สุภาพในทันที “แหม่ หนุ่มน้อยช่างน่ารักอะไรขนาดนี้”

แต่ในใจเธอได้สาปแช่งมาร์ธาให้ตกนรกและอย่าได้กลับขึ้นมา ตอนนี้มาร์ธาต้องการลูกเขยที่ร่ำรวยเหรอ? ฮึ่ม!

วินน์ ลูกสาวของเธอแต่งงานแล้วและมีลูกด้วย คงไม่มีใครต้องการผู้หญิงแบบนั้น

ถึงกระนั้น พอลล่าก็ไม่สามารถพูดออกมาดัง ๆ ได้

ด้วยความคิดนั้น เธอมองไปที่ฟิลิปอย่างประชดประชันเช่นกัน

ฟิลิป คลาร์ค นี่ช่างเปลืองพื้นที่จริง ๆ แม้แต่แม่ยายของเขาก็อยากจะกำจัดเขา

หัวใจของมาร์ธาสดใสขึ้นเมื่อเห็นว่าพี่สาวของเธอดูไม่พอใจ เป็นเรื่องยากสำหรับเธอที่จะได้อยู่เหนือพอลล่า เธอจึงดึงฆวนเข้ามาและพูดขึ้นว่า “ทำไมถึงยืนอยู่ที่นั่นล่ะ? มานี่ ทักทายคุณป้าพอลล่าสิ”

ฆวนรีบพูดด้วยรอยยิ้มว่า “สวัสดีครับ คุณป้าพอลล่า”

พอลล่ามีปฏิกิริยาเหมือนแมวหลังจากที่มีคนเหยียบหางของมัน เธอลุกขึ้นยืนและพูดว่า “โอ้ ไม่นะ ไม่ พ่อหนุ่มไม่เรียกฉันแบบนั้นไม่ได้ นั่นมันผิดไปหมด! พ่อหนุ่มไม่ใช่หลานเขยของฉันเสียหน่อย เรียกป้าไม่ได้หรอกจ่ะ”

บรรยากาศในห้องเปลี่ยนไปเป็นน่าอึดอัดใจในทันที

คำตอบของพอลล่าคือการตบหน้าของมาร์ธาอย่างแจ่มแจ้งและปฏิเสธไม่ได้

“มาร์ธา ฉันคิดว่าฟิลิปเป็นคนดีนะ เขาเต็มใจทำงานหนัก จริงไหม? เธอไม่ควรดุด่าหรือตีเขาให้มากเกินไป ท้ายที่สุดเขายังคงเป็นครอบครัวเดียวกัน” พอลล่าพ่นคำโกหกออกได้หน้าเฉย

ถ้ามาร์ธาจบลงที่การได้ลูกเขยที่ร่ำรวย เธอควรจะอวดใครได้อีก?

นั่นคือเหตุผลที่เธอต้องไม่ปล่อยให้แผนการเล็ก ๆ น้อย ๆ ของมาร์ธาประสบความสำเร็จ!

ประกายไฟพุ่งไปทั่วห้องของโรงพยาบาล

พอลล่าเห็นว่าหน้าน้องสาวของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงแค่ไหน เธอจึงเปลี่ยนเรื่องทันที “โอ้ใช่ วันเกิดปีที่เจ็ดสิบของคุณพ่อใกล้เข้ามาแล้วนะ พวกเธอจะไปร่วมงานเลี้ยงด้วยไหม?”

ฮ่าๆ

ถ้าพวกเขาไป ทั้งครอบครัวจะหัวเราะเยาะพวกเขาทั้งคืน

ความคิดนั้นทำให้พอลล่ามีความสุขมาก

“ไม่ เราไม่ไป” มาร์ธาพึมพำ

"เธอไม่ไป? จะทำแบบนั้นไม่ได้ แม้ว่าเธอจะโกรธคุณพ่อ มาร์ธา เธอก็ไม่ไปร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของเขาไม่ได้ วันนี้เขาคิดถึงเธอจริง ๆ เขาเอาแต่พูดถึงเธอ” พอลล่ารู้สึกกังวลเมื่อได้ยินว่าน้องสาวของเธอจะไม่กลับบ้าน

เธอกำลังรอวันที่มาร์ธาและจอห์นสตันต้องอับอายต่อหน้าคนทั้งครอบครัว

อย่างไรก็ตาม…

ทันใดนั้น เสียงที่สงบก็ขัดจังหวะพวกเขาโดยไม่คาดคิด

“เราจะไปที่นั่นครับ คุณป้าพอลล่า คุณแม่ก็แค่ล้อเล่น” จู่ ๆ ฟิลิปก็พูดพลางหัวเราะ