ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 86

ฟิลิปวิ่งตรงเข้าไปในโรงพยาบาล ใบหน้าของเขาซีดทันทีเมื่อเห็น วินน์นอนอยู่บนเตียงในโรงพยาบาล

มีคนอื่นอีกจำนวนหนึ่งอยู่รวมกันในห้อง

แม่ยายและพ่อตาของเขา มาร์ธาและชาร์ลส์ จ้องมองฟิลิปอย่างไม่พอใจ พวกเขาปรารถนาอย่างยิ่งให้คนไม่เอาถ่านคนนี้หายไปจากชีวิตของพวกเขาตลอดไป

ลินน์และพ่อแม่ของเธอก็อยู่ในห้องเช่นกัน แต่ละคนส่งสายมาที่เขา

ตาฟิลิปแปลก ๆ ราวกับว่าเขาทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ในขณะที่พวกเขาพึมพำกระซิบเบา ๆ ระหว่างกัน

“วินน์เป็นยังไงบ้างครับ?” ฟิลิปถามขณะวิ่งเหยาะ ๆ ไปที่เตียงของโรงพยาบาล

อย่างไรก็ตาม…

เพียะ!

เสียงกระแทกดังก้องผ่านอากาศ

มาร์ธาตบหน้าฟิลิปด้วยความโกรธ ใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความโกรธ ขณะที่เธอจ้องมองเขาอย่างเย็นชา “กล้าดียังไงมาโผล่หน้ามาที่นี่อีก? ดูสิ่งที่แกทำกับวินนี่สิ! ฉันจะไม่ให้อภัยแกถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน!”

มาร์ธากรีดร้องเมื่อเธอเริ่มเหวี่ยงหมัดไปที่ฟิลิป ระบายความโกรธและความคับข้องใจทั้งหมดของเธอกับเขา

ฟิลิปเพียงแค่อดทนกับมัน เขาไม่ได้สู้กลับและเขาไม่ขยับเลย

ชาร์ลส์มองฟิลิปอย่างเฉยเมยขณะที่ดึงมาร์ธาออกไปอย่างเบา ๆ เขาหันไปหาฟิลิปและพูดด้วยน้ำเสียงตำหนิว่า “ฟิลิป พวกเรา จอห์นสตันไม่สามารถทนต่อนายได้อีกต่อไป ฉันคิดว่านายกับลูกสาวของฉันควรหย่ากัน นายจะไปที่ไหนก็ได้ที่ต้องการและทำอะไรก็ได้ตามใจชอบ เราจะไม่สนใจอีกต่อไป นายควรพามิลาไปด้วย พ่อและลูกสาวทั้งสองคนควรหยุดยื้อลูกสาวของฉันไว้ได้แล้ว ฉันขอให้นายมาที่นี่เพื่อบอกนายเรื่องนี้และไม่มีอะไรอย่างอื่นแล้ว ตราบใดที่นายพยักหน้าในทันที ฉันจะให้เงินนาย 500,000 สำหรับค่ารักษาพยาบาลของมิล่า อย่างไรก็ตามบางส่วนของเธอก็ยังคงมีเลือดเนื้อเชื้อไขของครอบครัวจอห์นสตันอยู่”

ทั้งห้องเงียบลงและความตึงเครียดในอากาศก็เพิ่มขึ้นทันทีหลังจากที่ชาร์ลส์พูดจบ

ทุกคนกำลังรอการตัดสินใจของฟิลิป

อย่างไรก็ตาม ฟิลิปไม่ได้พูดอะไรสักคำ

เขาไม่มีวันหย่ากับวินน์

ในขณะนี้ ลินน์เสริมด้วยการเยาะเย้ยประชดประชัน “พี่เขย ฉันคิดว่านายควรรับข้อเสนอนะ นายทำให้ลูกพี่ลูกน้องของฉันเจอปัญหามากมายในช่วงสามปีที่ผ่านมา ฉันคิดว่าถึงเวลาแล้วที่นายต้องปล่อยเธอไป เธอมีคนมาตามจีบเยอะมาก ดังนั้นถ้านายรักเธอจริง นายควรมอบอนาคตที่ดีกว่ากับเธอ คนอย่างนายไม่มีวันให้ชีวิตที่ดีแก่เธอได้หรอก”

'คนเลวไร้ค่า!

'นิ่งเป็นท่อนไม้แบบนี้ไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอไง!

'คนอย่างนายควรจะละอายเสียบ้าง! '

เธอดูถูกฟิลิปมากขึ้นไปอีก เมื่อเธอนึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้าวันนี้ที่ร้านบีเอ็มดับเบิ้ลยู

พ่อของลินน์พูดขึ้นด้วยว่า “ฟิลิป ฉันไม่อยากจะพูดอะไรมาก แต่นายทำแบบนี้ต่อไปไม่ได้ นายจะทำให้วินน์ตกต่ำไปกับนาย ทำไมนายไม่หย่ากับวินน์ และฉันจะให้เงินนาย 100,000 เหรียญ? แค่คิดว่ามันเป็นเงินบางส่วนสำหรับค่ารักษาพยาบาลของมิล่า นายคิดว่าไง?"

