ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 65

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันต้องขำตายแน่” อิซาเบลขัดจังหวะฟิลิปขึ้นมาพร้อมกับยิ้มเหยาะ “นี่นายกำลังจะบอกว่า นายคือคนที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิลยู 100 คันอย่างนั้นเหรอ? ทำไมไม่ตักน้ำใส่กะโหลกชะโงกดูเงาตัวเองหน่อยล่ะ นี่กล้าดียังไงมาโอ้อวดตัวเองที่นี่?”

เมื่อไคล์ได้ยินดังนั้นเขาก็พูดขึ้น “นี่บีเอ็มดับเบิ้ลยูขายรถมอเตอร์ไซค์ได้ 100 คันเลยเหรอ?”

และในตอนนั้นเอง อิซาเบลก็เล่าให้ทุกคนฟังถึงเรื่องเศรษฐีใหม่ผู้ลึกลับที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คัน

หลังจากที่เธอพูดจบทุกคนก็ต่างพากันอิจฉา

พวกเขาต้องรู้ให้ได้ว่าใครกันคือเศรษฐีใหม่คนนั้น

ไคล์ยิ้มเยาะพลางพูดขึ้น “นี่ลุง หน้าไม่อายเกินไปแล้วนะ ถ้าลุงคือคนที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คันจริง ผม ไคล์ ลียงจะยอมให้นามสกุลของลุงเลยก็ได้!”

“ฉันเอาด้วย!” เจคอบพูดเสริมพร้อมกับหัวเราะคิกคัก

ในสายตาพวกเขา ฟิลิปก็แค่ตัวตลก ชีวิตของชายคนนี้ช่างน่าเศร้า เอาแต่ใช้ชีวิตอยู่ในโลกแห่งจินตนาการของตนเอง

อย่างไรก็ตาม มันกลับไม่เป็นไปอย่างที่พวกเขาคาดไว้

ฟิลิปมองไปยังฝูงชนด้านหน้าอย่างเย็นชาก่อนจะพูดขึ้น “นายคือไคล์ ลียง และนายคือเจคอป เวลส์ ใช่ไหม?”

“เรียกชื่อพวกเราทำไมเหรอฮะ คุณพ่อ?” ไคล์เชิดหน้าอกขึ้น แสดงท่าทีจองหอง

“โทษนะ แต่ฉันไม่มีลูกชายอกตัญญู เหลวไหลอย่างพวกนายสองคนหรอก” ฟิลิปพูดอย่างใจเย็น

และในทันทีไคล์กับเจคอถึงกับชะงักไป

ไอ้บ้านี่ อยากตายมากสินะ?

ทันใดนั้นเอง!

ฟิลิปเปิดถุงพลาสติกที่เขาถืออยู่ออก พวงกุญแจรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยูจำนวนมากประจักษ์สู่สายตาทุกคน

พวกเขานิ่งไป

ทุกคนต่างตกตะลึง

อิซาเบล รูบี้และเหล่าเพื่อน ๆ ของเธอที่เหลือต่างเบิกตากว้าง อ้าปากค้าง ถึงกับพูดไม่ออก

พวกเขาตกใจสุดขีด!

ถุงที่เต็มไปด้วยพวงกุญแจที่มีโลโก้บีเอ็มดับเบิ้ลยูอยู่นั้นส่องประกายวิบวับ

นี่เขาซื้อรถมอเตอร์ไซค์บีเอ็มดับเบิ้ลยู 100 คันจริงงั้นเหรอ?

ไอ้บ้านี่มันเป็นใครกัน?

แล้วทำไมเขาถึงมีกุญแจพวกนี้?

อย่างไรก็ตาม

ในเวลาถัดมา รูบี้เดินเข้าไปกระชากถุงออกมาจากมือฟิลิป เธอปัดมันตกลงไปที่พื้นและตบหน้าเขาหนึ่งทีเธอ ชี้หน้าเขาพร้อมกับตะโกนออกมา “นี่นายจะทำตัวน่าไม่อายไปถึงไหน? นายก็แค่มาส่งกุญแจ ภูมิใจในตัวเองมากงั้นสิ? ใครสั่งใครสอนให้นายมาทำท่าราวกับตัวเองเป็นเศรษฐีใหม่คนนั้น? ขยะแขยง!”

