ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 140
มาร์ธาอึ้ง!
ลมหายใจของเธอติดขัดอยู่ในลำคอของเธอ!
หนึ่ง…แสนล้าน?!
ด้วยเสียงที่ดังมาก มาร์ธาหงายหลังและล้มลงกับพื้น ร่างกายของเธอเริ่มสั่นสะท้านอย่างควบคุมไม่ได้
ในไม่ช้า ผู้คนก็รายล้อมกันรอบเธอ ขณะที่พวกเขามองและชี้
“โอ้ เธอมีอาการชักหรือเปล่า?”
“โทรแจ้งเบอร์ฉุกเฉินเร็ว!”
“รีบไปเรียกใครซักคนมา นี่มันดูอันตรายนะ!”
ไม่นานหลังจากนั้น พนักงานของธนาคารก็รีบเข้าไปช่วยพยุงมาร์ธาขึ้นไปนั่งที่นั่งข้าง ๆ จากนั้นก็ทำการกดจุดให้และนำน้ำดื่มมาให้เธอ
อย่างไรก็ตาม มาร์ธาพยายามคงสติของตนขณะที่มือไม้สั่นไปหมด ดวงตาของเธอมืดหม่น เมื่อเธอพึมพำว่า “แสน…ล้าน”
ผู้เฝ้าดูต่างงงงันและไม่รู้ว่าหญิงชรากำลังบ่นพึมพำอะไรอยู่
เธอจิตหลอนหรือเปล่า?
ตอนนี้ ฟิลิปและวินน์รีบไปที่เกิดเหตุ
พวกเขาได้รับโทรศัพท์จากเจ้าหน้าที่ธนาคารคนหนึ่งซึ่งแจ้งตำแหน่งของมาร์ธาให้พวกเขาทราบ
“คุณแม่ รู้สึกยังไงบ้าง? คุณแม่โอเคหรือเปล่า? อยากไปโรงพยาบาลไหมคะ?”
วินน์วิ่งเหยาะไปนั่งยอง ๆ ข้างมาร์ธา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความกังวล
มาร์ธาเป็นมารดาผู้ให้กำเนิดของเธอ
ไม่จำเป็นต้องพูดว่าวินน์จะกังวลถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับแม่ของเธอ
ฟิลิปตามมาอย่างใกล้ชิดจากด้านหลัง และคิ้วขมวดอย่างเห็นได้ชัด เขาเห็นบัตรธนาคารถูกมาร์ธากำแน่น นอกจากนี้ผู้คนรอบตัวพวกเขายังพรึมพรำถึงบางสิ่งที่เกี่ยวข้องกับเจ้าของร่างนั้นและเงินแสนล้าน
แม้ว่าคนอื่น ๆ จะทำอะไรไม่ถูก แต่ฟิลิปรู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น
แม่ยายของเขาต้องเห็นจำนวนเงินในบัตรธนาคารและเป็นลมเพราะตกใจ
เขาต้องคิดหาคำอธิบายที่สมเหตุสมผลสำหรับเรื่องนี้
เมื่อพิจารณาจากบุคลิกของมาร์ธาแล้ว เธอน่าจะโต้แย้งว่าฟิลิปเป็นแน่ว่าเขามอบบัตรให้กับเธอแล้ว และจะยึดมันไว้
มาร์ธาคร่ำครวญ และเปลือกตาของเธอสั่นไหว ทันทีที่เธอเห็นฟิลิป เธอก็กระโดดขึ้น ดวงตาของมาร์ธาเป็นประกายเมื่อจ้องตรงมาที่เขา เธอคว้ามือเขาอย่างตื่นเต้น “ฟิลิป แสนล้าน… หนึ่งแสนล้าน!”
มีหนึ่งแสนล้านในบัตรของฟิลิป!
มันเป็นเรื่องจริงเหรอ?
มาร์ธาไม่เชื่อ ฟิลิปเป็นคนไร้ประโยชน์มาโดยตลอด
วินน์ยังไม่ได้เข้าใจ เธอจ้องมาที่มาร์ธาและฟิลิปอย่างว่างเปล่า ขณะที่เธอถามว่า “แสนล้านอะไร?”
ฟิลิปส่ายหัวและตอบอย่างใจเย็นว่า “ฉันก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน คุณแม่อาจจะเป็น...”
ฟิลิปยังไม่จบประโยคเมื่อวินน์ก็เข้าใจสาระสำคัญของมัน ดังนั้น วินน์จึงดึงมาร์ธาขึ้นมาแล้วถามว่า “คุณแม่ เกิดอะไรกับคุณแม่คะ? แสนล้านอะไรคะ?”
