ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 62

ผู้คนต่างเข้ามามุงดูว่าเกิดอะไรขึ้น พวกเขาอยากจะเห็นเศรษฐีหน้าใหม่ที่ว่ากันเป็นอย่างมาก

รถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คัน!

มากขนาดนั้น มันจะต้องเป็นเงิน 20 ถึง 30 ล้านดอลลาร์แน่!

“เขามาแล้ว!” ใครสักคนตะโกนขึ้นมา

สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปยังคน ๆ นั้น กำลังเดินออกมาจากร้าน บีเอ็มดับเบิ้ลยู

คนที่เดินนำออกมาคือชายวัยกลางคน พวกเขารู้จักชายคนนี้ เขาคือคุณสมิธ ผู้จัดการของร้านมอเตอร์ไซค์ บีเอ็มดับเบิ้ลยู แห่งนี้

เขาเดินมากับชายหนุ่มคนหนึ่ง เขาดูนอบน้อมและให้ความเคารพชายหนุ่มคนนั้น เขาพยักหน้าพร้อมกับก้มโค้งให้อยู่ตลอดเวลาจนกระทั่งชายหนุ่มเดินขึ้นรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู ซีรี่ย์ X8 ที่ถูกจัดเตรียมไว้ให้โดยเฉพาะ

บริการรถยนต์รับสั่งลูกค้าเช่นนี้มีไว้ให้เพียงลูกค้ากระเป๋าหนักเท่านั้น

ผู้คนในร้านฮาร์เล่ย์-เดวิดสันไม่แม้แต่จะได้เห็นหน้าเศรษฐีใหม่คนนั้น

มีผู้คนมุงกันเยอะจนเกินไปทำให้พวกเขาไม่สามารถมองเห็นwfh

“ฉันมองไม่เห็นเลย เขาเป็นใครกันนะ? เขารวยมากจริง ๆ ทำไมไม่มาซื้อรถจากพวกเรากันนะ?”

และก็จริงอย่างว่า การที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์ บีเอ็มดับเบิ้ลยู ตั้ง 100 คันนั้นใช้เงินไม่น้อยเลย ต้องหมดเงินกว่า 2-3 ล้านแน่นอน เขาใช้เงินอย่างกับว่าแจกฟรี

“จำได้แล้ว นั้นใช่คนที่เราเพิ่งจะไล่เขาออกไปจากร้านเมื่อก่อนหน้านี้ใช่ไหม? ที่เขาต้องการจะซื้อรถมอเตอร์ไซค์ฮาร์เล่ย์ 100 คัน ใช่รึเปล่า?” ใครบางคนตะโกนขึ้น

และตอนนั้นเองทุกคนก็ตกอยู่ในความเงียบ

สีหน้าของอิซาเบลซีดลง เธอเพิ่งจะรู้สึกตัวก็ตอนที่รถขับออกไปแล้ว “มันจะเป็นไปได้ยังไง? คนอย่างนั้นจะสามารถซื้อรถมอเตอร์ไซค์ 100 คันได้ยังไง? หยุดเดากันได้แล้ว ถ้าเขาสามารถซื้อได้จริง คนอย่าง อิซาเบล ฟอร์ด ผู้นี้จะยอมคุกเข่าขอโทษเขาเลย!”

อิซาเบลยอมทุ่มสุดตัวด้วยคำพูดประโยคนั้น

เธอไม่มีทางเลือก เธอจะขายหน้าไปมากกว่านี้ไม่ได้

และอีกอย่าง ชายยากไร้คนนั้นที่ต้องการซื้อรถมอเตอร์ไซค์ฮาร์เล่ย์ 100 คันก่อนหน้านี้ ไม่มีทางที่จะจ่ายเงินซื้อได้จริงหรอก

ไม่มีทาง!

“ใช่ ฉันเห็นด้วยกับอิซาเบล พวกนายไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ด้วยตอนนั้น เสื้อผ้าก็โทรมเอามาก ๆ ถ้าเขามีเงินซื้อรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คันจริง ทำไมไม่ซื้อกับร้านเราล่ะ?”

