จอมนักรบอหังการ นิยาย บท 428
เย่อู๋เทียนกล่าวด้วยใบหน้าที่ไร้อารมณ์
“เชิญท่านกลับไป”
เย่ฝูถูหยิบอาหารเช้าออกมา ใช้ขนมปังทอดหนึ่งชิ้นหนีบปาท่องโก๋ 2 ชิ้น ยื่นให้เย่อู๋เทียน
“แกต้องกินอาหารเช้าให้หมด ฉันถึงจะกลับไป”
เย่อู๋เทียนไม่รับ
เย่ฝูถูมองเย่อู๋เทียนตาปริบๆ แทบจะพูดอ้อนวอนอยู่แล้ว
“กินเถอะ ไม่กินมื้อเช้า จะเป็นโรคนะ อีกอย่าง อะไรนะ เมื่อสักครู่ พ่อฟังอยู่นอกประตูได้ยินว่า เรื่องที่เหวินจือฉวนกบฎนั้น เหมือนว่ามีส่วนเกี่ยวข้องกับนิกายเทียนอิงแห่งประเทศเทียนอิงนะ?”
“พ่อไปประเทศเทียนอิงเหรอสักครั้ง? และฆ่าเจ้านิกายของนิกายเทียนอิงหมดเลย? ไม่ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่อะไร ก่อนฟ้ามืด พ่อก็สามารถกลับมาทำมื้อเย็นให้แกกับแม่แกได้!”
เย่อู๋เทียนได้ยินเสร็จ กลับไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษ
โล่ซวนหยวนฝ่าบาทผู้สูงส่งที่เดินตามหลังเย่อู๋เทียน รวมถึงเจ้าหน้าที่ระดับสูงอาวุโสของประเทศหลงสองสามคน แต่หลังจากได้ฟังคำพูดของเย่ฝูถูแล้ว ทุกคนหน้ากระตุก อย่างไม่มีข้อยกเว้น
ครอบครัวนี้
เป็นสายพันธุ์อะไรกันแน่?
ทำไมการกระทำและคำพูดของพวกเขา ถึงได้สุดยอดขนาดนี้?
เย่อู๋เทียนกลับตอบเย่ฝูถูอย่างเย็นชาประโยคหนึ่ง
“เรื่องนี้ ผมมีแผนของผม ไม่ต้องให้คุณมายุ่ง คุณไปทำเรื่องที่ควรทำก็พอ”
เย่ฝูถูดูรักและเมตตา
“ทำไมจะไม่เกี่ยวข้องกับพ่อล่ะ? สุดท้ายแล้วก็เป็นคนที่มีบัตรประชาชนของประเทศหลงเช่นกัน! แบบนี้ดีไหม? เมื่อกี้ได้ยินแกพูด แกจะให้หมอนั่นที่ชื่อหยางทุนหู่ นำทัพไปประเทศเทียนอิง? พ่อสามารถเป็นทหารที่ไปหน้าได้แต่ถอยไม่ได้! มีพ่ออยู่ อัตราการสูญเสียในสนามรบครั้งนี้สามารถลดลงได้ เพื่อชายหนุ่มเหล่านั้นของกรมทหารประเทศหลง แกก็ใช้พ่อสิ! ไม่เอาค่าจ้างด้วย!”
แม้ว่าเย่อู๋เทียนรู้สึกซาบซึ้งใจ แต่ก็ยังพูดอย่างเฉยเมย
“กลับไปฟังข่าวคราวเถอะ”
เย่ฝูถูหัวเราะเหอะๆ แล้วพูดว่า
“ไม่มีปัญหา! พ่อกำลังจะกลับไป ฟังที่แกจัดการ!”
เย่อู๋เทียนไม่พูดอะไรต่อ และไปที่หอทองม่วง กับโล่ซวนหยวนและพรรคพวกของเขาต่อ
ในเวลานี้ หยางทุนหู่ก็เดินออกมาจากหอทองม่วง และต้องการติดตามเย่อู๋เทียนไปที่หอทองม่วงเพื่อหารือ
แต่ กลับถูกเย่ฝูถูขวางทางเอาไว้
ทั้งคู่สบสายตากัน
หยางทุนหู่กำลังจะทักทายเย่ฝูถูอย่างมีมารยาท
เย่ฝูถูกลับถามหยางทุนหู่ด้วยใบหน้าที่โกรธ
“เมื่อก่อนตอนที่ลูกชายฉันเข้ากองทัพ แกเคยรังแกเขาใช่ไหม?”
หยางทุนหูใบหน้าตึงเครียด
ทันใดนั้นก็เปลี่ยนเป็นท่าทางที่ดูตกตะลึง
เย่ฝูถูหัวเราะอย่างเย็นชา
“ต่อไปถ้ากล้าไม่รู้จักเด็กไม่รู้จักผู้ใหญ่ต่อหน้าลูกชายฉันอีก ฉันจะอัดแก เข้าใจไหม?”
หยางทุนหู่มีใบหน้ามืดมน พูดตามตรง เขาเป็นครูฝึกคนแรกของเย่อู๋เทียนหลังจากที่เขาเข้าร่วมกองทัพ
นับว่าเป็นอดีตเจ้านายของเย่อู๋เทียน!
ตอนนี้ ไม่คิดว่าจะถูกพ่อของเย่อู๋เทียน ข่มขู่!
ไร้สาระจริงๆเลย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: จอมนักรบอหังการ