มาร์ธาฮึมฮัมและจับมือของวินน์ไว้กับมือเธอ เธอพูดอย่างตื่นเต้นว่า “วินนี่ บัตรที่ฟิลิปมอบให้ฉัน มีเงินแสนล้านอยู่ในนั้น!”
โลกหยุดเคลื่อนไหว!
ทุกอย่างเงียบลง!
ทันใดนั้นทุกคนก็ตกตะลึง
สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่ฟิลิป ชายหนุ่มที่ดูธรรมดา เขาแต่งตัวโทรมและดูไม่เหมือนเศรษฐี
ยอดเงินฝากธนาคารแสนล้าน ตลกชะมัด!
มันช่างสมเหตุสมผลเสียนี่กระไร!
“พระเจ้า ฉันได้ยินถูกไหม หนึ่งแสนล้าน?”
“ยายแก่คนนั้นคงจิตหลอน”
“อ่า ไปกันเถอะ เธอคงเพิ่งออกจากโรงพยาบาล สาวน้อย หนูควรส่งเธอกลับโดยเร็วจะดีกว่า มันคงไม่ดีถ้าการรักษาของเธอล่าช้า”
คนรอบข้างก็พูดระหว่างพวกเขากันเอง แน่นอนว่าพวกเขาไม่เชื่อว่าบัตรมียอดเงินฝากที่ไร้สาระถึงแสนล้าน
ทุกคนมองว่ามาร์ธาเป็นคนบ้า
แม้แต่พนักงานธนาคารก็ส่ายหน้าอย่างช่วยไม่ได้ก่อนจะหันหลังกลับไปทำงาน
มาร์ธาเริ่มกระวนกระวายและตะโกนใส่ทุกคนว่า “มันเป็นเรื่องจริง ฉันเห็นว่าบัตรมีเงินแสนล้านอยู่ในนั้น ฉันไม่ได้พูดโกหกนะ!”
มาร์ธาเป็นคนภาคภูมิใจใจตัวเอง ดูเหมือนว่าเธอไม่ยอมให้ตัวเองถูกปฏิบัติตัวราวกับเป็นคนบ้าแบบนี้แน่
เธอลุกขึ้นและเข้าหาแต่ละคน เธอบอกว่าเห็นเงินจำนวนหนึ่งแสนล้านในบัตรใบนั้น
วินน์รู้สึกท้อแท้ เธอเดินตามมาร์ธาไปรอบ ๆ พยายามเกลี้ยกล่อมขณะที่จับแขนแม่ของตน “คุณแม่ หยุดรบกวนคนอื่นเถอะค่ะ ในบัตรจะมีเงินแสนล้านได้อย่างไร? ตาฟาดแล้วค่ะ กลับบ้านกันเถอะ โอเคไหมคะ?”
มาร์ธาปฏิเสธและผลักมือของวินน์ออกไป เธอวิ่งไปทางฟิลิป มองดูเขาอย่างจริงจัง แล้วพูดว่า “ฟิลิป บอกพวกเขาว่านายมีเงินแสนล้านในบัตร”
ฟิลิปต้องรู้อยู่แล้ว บัตรใบนั้นเป็นของเขา เขาต้องรู้
อย่างไรก็ตาม ฟิลิปส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดว่า “คุณแม่ คุณกำลังพูดถึงแสนล้านอะไรครับ? กลับบ้านกันเถอะ"
“ไม่ ไม่มีทาง ฉันจะไม่กลับบ้าน ฉันมีหนึ่งแสนล้าน! นายให้บัตรใบนี้แก่ฉัน ดังนั้นเงินจึงเป็นของฉัน! หนึ่งแสนล้าน!” มาร์ธาตะโกนอย่างบ้าคลั่งก่อนจะรีบไปที่เคาน์เตอร์และพูดกับหญิงสาวที่อยู่ข้างหลังตู้ถอนเงินว่า “รีบไปตรวจสอบยอดเงินให้ฉัน บอกพวกเขาว่ามีเงินแสนล้านในนี้!”
พนักงานธนาคารทำอะไรไม่ถูก เธอมองดูฟิลิปและพูดอย่างเฉยเมยว่า “คุณคะ ได้โปรดพาเธอออกไปด้านนอกก่อน เราต้องบริการลูกค้าท่านอื่นนะคะ”
'พวกเขาปล่อยผู้ป่วยทางจิตออกมาได้อย่างไร?'
ฟิลิปดึงมาร์ธาออกมาแล้วพูดว่า “คุณแม่ เอาแบบนี้ดีกว่าครับ คุณนั่งตรงนั้นและพักผ่อน ผมจะตรวจสอบยอดเงินในบัญชีธนาคารให้ ตกลงไหม?”
มาร์ธาพยักหน้า ตอนนี้เธอหงุดหงิดไม่ใช่น้อย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง