ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1011

สำหรับเขาแล้วฉู่หลิงเอ๋อคือคนที่ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกันเลย แต่ฉู่หลิงเอ๋อสนิทกับเวินลั่วฉิงมากเป็นพิเศษ ถ้าเกิดเขาทำให้ฉู่หลิงเอ๋อโกรธ แล้วฉู่หลิงเอ๋อไปฟ้องเวินลั่วฉิงขึ้นมาล่ะ?

อย่างนั้นคงไม่ค่อยดีแน่!!

ดังนั้นคุณชายสามเย่จึงหยุดลง ไม่ได้กดกระดิ่งต่ออีกแล้ว

เมื่อคุณชายสามเย่หยุดประมูล เขาก็คิดว่าราคาแบบนี้คนอื่นคงต้องประมูลต่อแน่ ๆ ยังไงซะราคาหยกมันแพะชิ้นนั้นคงไม่มีทางราคาแค่หกสิบล้านหรอก และคุณชายสามเย่ก็อยากจะคอยดู ว่าเมื่อเขาหยุดแล้ว ถ้าหากมีคนอื่นแข่งประมูลต่อ ฉู่หลิงเอ๋อจะประมูลตามหรือไม่?

ถ้าหากฉู่หลิงเอ๋อไม่ประมูลแล้ว นั่นแสดงว่ามุ่งเป้ามาที่เขา ถ้าหากฉู่หลิงเอ๋อยังประมูลต่อ ก็แสดงว่าเขาคิดมากเกินไปจริง ๆ

แต่ว่าหลังจากที่คุณชายสามเย่หยุดประมูล ก็ไม่มีใครประมูลต่อ คนอื่น ๆ ต่างไม่กระดิกตัวกันเลย

ฉะนั้นราคาบนจอภาพจึงหยุดอยู่ที่หกสิบล้าน และยังคงเป็นราคาที่ห้องหมายเลข 11 เป็นฝ่ายประมูลได้

คุณชายสามเย่ไม่ได้ประมูลต่ออีกแล้ว ทันใดนั้นในงานก็เงียบสงัดลงทันที คราวนี้ทุกคนต่างพากันนิ่งงันจนพูดไม่ออกไปเลย

คุณชายสามเย่คิดจะทำอะไรกันแน่? !

ก่อนหน้านี้แข่งประมูลอย่างไม่ออมมือเลย แต่ทำไมหลัง ๆ เริ่มประมูลราคาต่ำลงเรื่อย ๆ ล่ะ? !

และครั้งนี้ยิ่งแล้วกันไปใหญ่ คุณชายสามเย่กดกระดิ่งเพียงหนึ่งครั้ง ตามด้วยห้องหมายเลข 11 กดอีกหนึ่งครั้ง จากนั้นคุณชายสามเย่ก็หยุดประมูล!!

ทำไมดูเหมือนตั้งใจอ่อนข้อให้ล่ะ และดูเหมือนคุณชายสามเย่จะจงใจช่วยคนจากห้องหมายเลข 11 ด้วย

“คุณชายสามเย่เป็นอะไรไป? ทำไมถึงกดกระดิ่งแค่ครั้งเดียวก็หยุดแล้วล่ะ?”

“คุณชายสามเย่ยอมให้อย่างได้ชัดเลยนะ”

“ฉันก็คิดว่าคุณชายสามเย่เหมือนจงใจช่วยผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 คนนั้น”

“หรือผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 คนนั้นจะเกี่ยวข้องอะไรกับคุณชายสามเย่จริง ๆ?”

“ราคานี้? รู้สึกเหมือนคุณชายสามเย่จงใจยกหยกชิ้นนั้นให้กับผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 เลยนะ”

“หรือว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรกับคุณชายสามเย่จริง ๆ?”

“ไม่น่าจะใช่นะ คุณชายสามเย่ไม่ใช่คนแบบนั้น”

“คุณชายสามเย่เป็นคนแบบไหน? นายลองพูดมาสิว่าคุณชายสามเย่เป็นคนแบบไหน? แค่อยู่ในห้างก็ทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวกันหมดแล้ว นายอย่าคิดเด็ดขาดว่าคุณชายสามเย่จะใจดีขนาดนั้น”

“นี่ไม่ใช่เรื่องใจดีหรือไม่ดี นี่เป็นเรื่องของหลักการ ฉันคิดว่าคุณชายสามเย่ไม่ได้ตั้งใจ เรื่องนี้อาจจะมีอะไรเข้าใจผิดก็ได้”

“เข้าใจผิดหรือเปล่าที่จริงทดสอบได้ง่ายมาก ตอนนี้นายลองประมูลดูสักครั้งสิ ดูว่าคุณชายสามเย่มีปฏิกิริยายังไง? ถึงตอนนั้นทุกอย่างก็จะชัดเจนเองแหละ”

“ถ้าจะประมูลนายก็ประมูลเองสิ ทำไมต้องให้ฉันประมูลด้วยล่ะ?”

“ก็ฉันไม่กล้า ใครจะไปรู้ว่าคุณชายสามเย่คิดจะทำอะไรกันแน่? ถ้าหากคุณชายสามเย่จงใจอ่อนข้อให้ แล้วฉันดันไปแย่งประมูลกับคุณผู้หญิงห้องหมายเลข 11 ขึ้นมา ก็เท่ากับเป็นศัตรูกับคุณชายสามเย่ ฉันไม่ได้โง่ขนาดนั้นนะ”

“นายไม่โง่ ฉันก็ไม่โง่เหมือนกันนั่นแหละ นายไม่ประมูล ฉันก็ไม่ประมูลหรอก”

ดังนั้น ท้ายที่สุดก็ไม่มีใครกล้าแข่งประมูลต่อ

พิธีกรตั้งใจรออยู่สักพักใหญ่ สุดท้ายก็ไม่มีเสียงกระดิ่งดังขึ้นอีก

“หกสิบล้านครั้งที่หนึ่ง หกสิบล้านครั้งที่สอง หกสิบล้านครั้งที่สาม หยกมันแพะชั้นเยี่ยมชิ้นนี้ตกเป็นของคุณผู้หญิงจากห้องหมายเลข 11 ครับ” ตอนที่พิธีกรประกาศผลนี้ออกมารู้สึกเหมือนหัวใจของตัวเองกำลังมีเลือดไหลออกมา หยกมันแพะคุณภาพเยี่ยมขนาดนี้ ชิ้นใหญ่ขนาดนี้ กลับถูกประมูลไปในราคาเพียงแค่หกสิบล้าน

อีกทั้งหยกชิ้นนี้เป็นของเถ้าแก่เองด้วย แล้วเดี๋ยวเขาจะชี้แจงกับเถ้าแก่ยังไงดีล่ะ?

แต่การประมูลก็เป็นแบบนี้แหละ บางครั้งอาจจะประมูลได้ในราคาที่สูงมาก เหมือนเครื่องหยกสมัยราชวงศ์โจวและราชวงศ์ฮั่นชิ้นนั้นที่ถูกประมูลไปก่อนหน้านี้ และแน่นอนว่าบางครั้งก็อาจถูกประมูลไปในราคาที่ต่ำมากเช่นกัน เหมือนอย่างหยกมันแพะชั้นเยี่ยมในตอนนี้