ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 34

ของปลอม! ผู้คนต่างพากันแตกตื่น มันเป็นของปลอม!

“เป็นไปไม่ได้! มันจะเป็นของปลอมได้ยังไง? พวกเราทุกคนก็เคยเห็นกันมาก่อนว่ามันเป็นภาพของแท้” ชาร์ลส์รีบอธิบาย “ถึงแม้ว่าผมจะไม่ใช่คนดังอย่างท่านรัสเซล แต่ผมก็สามารถบอกได้ว่าภาพนี้เป็นของแท้มันจะเป็นของปลอมได้อย่างไร?”

รัสเซลรู้ว่าชาร์ลส์จะต้องปฏิเสธอย่างแน่นอนเขาจึงวิเคราะห์ภาพวาดแต่ละจุดให้ฟัง “ภาพวาดนี้สามารถถูกเข้าใจผิดว่าเป็นของแท้ได้ง่าย จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่พวกคุณจะไม่สามารถแยกออกได้ ถ้าคุณดูให้ดีคุณจะเห็นลายเส้นบนงานบางเส้นที่ไม่สมบูรณ์แบบนัก มีการไล่ระดับสีบนลายเส้นและสีสันอย่างชัดเจน นี่เป็นข้อบกพร่องที่เกิดขึ้นจากการใช้เครื่องจักรและมันก็เป็นเพียงจุดเล็ก ๆ จึงทำให้หลายคนไม่สามารถบอกได้…”

ในขณะที่ผู้คนฟังรัสเซลอธิบาย พวกเขาจึงมองออกและได้รู้ความจริง

“งั้นมันก็เป็นของปลอม! ชาร์ลส์ จอห์นสตัน นายนี่จะเกินไปแล้วนะ!”

“ใช่! หลังจากสงสัยอยู่นานทั้งวัน สุดท้ายนายก็เอาของปลอมมาให้พวกเราดูงั้นเหรอ? นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

เพียงแค่ชั่วพริบตา ผู้คนก็ต่างพากันส่งเสียงแสดงความไม่พอใจออกมา ชาร์ลส์กระวนกระวายใจและขายหน้ามาก นี่มันจะเป็นของปลอมได้ยังไงกัน? เป็นไปได้ยังไง?

ไอเดนขมวดคิ้วอย่างหนักขณะที่ยืนอยู่ด้านข้าง มองไปที่ฟิลิปที่ยังคงยืนนิ่งอยู่ที่มุมห้อง ทันใดนั้นเขาก็ดึงแขนของชาร์ลส์และกระซิบที่ข้างหูของเขา “ลุงจอห์นสตันครับหรือว่าจะเป็นฟิลิปที่เอาภาพมาผิดอัน?”

เอาภาพมาผิดอันอย่างนั้นเหรอ? ชาร์ลส์เข้าใจในทันที ต้องใช่แน่! ต้องเป็นฟิลิปที่เอาภาพวาดมาผิดอัน!

ไม่รีรอ ชาร์ลส์ไม่สนใจเสียงตำหนิของผู้คน เขารีบเดินเข้าไปหาฟิลิป ตบหน้าเขาอีกครั้งก่อนจะคำรามออกมาด้วยความโกรธ “ฟิลิป นี่แกเอาภาพวาดของปลอมของแกมาแทนงั้นเหรอ? นี่แกตั้งใจจะทำให้ฉันขายหน้างั้นเหรอ?”

ชาร์ลส์โกรธจัด เขาต้องฝ่าฟันปัญหาหลายอย่างเพื่อที่จะจัดงานแสดงผลงานนี้ขึ้นมา หวังว่ามันจะสามารถสร้างชื่อเสียงให้เขาได้ แต่กลับมีการเข้าใจผิดครั้งใหญ่นี้เกิดขึ้นแทน นี่มันน่าขายหน้าเกินไปแล้ว ชาร์ลส์ถือว่าตัวเขานั้นเป็นที่รู้จักอยู่บ้างในแวดวงนักสะสมดังนั้นเขาจึงเอาความหงุดหงิดมาลงที่ฟิลิปแทน

เมื่อรัสเซลเห็นดังนั้นเขารู้สึกโกรธขึ้นมาในทันที เขาอยากจะเข้าไปหยุดชาร์ลส์แต่ฟิลิปก็ส่งสาตามาหยุดเขาไว้

ฟิลิปรีบพูดขึ้น “ผมขอโทษครับพ่อ ผมหยิบภาพมาผิดอันผมจะกลับไปภาพอีกอันมา”

“รีบไปซะ!” ชาร์ลส์ เดือดพล่าน สายตาของเขาเย็นชาทำไมเขาถึงได้มีลูกเขยที่ไม่ได้เรื่องขนาดนี้นะ?

ไอเดนที่ยืนอยู่ด้านหลังชาร์ลส์ยิ้มเย็นออกมา เขามีความสุขอย่างมากที่ยุยงชาร์ลส์ได้สำเร็จ หลังจากที่ฟิลิปรีบออกไป ไอเดนก็ยังคงกระซิบกับชาร์ลส์ต่อ “ลุงจอห์นสตันครับ จากที่ผมเห็นฟิลิปจะต้องตั้งใจทำแบบนี้แน่ ๆ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบลุง แต่ยังไงซะลุงก็ยังคงเป็นพ่อตาของเขา สำหรับเขาแล้วการที่ได้ทำให้คุณขายหน้าในงานสำคัญของคุณเช่นนี้…”

“หึ่ม! ไอ้เจ้านั่นมันก็แค่ขยะไร้ค่า! กลับบ้านไปเมื่อไหร่ฉันจะให้วินน์หย่ากับมันทันที” ชาร์ลส์พูดตัดบทไอเดน และยังคงเดือดดาลไปด้วยความโกรธ

ไอเดนรู้สึกปลาบปลื้มป็นอย่างมาก สิ่งที่เขาตั้งใจไว้ก็จะสำเร็จเสียที เขาแอบกำกำปั้นทำท่าเฉลิมฉลองความสำเร็จของเขาอยู่เงียบ ๆ ฮ่าฮ่า วินน์จอห์นสตันก็จะเป็นของฉันในอีกไม่นานนี้