ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1065

“ไม่ค่ะคุณเหมียวไม่ต้องขอบคุณฉันหรอกค่ะ คนที่ดูแลหยูหนิงไม่ใช่ฉันค่ะ”ฉู่หลิงเอ๋อปั้นรอยยิ้ม เธอไม่ได้พูดตรงๆ แต่เธอรู้ว่าบางคำก็ไม่จำเป็นต้องพูดกระจ่าง

คนที่ควรเข้าใจก็จะเข้าใจเอง！

เหมียวเหยียนคงรู้อะไรบ้างแล้ว เหมียวเหยียนรู้ว่าไป๋หยูหนิงอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งจึงไม่ได้กลับไป ดังนั้นจึงมาหาไป๋หยูหนิงโดยเฉพาะ

ต้องบอกว่า ถ้อยคำที่ว่าเหมียวเหยียนมาหาไป๋หยูหนิงโดยเฉพาะนั้นไม่ผิด

เพียงแต่มาด้วยวัตถุประสงค์อะไรนั้น มีเพียงเหมียวเหยียนที่รู้แก่ใจดี

ฉู่หลิงเอ๋ออดยิ้มเย็นไม่ได้ ผู้ชายคนนี้น่าขยะแขยงมาก！

เหมียวเหยียนได้ยินคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อ แววตาก็มีความเย็นเยียบแวบผ่าน ทว่า มันมาเร็วไปเร็วมาก คนทั่วไปมองไม่เห็น

แน่นอนอย่างไรเสียฉู่หลิงเอ๋อก็ยังคงเห็น ฉู่หลิงเอ๋อแอบหัวเราะเสียงเย็นในใจ เหมียวเหยียนรู้ดังคาดจริงๆ

“คุณเหมียว คุณเป็นห่วงหยูหนิงของฉันอย่างนี้ คุณคิดยังไงกับหยูหนิงของฉันกัน？”ฉู่หลิงเอ๋เป็นคนชอบสร้างความวุ่นวายอยู่แล้ว ตอนนี้เห็นโอกาสลอยมาตรงหน้า เธอจะปล่อยให้หลุดลอยหรือ

แน่นอน ฉู่หลิงเอ๋อทำเพื่อช่วยไป๋หยูหนิงด้วย

เธอจะช่วยไป๋หยูหนิงรู้ธาตุแท้ของเหมียวเหยียน

ถึงแม้คำพูดก่อนหน้านี้ของเหมียวเหยียนจะคลุมเครือสื่อไปในเชิงความรัก แต่ท่าทีก็ยังไม่ชัดเจนพอ งั้นเธอจะให้เหมียวเหยียนแสดงท่าทีให้ชัดเจนเอง

หากเหมียวเหยียนพูดชัดเจนแล้ว เธอก็จะไม่ห้ามปรามไป๋หยูหนิงอีก

เหมียวเหยียนได้ยินคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อ ดวงตาทั้งคู่พลันหรี่ขึ้น พลางขมวดคิ้วด้วยจิตใต้สำนึก ดูออกว่าเขารู้สึกรำคาญใจระคนความเบื่อหน่ายเล็กน้อย แน่นอนคนประเภทนี้ ไม่มีทางแสดงออกมาเด็ดขาด

ทว่าเวินลั่วฉิงกับฉู่หลิงเอ๋อเป็นคนช่างสังเกต จึงเห็นการตอบสนองอันน้อยนิดของเหมียวเหยียน

โดยเฉพาะเวินลั่วฉิง เธอดูออกว่าเหมียวเหยียนรู้สึกโกรธขึ้งแล้ว

เพราะคำพูดของฉู่หลิงเอ๋อเหมียวเหยียนจึงรู้สึกโกรธ？

หากเหมียวเหยียนชอบไป๋หยูหนิงจริงจะไม่มีทางโกรธในสิ่งที่ฉู่หลิงเอ๋อพูดเด็ดขาด

ดังนั้น ถ้อยคำที่ผู้ชายคนนี้เอ่ยเมื่อสักครู่ล้วนเป็นการหลอกลวงไป๋หยูหนิงทั้งเพ

เธอจะดูสิว่าตอนนี้เขาจะตอบฉู่หลิงเอ๋ออย่างไร

“ผมใส่ใจและเป็นห่วงหนิงเอ๋อร์ครับ”เหมียวเหยียนไม่ใช่คนทั่วไป เธอมองไปยังไป๋หยูหนิงอีกครั้ง มองไป๋หยูหนิงอย่างอ่อนโยนด้วยประโยคที่ว่า ใส่ใจ เป็นห่วง

ฟังดูแล้วจะเป็นเรื่องรักๆใคร่ๆจริง แต่ท่าทางก็ยังคงไม่ชัดเจนอยู่ดี

ซึ่งไป๋หยูหนิงก็มองเหมียวเหยียนด้วยรอยยิ้มที่ยังคงมีความสุขอย่างโง่งม

ฉู่หลิงเอ๋อเห็นท่าทางของไป๋หยูหนิง แทบให้จะผ่าสมองของไป๋หยูหนิงออกมาดูให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย

เธออยากดูว่าสมองของไป๋หยูหนิงใส่อะไรไว้？

เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้พูดจาอ่อนหวานหลอกลวงไป๋หยูหนิง ทำไมไป๋หยูหนิงถึงดูไม่ออก？

“ที่คุณเหมียวบอกว่าใส่ใจและเป็นห่วงหยูหนิง งั้นฉันขอถามหน่อยค่ะว่า ทำไมคุณเหมียวถึงเป็นห่วงหยูหนิง ฉันยิ่งอยากรู้ว่าความเป็นห่วงของคุณเหมียวเป็นแบบไหนคะ？”ฉู่หลิงเอ๋อไม่ใช่คนที่จะหลอกผ่านๆได้ ดูแวบเดียวก็ดูออกว่าผู้ชายคนนี้ไม่มีความจริงใจ เธอไม่มีทางปล่อยให้ไป๋หยูหนิงถูกเขาหลอกไปเด็ดขาด

ฉู่หลิงเอ๋อรู้ว่าหากไป๋หยูหนิงกลับไปแล้ว พวกเธอก็จะแทรกแซงเรื่องไป๋หยูหนิงไม่ได้แล้ว