ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 139
วินน์หันกลับมามองที่ฟิลิป และถามว่า “นายทำเหรอ?”
ฟิลิปส่ายหัวทันทีและตอบอย่างใจเย็นว่า “จะเป็นแบบนั้นได้ยังไงเล่า? ผมจะมีปัญญาไปทำเรื่องอะไรแบบนั้นได้ยังไง? เธอคิดมากเกินไป”
เขาเกือบจะเผยความลับออกมาแล้ว!
โชคดีที่ไอเดนถูกจับออกไปทางประตูหลังเมื่อวันก่อน
วินน์ขมวดคิ้ว เธอไม่คิดว่าฟิลิปสามารถทำสิ่งนั้นได้เช่นกัน
อย่างไรก็ตาม ในเวลานี้ มาร์ธาได้ยินการสนทนาไร้สาระที่เกิดขึ้นระหว่างพวกเขา เธอเลิกคิ้วมองฟิลิปแล้วถามว่า “อะไรนะ? เรื่องนี้เกี่ยวอะไรกับนายด้วย?”
วินน์รู้ว่าถ้าแม่ของตนรู้เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่โรงแรมเมื่อวันก่อน เธอคงจะเอาผิดกับฟิลิปให้ได้มากที่สุดอย่างแน่นอน บางทีมันอาจทำให้ประเด็นการหย่าระหว่างพวกเขาหลับมาอีกครั้งก็เป็นได้
“คุณแม่ อย่าโกรธฟิลิปสิคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลย” วินน์พูด
“ดีแล้วที่ไม่ส่วนเกี่ยวข้องอะไรด้วย ไม่อย่างนั้นฉันจะเป็นคนแรกที่ไล่เขาออกจากบ้าน!”
มาร์ธาจ้องที่ฟิลิปอย่างฉุนเฉียวก่อนจะหันไปหาชาร์ลส์ด้วยแววตาสิ้นหวัง เธอพูดว่า “ชาร์ลี ช่วยถามเรื่องนี้จากคนรู้จักทีสิ ไอเดนทำอะไรผิดกัน? มันรุนแรงมากไหม?”
ชาร์ลส์ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้และตอบว่า “โอเค งั้นพรุ่งนี้ฉันจะถามให้”
“ทำไมต้องพรุ่งนี้? เดี๋ยวนี้” มาร์ธาสั่ง
ทั้งฟิลิปและวินน์รู้สึกไม่สบายใจกับเรื่องนี้
มาร์ธาไม่เคยกังวลเกี่ยวกับฟิลิป เมื่อเทียบกับไอเดน
หลังจากนั่งกันสักพัก ฟิลิปและวินน์ก็กลับ
พวกเขาไม่สามารถอยู่ได้อีกต่อไป มาร์ธาเมินเฉยต่อฟิลิปโดยสิ้นเชิงตลอดช่วงเวลาที่อยู่ที่นั่น
เมื่อพวกเขากลับไป มาร์ธายังคงรบเร้าชาร์ลส์ให้สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์ของไอเดน
จากนั้นหลังจากได้รับคำตอบ มาร์ธารีบคว้ากระเป๋าและออกจากบ้าน
เธอกำลังจะไปเยี่ยมไอเดน นอกจากนี้ด้วยสมุดบัญชีเงินฝากของเธอ เธอเตรียมที่จะไปถอนเงินและประกันตัวเขา
ถ้าฟิลิปรู้เรื่องนี้ เขาคงจะถูกหัวเราะใส่อย่างสนุกสนาน
เขาโชคร้ายจริง ๆ ที่มีแม่ยายที่คอยปกป้องคนนอก
ที่ธนาคาร
มาร์ธาเพิ่งนำสมุดบัญชีเงินฝากออกมาเพื่อถอนเงิน จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่าฟิลิปให้บัตรแก่เธอ
หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง มาร์ธาค้นกระเป๋าของเธอและหยิบบัตรธนาคารออกมา
เธอเสียบบัตรเข้าไปในตู้เอทีเอ็ม แต่ไม่รู้รหัสผ่าน
ดังนั้น เธอจึงโทรหาวินน์ว่า “วินนี่ รหัสผ่านสำหรับบัตรของฟิลิปคืออะไร?”