แม่ของลินน์จ้องสามีอย่างเคร่งขรึมทันทีเมื่อได้ยินคำพูดของเขา เธอดึงข้อศอกของเขาขณะที่การแสดงออกของเธอมืดหม่นลง “คุณกำลังพูดเรื่องอะไร? เราจะหาเงิน 100,000 เหรียญได้อย่างไร? คิดถึงตัวเองก่อนจะตัดสินใจโง่ ๆ ได้ไหม!” เธอพึมพำเป็นเสียงกระซิบ

จากนั้นเธอก็เสียงดังขึ้นเล็กน้อยขณะที่เธอพูดต่อ “ฟิลิป เราไม่มีเงินมากขนาดนั้น ดังนั้นอย่าคิดถึงมันเลยนะ คุณลุงของนายดื่มมากเกินไป”

แน่นอน ฟิลิปจะไม่คิดอะไรมากเกี่ยวกับเรื่องนี้

เขารู้ว่าคนพวกนี้น่าขยะแขยงแค่ไหน

เขายังคงจำได้ว่าผู้หญิงคนนี้ปฏิบัติต่อเขาอย่างไร ตอนที่เขาไปหาเธอเพื่อขอยืมเงินกลับตอนที่มิล่าป่วย

ทุกคนในห้องผลัดกันเพิ่มความคิดเห็นส่วนตัว โดยไม่สนใจฟิลิปอย่างชัดเจน

แต่ละคนเพิ่มคำลงในความอัปยศอดสูของเขา

เขาเป็นคนที่น่ารังเกียจที่สุดในตระกูลนี้ และทุกคนคิดว่าเขาสมควรที่จะถูกลงโทษ

ฟิลิปยืนอยู่ที่นั่นอย่างเงียบ ๆ ขณะที่เขาอดทนต่อคำพูดที่รุนแรง หมัดของเขากำแน่น ในขณะที่เขามองดูวินน์ที่กำลังนอนอยู่บนเตียงของโรงพยาบาล

ฟิลิปสูดหายใจเข้าลึกก่อนจะเงยหน้าขึ้นในที่สุด “คุณพ่อ คุณแม่ ผมจะไม่หย่ากับวินน์ ผมไม่เห็นด้วยกับเรื่องนี้และผมมั่นใจว่าวินน์จะไม่ทำอย่างนั้นเช่นกัน”

“นายไม่เห็นด้วยเหรอ?”

มาร์ธาแสดงท่าทีไม่พอใจเป็นอย่างมากเธอชี้ไปที่ฟิลิปก่อนจะสาปแช่งเขาว่า “นายมีสิทธิ์อะไรมาพูดแบบนี้ต่อหน้าฉัน นายและวินน์กำลังจะหย่ากัน ไม่ต้องคุยอะไรกันอีกแล้ว! ฉันจะพาเธอไปที่สำนักงานกิจการพลเรือนทันทีที่เธอตื่น! เราจะได้ไม่ต้องอยู่ร่วมกันอีก ง่ายๆ แค่นี้เอง!"

แววตาของมาร์ธาไม่มีความอบอุ่นเลย มีแต่ความโกรธแค้นล้วน ๆ

เธออดทนต่อฟิลิปมาสามปีเต็ม เธอยึดมั่นในความหวังเป็นเวลานานสามปี

ถึงกระนั้น เขาก็ยังคงเป็นเศษขยะที่ไร้ประโยชน์อย่างที่เขาเคยเป็น

เขาไม่มีวันจะดีพอ

หากเป็นเช่นนี้ต่อไป วินน์จะตกต่ำพร้อมกับพ่อและลูกสาวคู่นี้

นั่นจะไม่มีทางเกิดขึ้น! เพื่อความสุขของลูกสาว มาร์ธาต้องจัดการเรื่องนี้ในคืนนี้สักครั้งและเพื่อที่เธอจะได้แก่เฒ่าอย่างสบายใจ

มาร์ธาชอบไอเดนมาก อย่างไรเขาก็เป็นคนดี แม้ว่าวินน์ไม่ได้มีความรู้สึกแบบเดียวกัน

แม้ว่าวินน์จะปฏิเสธไอเดน แต่ก็ยังมีฆวน ครอบครัวของเขาอยู่ในสายธุรกิจหยก ไม่เพียงแต่ร่ำรวยมากเท่านั้น เขายังเป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญในริเวอร์เดลด้วย

มีเพียงผู้ชายที่โดดเด่นพอเท่านั้นที่คู่ควรที่จะเป็นลูกเขยของมาร์ธา และมีเพียงผู้ชายที่ยอดเยี่ยมเท่านั้นที่จะสามารถทำให้ลูกสาวของเธอมีชีวิตที่ดีได้

ฟิลิปหมดคำที่จะพูดอย่างสิ้นเชิง เขาไม่คาดคิดว่ามาร์ธาจะไร้เหตุผลและทุบตีเขาเช่นนั้น

“คุณแม่ครับ ผม…” ฟิลิปพูดติดอ่าง

เพียะ!

มาร์ธาเหวี่ยงมือไปจนมันสัมผัสแก้มของเขาและกรีดร้องเสียงดัง “อย่ามาเรียกฉันว่าแม่นะ! ฉันไม่มีลูกเขยอย่างแก!”

เขากล้าดีอย่างไรมาเรียกเธอแบบนั้น!

มาร์ธาโกรธจนเลือดเดือดพล่าน