พนักงานที่ยืนอยู่ข้างอิซาเบลสนับสนุน

อย่างไรก็ตาม พวกเขาลืมไปเสียสนิทว่าเป็นพวกเขาเองที่ไล่ชายคนนั้นออกไป

ทุกคนเริ่มหัวเราะและพูดจาประชดประชันออกมา

ภายหลังจากที่กลุ่มคนเหล่านั้นจากไป พวกเขาก็กลับไปทำงานตามเดิม

ถึงกระนั้น อิซาเบลรู้สึกแย่เป็นอย่างมาก เพราะนั้นมันคือยอดขายรถบีเอ็มดับเบิ้ลยู ตั้ง 100 คัน พวกเขาคงจะขึ้นป้ายเฉลิมฉลองกันแล้วปานนี้

ไม่ได้ เธอต้องไปถามให้รู้เรื่องด้วยตัวเอง เมื่อเขาอารมณ์ดี เศรษฐีใหม่คนนั้นจะต้องเข้ามาซื้อที่ฮาร์เล่ย์สักวันเป็นแน่

คิดได้ดังนั้น อิซาเบลก็ไปที่ร้านมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู

และแน่นอนว่าเธอไม่เข้าไปด้านใน เพียงแต่ยืนรออยู่หน้าร้านเท่านั้น

เธอรู้ว่าคนซื้อจะต้องกลับมาเพื่อรับรถ เพราะบีเอ็มไม่สามารถส่งมอบรถ 100 คันได้ในทันทีอย่างแน่นอน

เธอยืนอยู่บนถนนเส้นหลักเส้นเดียวที่มุ่งหน้าไปสู่ร้าน เธอจะได้มองเห็นเศรษฐีใหม่คนนั้นจากตรงนี้ชัด ๆ

เธอมีโอกาสเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สายตาจดจ่อไปที่เป้าหมาย เพื่อไม่หลุดรอดไปได้

และในตอนนั้นเอง น้ำเสียงละมุนหูก็ดังขึ้นจากด้านหลังเธอ

“เบลล์ ทำอะไรอยู่น่ะ?”

อิซาเบลหมุนตัวกลับไปและเจอเข้ากับลูกพี่ลูกน้องของเธอ รูบี้ เดินผ่านมากับเพื่อนของเธอ พร้อมกลิ่นหอมที่ฟุ้งไปทั่ว

เพื่อนของเธอแต่งตัววาบหวิวและมีสไตล์เป็นอย่างมาก

หากผู้ชายสักสิบคนเดินผ่าน พนันได้เลยว่าเก้าคนในนั้นจะต้องเหลียวหลังกลับมามองพวกเธอเป็นแน่

และอีกอย่าง เพื่อนสาวก็ดีดูไม่ใช่น้อย หุ่นดีและไม่หวงเนื้อหวงตัว พร้อมแบ่งปันให้ทุกคนได้เห็นในสิ่งที่แม่ของพวกเธอมอบให้มา

“คุณอิซาเบล”

ผู้หญิงอีกคนทักทายเธอขึ้นมา พวกเขาต่างก็รู้จักกัน

“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่รอใครบางคนอยู่น่ะ” อิซาเบลพูดขึ้นพร้อมรอมยิ้ม “ทำไมวันนี้เธอถึงได้ว่างล่ะ?”

รูบี้เข้ามาคล้องแขนอิซาเบลอย่างมีจริตจะก้าน ก่อนจะพูดขึ้น “อีกสองสามวันก็ถึงวันเกิดของฉันแล้ว ก็เลยมาที่นี่เพื่อชวนเธอไปกินข้าวด้วยกันไง”

อิซาเบลกรอกตาให้เธอก่อนจะพูดขึ้น “ได้สิ ฉันจะไปแน่”

“อย่าลืมพาบรรดาเสี่ยกระเป๋าหนักมาด้วยนะ พวกเพื่อนฉัน ‘อดอยาก’ มาตั้งนาน อย่าทำให้พวกผิดหวังล่ะ” รูบี้พูดด้วย้ำเสียงที่เริงร่า

จากนั้นกลุ่มเพื่อนสาวก็ยืนคุยกับอิซาเบลอยู่อีกพักใหญ่