และแล้วทุกคนก็คิดได้ พวกเขาต่างพากันเยาะเย้ยเขา

“บ้าเอ้ย ฉันคิดว่าเขาซื้อมันจริง ๆ ซะอีก ที่แท้ก็แค่มาส่งกุญแจ จริงอย่างว่า คนแก่อาบน้ำร้อนมาก่อนเลยรู้ว่ามีอะไรไม่ชอบมาพากล”

“น่าขายหน้าชะมัด มันคุ้มมั้ย กับการต้องมาแกล้งทำแบบนี้? นายก็เลยโดนตบอย่างนั้นเลย”

“ลินน์ พี่เขยเธอนี่สุด ๆ ไปเลยนะ”

ลินน์ทำตัวไม่ถูก เธออยากจะแทรกแผ่นดินหนีเสียเหลือเกิน เธอกระทืบเท้าพร้อมกับก่นด่า “เขาไม่ใช่พี่เขยของฉัน! เขาก็แค่ไอ้โง่คนนึง”

ใบหน้าของฟิลิปเป็นรอยแดง เขาไม่คิดว่าจะถูกตบ

ถึงแม้ว่าเขาคือคนที่ซื้อรถมอเตอร์ไซค์และกุญแจรถก็อยู่ที่นี่ทั้งหมด

พวกเขาก็ยังไม่ยอมเชื่อ

ในตอนนั้นเอง ความโกรธพลุ่งพล่านขึ้นมา สายตาอันเย็นยะเยือก เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “รูบี้ ฟอร์ด เธออยากตายสินะ”

“ฮิฮิ แล้วยังไงล่ะ? นายรับไม่ได้งั้นเหรอ? นี่ฉันไม่พอใจนานมากเสียจนยอมให้มือของฉันต้องแปดเปื้อนเพื่อตบหน้าคนอย่างนายเลยนะ” รูบี้เชิดหน้าจ้องมองเขา ท่าทีหยิ่งยโส

พวกเขารู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมากที่ได้ดูละครฉากใหญ่แบบนี้

เพี๊ยะ!

แอกเนสที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่ทนไม่ไหว เธอพุ่งตรงเข้ามาตบหน้ารูบี้ ก่อนจะพูดด้วยเสียงเย็น “ยายผู้หญิงอวดดี! กล้าดียังไงถึงมาตบหน้าเขา?”

รูบี้ถูกตบจนหน้าหัน เธอกุมหน้าของเธอ จ้องแอกเนสด้วยดวงตาเบิกโพลงพร้อมกับหวีดร้องออกมา “แกกล้าดียังไงมาตบฉัน! สาว ๆ จับเธอไว้ จับเธอแก้ผ้าแล้วโยนไปข้างถนนสะ!”

กลายเป็นเรื่องยุ่งไปเสียแล้ว!

ทันใดนั้นเอง!

ชายวัยกลางคนวิ่งออกมาจากร้านขายรถมอเตอร์ไซค์ บีเอ็มดับเบิ้ลยู เขาตะโกนขึ้น “หยุดนะ! พวกคุณทำอะไรกัน?”

จอห์นเพิ่งกลับมาจากการส่งมอบรถมอเตอร์ไซต์ เมื่อเขาเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ตาของเขาแทบจะถลนออกมาจากเบ้า

นั่นมันเศรษฐีใหม่ที่เพิ่งซื้อรถมอเตอร์ไซค์มูลค่า 30 ล้านนี่นา!

ถ้าถูกทำร้ายที่ด้านหน้าร้านเช่นนี้ เขาต้องยกเลิกสัญญาการซื้อขายเป็นแน่!

เพี๊ยะ!

จอห์นรีบวิ่งเข้ามา เหงื่อโชก เมื่อไปถึงยังจุดเกิดเหตุ เขาไม่แม้แต่จะถามว่าเกิดอะไรขึ้น แต่กลับตบหน้ารูบี้ไปสองสามครั้ง

“เสียสติไปแล้วเหรอไง! กล้าดียังไงมาทำกริยาหยาบคายกับมิสเตอร์คลาร์ค อยากตายมากรึยังไง?”

ท่าทีของจอห์นราวกับภูเขาไฟที่กำลังปะทุ ร่างกายของเขาร้อนผ่าว สีหน้าของเขาที่โกรธจัด