ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1013

“ผมจะรอให้เขาเป็นฝ่ายมาหาผมเอง!!” ถังจื่อโม่เบะปากเล็กน้อย เขาไม่สามารถไปเจอกับเย่ซือเฉินตรง ๆ ได้ เขาต้องการให้เย่ซือเฉินเป็นฝ่ายค้นพบเขา ต้องการให้เย่ซือเฉินเป็นฝ่ายมาหาเขา

“แต่ว่าถ้าน้าไปให้คุณชายสามเย่ช่วยจ่ายเงินให้ คุณชายสามเย่จะสนใจน้าเหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อตอนนี้รู้สึกเหมือนจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา

ตอนนี้ถ้าเธอไปหาคุณชายสามเย่ แล้วให้คุณชายสามเย่จ่ายเงินแทนเธอ ถ้าคุณชายสามเย่สนใจเธอ

ก็แปลกแล้วล่ะ!!

คุณชายสามเย่ไม่ให้คนเตะเธอลอยออกไปก็บุญแล้ว

“น้าก็บอกชื่อคุณชายน้อยอย่างผมไปสิครับ” ถังจื่อโม่อึ้งไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็เชิดหน้าขึ้น แล้วตอบกลับด้วยท่าทางหยิ่งผยอง

ฉู่หลิงเอ๋ออดไม่ได้ที่จะเบ้ปาก บอกชื่อเขา? แถมยังเป็นคุณชายน้อยอีก?

ต่อหน้าคุณชายสามเย่เธอจะกล้าเอ่ยว่าคุณชายน้อยเหรอ?

ทว่า ฉู่หลิงเอ๋อคิดขึ้นมาได้ว่ายังไงถังจื่อโม่ก็เป็นลูกชายแท้ ๆ ของคุณชายสามเย่ ฉะนั้นถ้าหากเธอไปบอกคุณชายสามเย่ตรง ๆ คุณชายสามเย่อาจจะยอมจ่ายเงินให้ก็ได้

“แต่ว่า น้าห้ามบอกเขาว่าผมเป็นลูกชายของเขา” แต่ถังจื่อโม่กลับพูดขึ้นมาอีกประโยค

“จื่อโม่จ๊ะ ไม่บอกคุณชายสามเย่ว่าหนูเป็นลูกชายของเขา แล้วหนูคิดว่าคุณชายสามเย่จะยอมจ่ายเงินนี้เหรอ?” ฉู่หลิงเอ๋อตะลึงงันอีกครั้ง เธอรู้สึกว่าถังจื่อโม่กำลังจะส่งเธอไปตาย

“เขาจะจ่ายให้แน่นอน” ถังจื่อโม่ตาวาวขึ้นเล็กน้อย ขณะที่พูด เขาก็มีทีท่าที่ค่อนข้างมั่นใจ

เมื่อถังจื่อโม่พูดจบ ก็ไม่สนใจฉู่หลิงเอ๋ออีก จากนั้นก็หมุนตัวเดินออกไปด้านนอกทันที

ตอนนี้การประมูลยังไม่สิ้นสุดลง ดังนั้นคนอื่น ๆ ยังไม่ออกมา ถังจื่อโม่รีบออกจากห้องอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็รีบลงลิฟต์ไปที่ลานจอดรถชั้นใต้ดิน รถของพวกเราจอดอยู่ที่นั่น

ถังจื่อโม่หารถของตัวเองเจอแล้ว เมื่อขึ้นรถ เขาก็นั่งรออยู่บนรถ ไม่รู้ว่าต่อไปเย่ซือเฉินจะทำยังไง?

หลังจากที่ฉู่หลิงเอ๋อเห็นถังจื่อโม่ออกไปแล้ว ก็ถอนหายใจออกมาอย่างจนใจ จื่อโม่ฝากฝังให้เธอจัดการ เธอจะไม่ทำก็ไม่ได้

ที่จริงเธออยากให้มู่หรงดัวหยางโอนเงินมาให้เลยมากกว่า จากนั้นเธอก็รีบจ่ายเงินแล้วกลับไป แต่เธอรู้ดีว่าถ้าหากเธอทำอย่างนั้นจริง ๆ จื่อโม่ต้องโกรธเธอแน่นอน

อีกอย่าง เธอเป็นคนชอบดูอะไรสนุก ๆ อยู่แล้ว และเธอก็มีนิสัยชอบเห็นความวุ่นวายเพื่อความสะใจของตัวเอง สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถห้ามความกระเหี้ยนกระหือรือของตัวเองได้

เมื่อสิ่งของชิ้นสุดท้ายถูกประมูลไป การประมูลก็สิ้นสุดลง

เพราะก่อนหน้านี้ฉู่หลิงเอ๋อไม่ได้จ่ายเงินประกันไว้ก่อน และเธอก็ประมูลของไปหลายชิ้น ก่อนหน้านี้เถ้าแก่ของสมาคมประมูลหงเยว่เห็นแก่หน้าของมู่หรงดัวหยางจึงไม่ได้มาเร่งเอาเงิน แต่ตอนนี้การประมูลสิ้นสุดลงแล้ว ถึงเวลาต้องจ่ายเงินแล้วล่ะ

พนักงานมาให้บริการถึงที่ ตรงมายังห้องหมายเลข 11

นี่เป็นบริการพิเศษของแขกที่อยู่ในห้องชั้นสอง ไม่จำเป็นต้องลงไปจ่ายเงินด้วยตัวเอง แต่จะมีพนักงานมาให้บริการถึงที่

“คุณฉู่ครับ ก่อนหน้านี้คุณประมูลของจากที่นี่ไป จึงรบกวนให้คุณช่วยจ่ายเงินด้วยครับ” พนักงานมีท่าทีเกรงใจมาก เพราะคนที่อยู่ในห้องชั้นสองล้วนแต่เป็นคนมีฐานะทางสังคมทั้งนั้น พวกเขาจึงหาเรื่องไม่ได้

และคนที่สามารถอยู่ในห้องชั้นสองได้ล้วนแต่มีเงินกันทั้งนั้น