ทะลุมิติมาเป็นพระชายา นิยาย บท 35

อย่างไรก็ตาม เมื่อนางจำแบบเรียบร้อยแล้ว นางก็ได้ยินหรงลี่เอ่ยขึ้นว่า "เสื้อผ้าของเด็กคนนี้ดูไม่ได้ยิ่ง ข้าคงต้องรบกวนท่านทำเสื้อผ้าให้นางด้วย"

ท่านหญิงสามไป๋ตกตะลึง นางทำเสื้อผ้าให้นางบำเรอและนายหญิงหลายคน แต่ไม่มีใครเหมือนพระชายาที่ขอให้ร้านทำเสื้อผ้าให้สาวใช้

แม้แต่ในจวนขององค์ชายอวี้ เสื้อผ้าของสาวใช้ยังทำโดยสาวใช้ห้องผ้าหรือสาวใช้ในจวน เสื้อผ้าของสาวใช้ไม่จำเป็นต้องมีรายละเอียดมากเกินไป และคุณหนูทั่วไปก็ไม่มีผู้ใดใส่ใจเสื้อผ้าของพวกสาวใช้

ท่านหญิงสามไป๋ไม่คาดคิดว่าพระชายาจะดีต่อผู้คนรอบข้าง นางหยุดครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเห็นด้วย

เสี่ยวเถารู้สึกปลื้มใจ นางไม่คาดคิดว่าเจ้านายของนางจะขอให้ร้านปักทำชุดให้นาง ไม่มีสาวใช้คนใดในจวนจะมีศักดิ์ศรีเช่นนี้ แม้แต่สาวใช้ของพระชายารองมู่ก็ยังใส่ชุดที่ตัดโดยสาวใช้ห้องผ้า ไม่เคยมีใครขอให้ร้านชื่อดังเช่นนี้ช่วยตัดเย็บเสื้อผ้าให้

สาวน้อยใจสั่นอีกครั้ง นางรู้ว่าเจ้านายของนางเป็นเจ้านายที่ดีที่สุดในโลก

หรงลี่ไม่คิดมากเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้ ประการแรก เสี่ยวเถาเป็นของนาง แน่นอนว่านางย่อมทำดีด้วย ประการที่สอง มีเสื้อผ้าเพียงไม่กี่ชุดที่เสี่ยวเถานำมาจากจวนเสนาบดี เนื่องจากเสื้อผ้าบางชุดไม่สามารถสวมใส่ได้เป็นเวลานาน นางจึงต้องตัดเย็บใหม่โดยปริยาย ประการที่สาม เซี่ยเฮ่าเซียนเป็นผู้ออกเงิน ไยนางต้องประหยัดเงินเขา?

ดังนั้นหรงลี่จึงไม่รู้สึกถึงภาระใดๆ ในใจของนางแม้แต่น้อย ดังนั้นนางจึงขอให้ร้านปักทำชุดให้เสี่ยวเถา

ท่านหญิงสามไป๋ช่วยเสี่ยวเถาวัดตัว แล้วจึงลาจากจวนองค์ชายกลับไปร้านปักผ้า

หรงลี่อารมณ์ดีและนางกำลังจะมีเสื้อผ้าใหม่ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่นางจะทันทำอะไร สาวใช้คนหนึ่งก็เข้ามารายงานว่าองค์ชายได้ส่งคนมาให้นาง

หรงลี่เลิกคิ้วขึ้น เซี่ยเฮ่าเซียนว่างมากจนจัดหาคนมาให้นางตั้งแต่เมื่อใด?

เมื่อนางถามย้ำ นางก็ได้รู้ว่าเป็นมู่ซิ่วโหรวผู้อ้างชื่อเซี่ยเฮ่าเซียนแล้วส่งคนมาให้นาง

หรงลี่เลิกคิ้วขึ้น นางไม่รู้ความคิดเซี่ยเฮ่าเซียน แต่กับมู่ซิ่วโหรวนั้น คิดจะจัดแจงวางตัวคนให้นางโดยอาศัยชื่อเซี่ยเฮ่าเซียน มิคิดว่านางจะปฏิเสธหรือไร?

สิ่งที่มู่ซิ่วโหรวคิดแท้จริงแล้วคือครั้งนี้นางพ่ายแพ้หมดรูป แน่นอนว่านางไม่ยอมรับ แต่ท้ายที่สุด นางก็ก็ทำอะไรไม่ได้

แรกเริ่ม นางเพียงต้องการกำราบหรงลี่ นางจึงเหลือสาวใช้ไว้รับใช้นางเพียงคนเดียวแล้วดึงตัวคนที่เหลือไปหมด นางเพียงต้องการให้หรงลี่อยู่อย่างน่าสังเวช

เมื่อคิดถึงเรื่องนั้นในตอนนี้ นางก็คำนวณพลาดไป เป็นช่วงเวลาที่เหมาะสมที่จะคิดถึงการดึงตัวคนมาเพิ่มความมั่นคง อันที่จริงในตอนนั้น นางไม่ได้ชอบเซี่ยเฮ่าเซียนแม้แต่น้อย เพียงคิดว่านางจะสามารถสร้างปัญหาให้เขาได้เท่านั้น 

อย่างไรก็ตามตอนนี้สิ่งต่าง ๆ เปลี่ยนไป ไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างหรงลี่และเซี่ยเฮ่าเซียน

คนหนึ่งเปลี่ยนเป็นไม่แยแสและไม่ใส่ใจเซี่ยเฮ่าเซียนอีกต่อไป นางร้องขอหย่าอยู่ทุกวัน ในขณะที่อีกฝ่ายกลับมีความคิดอื่น เขาถกเถียงเรื่องการหย่าอยู่ทุกวันและเริ่มจะตกหลุมรักนาง

ศีรษะของมู่ซิ่วโหรวปวดตุบ นางไม่เข้าใจว่าเรื่องกลายเป็นเช่นนี้ได้อย่างไร

แล้วยังเรื่องคนในห้องเก็บฟืนที่ทำให้นางย่ำแย่เข้าไปอีก ตอนนี้ หลินต่งจะอยู่ที่นี่ไม่ได้แล้ว เซี่ยเฮ่าเซียนรอจะสอบสวนเขาแม้เขาจะยังไม่ฟื้นสติ แต่เมื่อใดที่เขาได้สติขึ้นมาก็พูดยากว่าเขาจะไม่ซักทอดมาถึงนาง

มู่ซิ่วโหรวรักตำแหน่งของนางยิ่ง นางเคยสั่งให้หลินต่งทำงานให้มากมายมาก่อน และเขาก็อาจจะหลุดปากออกไปได้ มู่ซิ่วโหรวหรี่ตาแล้วครุ่นคิด หลินต่ง คราวนี้เจ้าอย่าโทษข้าเลย หากจะโทษก็จงโทษหรงลี่เถิด"

นางเรียกไป๋อี้และกระซิบสองสามคำที่หูของนาง จากนั้นไป๋อี้ก็พยักหน้าและทำตามคำสั่งของมู่ซิ่วโหรว

มู่ซิ่วโหรวลุกขึ้นแล้วพาตัวสาใช้นามสีฉิงไปหาเซี่ยเฮ่าเซียน เมื่อพวกนางไปถึงห้องอักษร ยามที่เฝ้าประตูก็ไม่กล้าหยุดพวกนาง พวกเขาให้พวกนางเข้าไปอย่างนอบน้อม