ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 15

ตอนที่ 15 เธอไปนอนกับผู้ชายมา

ณ ห้องโถงชั้นสองโรงแรม วันนี้เป็นงานเลี้ยงวันหมั้นระหว่างตระกูลเวินกับตระกูลเย่อ

เย่อหยู่เฟิงถือโอกาสนี้ทักทายเวินลั่วฉิง เขาเห็นการแต่งกายของเธอไม่เห็นถึงความผิดปกติเลย เย่อหยู่เฟิงเบิ่งตาขึ้น และหัวเราะเย้ยเหมือนสุนัขจิ้งจอก ทักทายเวินลั่วฉิงว่า “น้องลั่วฉิง”

ได้ยินคำที่เย่อหยู่เฟิงเรียกเธอแล้วเธอตกใจจนขนลุกขึ้นมาทันใด

เมื่อตอนเช้ายังเรียกคุณเวินอยู่เลย ทำไมตอนนี้ถึงเปลี่ยนเป็นเรียกน้องลั่วฉิง?คำเรียกไม่เปลี่ยนเร็วไปหน่อยเหรอ?

เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมเขาเปลี่ยนไปได้เร็วขนาดนี้? หรือว่านี่คือปกติของเขา!

“เมื่อสักครู่นี้ผมถูกตำรวจเรียกตัวไปให้ปากคำมาที่โรงพัก ตำรวจถามผมว่า เมื่อตอนตีสี่ตอนที่ผมจอดรถข้างทางได้เจอกับใคร?” คำที่เย่อหยู่เฟิงเรียกเธอนั้นทำให้เธอตกใจ แต่เธอรู้ว่าประโยคที่เขาจะพูดต่อนั้นจะทำให้เธอตกใจกว่าเป็นสิบเท่า

เย่อหยู่เฟิงจ้องหน้าเธออย่างมีเลศนัย

แต่เวินลั่วฉิงก็ไม่มีท่าทีที่จะตอบโต้เขา เธอแค่ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย

เย่อหยู่เฟิงยิ้มมุมปากขึ้น “น้องลั่วฉิง จะให้พี่ไปบอกคุณตำรวจใหม่อีกครั้งไหม ว่าคนที่พี่เจอเมื่อคืนตอนตีสี่ก็คือน้องลั่วฉิง”

เย่อหยู่เฟิงไม่เชื่อว่าคำพูดของเขาจะไม่ทำให้เธอร้อนรน

“ไปบอกสิ ถ้ามันคือความต้องการของคุณ” เวินลั่วฉิงมองหน้าเขา ถอนหายใจเบาๆ เย่อหยู่เฟิงคนนี้เป็นตัวปัญหา เรื่องนี้เขาต้องปากโป้งไปพูดแน่ แต่สิ่งที่เธอควรทำในตอนนี้คือพยายามยับยั้งอย่าให้เรื่องนี้บานปลายไปมากกว่านี้