ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1020

ถ้าเป็นอย่างนี้จริง ๆ งั้นเรื่องนี้......

มุมปากของคุณชายสามเย่โค้งขึ้นเล็กน้อย ถ้าหากถังจื่อโม่มั่นใจว่าเขาจะไม่เอาเรื่องไปบอกเวินลั่วฉิง งั้นเขาก็ต้องทำให้ถังจื่อโม่ผิดหวังแล้วล่ะ เขาจะบอกเรื่องนี้กับเวินลั่วฉิงให้ได้

คุณชายสามเย่หยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดโทรไปที่เบอร์ของเวินลั่วฉิง

หลังจากเสียงโทรศัพท์ดังอยู่ครู่หนึ่ง เวินลั่วฉิงก็รับสาย : “ฮัลโหล”

น้ำเสียงของเวินลั่วฉิงเบามาก ฟังดูอ่อนโยนมาก คุณชายสามเย่ได้ฟังเสียงของเธอ ก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา แต่คุณชายสามเย่ยังไม่ลืมเรื่องสำคัญที่เขาโทรศัพท์มาครั้งนี้ : “เมื่อครู่นี้ถังจื่อโม่ประมูลของที่สมาคมประมูลหงเยว่ไปหลายชิ้น จากนั้นเขาหนีไป แล้วให้ฉันเป็นคนจ่ายเงิน”

เย่ซือเฉินไม่ได้บอกว่าเป็นเงินเท่าไหร่ แต่ใครก็รู้ว่าของที่ประมูลจากสมาคมประมูลหงเยว่ไม่เคยมีของราคาถูก ยิ่งไม่ต้องพูดถึงของหลายชิ้น

เขาจงใจทำแบบนี้ เขาต้องการให้เวินลั่วฉิงเห็นธาตุแท้ของไอละอ่อนถังจื่อโม่คนนั้น

เลขาหลิวที่กำลังขับรถตัวแข็งทื่ออยู่นั้นได้ยินท่านประธานพูดฟ้องชัดเจนขนาดนี้ก็อึ้งไปเลย

นี่มันเรื่องอะไรกัน?

ท่านประธานกำลังฟ้องอยู่เหรอ?

กำลังฟ้องเรื่องถังจื่อโม่คนนั้นเนี่ยนะ?

แต่ว่า ท่านประธานกำลังฟ้องให้ใครฟัง?

เลขาหลิวคิดว่าคนที่สามารถทำให้ท่านประธานใช้น้ำเสียงแบบนี้ได้ดูเหมือนจะมีเพียงคนเดียวเท่านั้น นั่นก็คือคุณนายของท่านประธาน!

ฉะนั้น......

ฉะนั้นท่านประธานกำลังฟ้องคุณนายอยู่เหรอ?

แต่เรื่องของถังจื่อโม่ ทำไมท่านประธานต้องไปฟ้องคุณนายด้วยล่ะ? หรือว่าคุณนายรู้จักถังจื่อโม่?

หรือน่าจะพูดว่าความสัมพันธ์ระหว่างคุณนายกับถังจื่อโม่คนนั้นไม่ธรรมดา?

จู่ ๆ เลขาหลิวก็นึกถึงปฏิกิริยาของท่านประธานก่อนหน้านี้ตอนที่ได้ยินชื่อถังจื่อโม่ขณะที่อยู่สมาคมประมูลหงเยว่ ตอนนั้นเขายืนอยู่ข้างท่านประธาน เขาสามารถสัมผัสถึงรังสีอำมหิตจากตัวท่านประธานได้อย่างชัดเจน ตอนนั้นท่านประธานเหมือนอยากฆ่าคนเลยล่ะ!!

ท่านประธานอยากฆ่าถังจื่อโม่คนนั้น!!

โกรธแค้นอะไรกัน? เกลียดอะไรกัน? ถึงทำให้ท่านประธานแผ่รังสีอำมหิตออกมาได้ขนาดนั้น?

เลขาหลิวคิดว่าน่าจะเป็นไปได้อยู่อย่างหนึ่ง นั่นก็คือถังจื่อโม่เป็นศัตรูหัวใจของท่านประธาน

เลขาหลิวเหมือนจะคิดได้แล้ว!!

มิน่าล่ะ มิน่าล่ะ

แต่ท่านประธานไปฟ้องเรื่องศัตรูหัวใจกับคุณนายเนี่ยนะ? !!!

การกระทำของท่านประธานเด็ดเดี่ยวจริง ๆ!

กู้หวูรู้สึกตัวได้เร็วกว่าเลขาหลิว สังเกตได้ละเอียดยิ่งกว่า ดังนั้นสิ่งที่เลขาหลิวคิดได้ กู้หวูก็คิดได้แล้วเช่นกัน

ตอนนี้กู้หวูมองไปที่ลูกพี่ของตัวเอง ด้วยสีหน้าตะลึงงัน ด้วยสีหน้าตกใจ และสีหน้าที่ดูลึกลับ

การกระทำของลูกพี่ เขาขอคารวะ!!

“ห๊ะ? อืม” ปลายสาย เวินลั่วฉิงอึ้งก่อนเล็กน้อย จากนั้นก็ตอบกลับเบา ๆ หนึ่งคำ ที่เธอคาดไม่ถึงก็คือถังจื่อโม่ไปถึงสมาคมประมูลหงเยว่

แต่ว่า เรื่องที่ถังจื่อโม่ประมูลของแล้วให้เย่ซือเฉินเป็นคนจ่ายเงินเธอกลับไม่ได้รู้สึกแปลกใจสักเท่าไหร่ และไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไรมากนัก เพราะเรื่องนี้ไม่ได้ใช่เรื่องผิดอะไร

ยังไงถังจื่อโม่ก็เป็นลูกชายของเย่ซือเฉิน ลูกชายประมูลของแล้วให้พ่อของเขาเป็นคนจ่ายเงินก็เป็นเรื่องสมควรอยู่แล้ว

เวินลั่วฉิงไม่รู้เรื่องราว และไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ดังนั้นจึงไม่ได้พูดอะไรมาก

เพียงแค่คิดว่าสองพ่อลูกน่าจะสู้รบกันอย่างเป็นทางการแล้ว ตอนนี้น่าจะได้เจอหน้ากันแล้วมั้ง?

แล้วตอนนี้เย่ซือเฉินโทรศัพท์หาเธอเพราะมาเอาผิดเธอ คิดบัญชีกับเธองั้นเหรอ?

พูดตามตรง เรื่องนี้ทำให้เวินลั่วฉิงรู้สึกร้อนตัวขึ้นมา ยังไงซะเธอก็ปิดบังเรื่องเกี่ยวกับถังจื่อโม่มาโดยตลอด

แม้ว่าจะเป็นการยืนกรานขอร้องจากถังจื่อโม่ แต่เรื่องแบบนี้ที่น่ากลัวที่สุดคือยิ่งพูดมากความก็จะยิ่งเกิดเรื่องเข้าใจผิดได้ ดังนั้นตอนนี้เธอควรจะระมัดระวังคำพูด

เย่ซือเฉินได้ยินปฏิกิริยาของเธอ ก็อึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด ท่าทีอะไรของเธอกันเนี่ย? !