ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 119

เขาวางสาย

ทั้งใบหน้าของไอเดนกลายเป็นสีแดงจากการหัวเราะที่เขากลั้นไว้ ทันใดนั้น เขาก็หัวเราะกับแดนและคนอื่น ๆ อย่างสนุกสนาน ชี้ไปที่ฟิลิปและเยาะเย้ยเขาว่า “เอาล่ะ ให้ตายเถอะ! ฟิลิป แกเป็นบ้างี่เง่าเหรอ? แกอยากจะทำลายบริษัทของพ่อฉันและของฉันภายในสิบนาทีเหรอ? แกเนี่ยนะ?"

ไอเดนโกรธมาก แต่เขาทำได้เพียงหัวเราะ

ฟิลิปบ้าไปแล้วเหรอ?

อย่างไรก็ตาม ฟิลิปเพียงยิ้มอย่างสงบและพูดว่า “เดี๋ยวก็รู้”

ในเวลาเดียวกัน จอร์จก็ได้ทำงานในจุดที่ใกล้จะสำเร็จแล้ว

มันไม่ได้เปลืองแรงเขาแต่อย่างใดในการทำลายกลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์และสตาร์ดรีมมีเดีย

เขาแค่ต้องขุดเรื่องสกปรกของพวกเขา ใช่ไหมล่ะ?

ปอกปลกวยยังดูยากกว่าอีก

ในไม่ช้า ต้องขอบคุณกลอุบายของจอร์จ เขาได้รับไฟล์ที่เต็มไปด้วยความลับที่สกปรกที่สุดของกลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์และสตาร์ดรีมมีเดีย

จอร์จดูข้อมูลเพียงแว้บเดียวก่อนจะส่งต่อให้กับลูกน้องเพื่อนำไปจัดการต่อ

หลังจากนั้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหานายน้อยของเขา “เสร็จแล้วครับ นายน้อย ตอนนี้คุณแค่ต้องเปิดทีวีหากต้องการจะดู”

ในเวลาเดียวกัน ฟิลิปขอให้คาเวียร์เปิดทีวีภายใต้โปรเจ็กเตอร์ขนาดใหญ่ในล็อบบี้ร้านอาหารเพื่อเปิดช่องข่าว

ไอเดนไม่ค่อยเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นที่นี่

อย่างไรก็ตาม เขามีสัมผัสที่หกที่ที่ยังไม่ชัดเจนซึ่งครอบงำอยู่ในความรู้สึกเขา ลางสังหรณ์ที่ไม่ดีนัก

ไม่นานเขาก็ได้ยินเสียงของนักประกาศข่าวจากทีวี “ข่าวด่วน มีรายงานว่ามีคดีล่วงละเมิดทางเพศเด็กที่โรงเรียนอนุบาลเพอรี่วิงเคิลสตาร์ ซึ่งเป็นหนึ่งในโรงเรียนอนุบาลในท้องถิ่นภายใต้กลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์ ตัวอาจารย์ใหญ่และผู้ที่เกี่ยวข้องคนอื่น ๆ ถูกจับกุม ส่วนการสอบสวนของตำรวจอยู่ในระหว่างการดำเนินการ…”

เมื่อพวกเขารายงานข่าวนั้น ใบหน้าของไอเดนกลายเป็นซีดลงคล้ายจะเป็นลม!

เรื่องนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร?

พวกเขาไม่ได้จัดการปิดเหตุการณ์นี้ไปเมื่อสักสัปดาห์ได้แล้วเหรอ?

ทำไมจู่ ๆ ก็โผล่มาล่ะ?

มันถูกรายงานในช่องข่าวที่ใหญ่ที่สุดในเมืองริเวอร์เดลด้วย!

มันคือใคร? ใครกันวะที่เป็นคนเอาเรื่องบริษัทของครอบครัวของเขาออกมา?

ทันทีหลังจากนั้น…

"ข่าวด่วน! กอร์ดอน แกรนท์ ประธานกลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์ ได้อำพลางเงินทุนไว้หลายครั้ง ตำรวจได้จัดตั้งทีมสืบสวนพิเศษเพื่อเข้าตรวจค้นกลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์แล้ว พวกเขาจะตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียด!”

ตู้ม!

ไอเดนกลัวจนขาสั่นและเสียการทรงตัว ดวงตาของเขาเบิกกว้างเมื่อเขาจ้องไปที่ภาพบนหน้าจอ

ไม่มีทาง!

พฤติกรรมการยักยอกเงินของชายชราก็ถูกเปิดเผยเช่นกัน!

ครั้งนี้พวกเขาจัดการอย่างจริงจัง

ตอนนี้ไอเดนรู้สึกกลัวมาก เขาหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาโทรหาคุณพ่อของเขาทันที “คุณพ่อ เราจะทำอย่างไรดี? เราควรทำอย่างไร? แม้กระทั่งในทีวีก็ยังออกอากาศ! เร็วเข้าและคิดบางอย่างให้ออก ผมไม่อยากจะติดคุก”

กอร์ดอนคำรามใส่เขาทางโทรศัพท์ “ไอเดน แกรนท์! แกไปยั่วยุใครวะ! แกได้ทำลายทั้งครอบครัวของเรา! แกได้ทำลายเรา! แกเข้าใจไหม?!"