มาร์ธาไม่รู้สึกละอายเลย ตรงกันข้ามเธอรู้สึกว่ามันควรจะเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรกด้วยซ้ำ
ในตอนนั้น วินน์และฟิลิปกำลังซื้อของที่ซูเปอร์มาร์เก็ต ดังนั้นวินน์จึงถามฟิลิปที่อยู่ข้าง ๆ ก่อนจะพูดกับมาร์ธาว่า “วันเกิดของคุณแม่ค่ะ”
โครม!
การโทรถูกตัดการเชื่อมต่อ
วินน์ทำหน้างง ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้ เธอบอกกับฟิลิปว่า “ฉันคิดว่าคุณแม่ไปที่ธนาคารเพื่อดูว่ามีเงินในบัตรอยู่เท่าไหร่”
“ไม่ต้องห่วง มีเงินหนึ่งแสนอยู่ในนั้น” ฟิลิปยิ้ม
วินน์เอียงศีรษะ กอดอกมองฟิลิปอย่างสงสัย และถามว่า “ฟิลิป บอกมาเลย นายมีเงินเท่าไหร่? คราวก่อน นายบอกฉันว่ามีเงินมากกว่าหนึ่งล้านในบัตรนิ”
ฟิลิปเกาหัว หยิบบัตรอีกใบจากกระเป๋ากางเกงของเขา และพูดว่า “เงินที่เหลืออยู่ที่นี่ ผมแอบนำมันออกมาตอนที่หนีออกจากบ้าน เธออยากลองไปธนาคารแล้วเช็คดูไหมล่ะว่าเหลือเงินเท่าไหร่?”
วินน์คว้าบัตรถือไว้ในมือของเธอ และยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ “ฉันอยากดูอยู่แล้ว”
ฟิลิปยิ้มตอบ อย่างไรก็ตาม เมื่อจ้องมองไปที่บัตรในมือของ วินน์ ดวงตาของเขาก็หรี่ลง เขาอุทานด้วยความตกใจ “เวร! มันเป็นบัตรผิดใบ!”
มันจบแล้ว!
ตอนนี้เขามีปัญหาใหญ่แน่!
ฟิลิปเก็บบัตรสองใบปนกัน!
บัตรในมือของวินน์ เป็นบัตรที่มียอดคงเหลือหนึ่งแสน ในทางกลับกันบัตรที่เขามอบให้มาร์ธาคือบัตรที่มีเงินแสนล้านอยู่ในนั้น!
ที่จอร์จมอบบัตรให้กับเขาครั้งล่าสุด!
“ฉันเสร็จแน่ มันจบแล้ว!"
ฟิลิปไม่ใส่ใจกับการชำระเงินในขณะที่ดึงวินน์ออกไปและรีบออกไปข้างนอก "แย่แล้ว เราต้องรีบไปหาคุณแม่ของเธอ!”
ในเวลาเดียวกัน มาร์ธามีความสุขกับการใส่บัตรที่เธอมีเข้าไปในตู้เอทีเอ็ม ใส่เลขวันเกิดของเธอ และตรวจสอบยอดเงินในบัตร
“โอ้ มีเงินอยู่ในบัตรนี้จริงๆ มาดูกันว่ามีเท่าไหร่”
มาร์ธาอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
“หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น…”
ยิ่งนับ เธอก็ยิ่งสุขสันต์!
“แสน มีแสนจริง ๆ !”
“เอ๊ะ ทำไมเลขศูนย์ถึงเหลือเยอะจัง”
มาร์ธาขมวดคิ้วและหัวใจของเธอเริ่มเต้นแรง
“นี่… นี่คือ…”
เธอเริ่มนับอีกครั้ง!
“หน่วย สิบ ร้อย พัน หมื่น แสน ล้าน!”
"สิบล้าน!"
"หนึ่งร้อยล้าน!"
"หนึ่งพันล้าน!"
“หมื่นล้าน!”
“หนึ่งแสน… หนึ่งแสนล้าน!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทายาทอันดับหนึ่ง