ไอเดนตกตะลึง สมองของเขาอื้ออึง

เขาเงยหน้าขึ้นทันทีและมองไปที่ฟิลิป อีกคนดูสงบและมีรอยยิ้มเล็กน้อย

เป็นไปไม่ได้

ไม่มีทางที่ฟิลิปจะทำได้ เขาเป็นเศษขยะที่ไร้ประโยชน์ เขาไม่สามารถทำอะไรได้มากขนาดนี้

“คุณพ่อ ผม… ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมแค่… ฟิลิป คลาร์ค เขา…” ไอเดนตื่นตระหนกอย่างเห็นได้ชัดในตอนนี้ คำพูดของเขาสั่นไปหมด

เพียงแค่นั้น...

“ข่าวด่วน สตาร์ดรีมมีเดีย ซึ่งก่อตั้งโดยไอเดน แกรนท์ ลูกชายของ กอร์ดอน แกรนท์ ประธานของกลุ่มการศึกษาสเปลนเดอร์ถูกกล่าวหาว่ามีกฎที่พูดไม่ได้และการคัดเลือกนักแสดงที่ต้องใช้ตัวเข้าแลก ทีมกองกำลังพิเศษร่วมกันได้จับกุมพนักงานที่เกี่ยวข้องในบริษัทแล้ว และตอนนี้พวกเขากำลังตามหาประธานกรรมการผู้บริหาร ไอเดน แกรนท์ อย่างเร่งด่วน…”

ผัวะ!

โทรศัพท์ของไอเดนตกลงมาจากการโทรของเขาลงบนพื้น เมื่อเขาได้ยินข่าวนั้น สมองของเขาหยุดทำงาน คุกเข่าลงที่พื้นใต้ตัวเขาและล้มลงกับพื้น ดวงตาของเขาหลุดโฟกัสและร่างกายของเขาสั่นเทา

มันจบลงแล้ว มันจบลงแล้ว

สำหรับแดนและคนอื่น ๆ พวกเขาวิ่งหนีทันทีที่เห็นสิ่งต่าง ๆ ไปทางทิศใต้

ฟิลิปมองลงมาที่ไอเดนอย่างเย็นชาและพูดว่า “ฉันบอกแกแล้วว่าฉันจะทำให้แกต้องเสียใจ การลงโทษขนาดนี้ไม่สมเหตุผลงั้นเหรอ? ใช้เวลาที่เหลือในชีวิตชดเชยบาปของแกในคุกเถอะ”

ไอเดนรู้สึกหวาดกลัว เขากระโจนเข้าหาฟิลิปทันทีและกอดขาทันที น้ำตาไหลอาบหน้าขณะที่อ้อนวอนไปด้วย “ลูกพี่คลาร์ค ลูกพี่คลาร์ค! ผมขอร้องแหละ ปล่อยผมไป! ผมผิดไปแล้ว ผมขอโทษ ผมผิดจริงๆ! ผมจะไม่ทำอะไรแบบนั้นอีก! โปรดยกโทษให้ผม! ผมไม่อยากถูกจับ ไม่อยากติดคุก แค่ปล่อยผมไป จะให้ผมทำอะไรก็ยอม”

ขณะที่เขาพูดอย่างนั้น ไอเดนก็คุกเข่าลงและโค้งคำนับซ้ำแล้วซ้ำเล่า กระแทกศีรษะของเขากับพื้นจนเลือดไหล!

เมื่อเผชิญกับเสียงโหยหวนและคำวิงวอนของไอเดน ฟิลิปก็เดินผ่านเขาไปอย่างสงบนิ่งอย่างที่สุด

ในภายหลังคาเวียร์เรียกตำรวจ ภายในสิบนาทีไอเดนก็ถูกพาตัวออกจากประตูหลังไปที่รถตำรวจ

ฟิลิปไม่รู้สึกเมตตาแม้แต่น้อยเมื่อเห็นไอเดนถูกนำตัวไป

ไอเดน สมควรโดนแล้ว

ที่นอกประตู วินน์รออยู่ในลมหนาวมานานกว่าสิบนาที เธอกังวลเกี่ยวกับฟิลิป หัวใจของเธอเต้นแรงด้วยเหตุผลบางอย่าง

เมื่อวินน์เห็นฟิลิปเดินออกจากร้านอาหารอย่างปลอดภัยครบสามสิบสอง เธอก็กระโจนใส่ฟิลิปทันทีและโอบแขนรอบตัวเขา กอดเขาแน่น “ขอบคุณพระเจ้าที่นายไม่เป็นไร”

ฟิลิปกระพริบตา แล้วมุมปากก็ยกขึ้น เขาตบหลังเธอเบา ๆ และพูดว่า “ผมไม่เป็นไร”

วินน์ปล่อยเขาและมองเขาด้วยความโกรธ “ไอเดนอยู่ไหน? นายจัดการการต่อสู้ของนายอย่างไร? แล้วทำไมมิสเตอร์มอร์ริสถึงเรียกนายว่ามิสเตอร์คลาร์ค? เขาเป็นคนที่มอบไวน์ชั้นดีและบัตรสมาชิกให้คุณพ่อของฉัน มิสเตอร์คลาร์คที่เขาพูดถึงในตอนนั้นคือนายหรือเปล่า”

วินน์ถามคำถามหลายข้อติดต่อกันอย่างใกล้ชิด ความปรารถนาในดวงตาของเธอลุกโชนอย่างรุนแรง

มันใช่เขาหรือเปล่า?

ฟิลิปหยุดครู่หนึ่ง ลูบหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน “วินน์ เธออยากรู้มาตลอดว่าพ่อแม่ของผมทำอาชีพอะไรใช่ไหม? ครอบครัวของผมเคยทำอะไร จะเล่าให้ฟังเดี๋ยวนี้แหละ”