ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1067

คุณฟู่หรี่ตาขึ้น ความเย็นยะเยือกกับเพลิงไฟหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

หากเธอตอบตกลงกับพี่รุ่นของเธอ เขา………เขาจะ……

ณ ตอนนี้คุณฟู่เกิดความคิดฆ่าบุคคลที่อยู่ตรงหน้าแล้ว

มือที่จับแก้วไวน์ของเขาบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ เมื่อแก้วใกล้จะแตกกระจายในมือของเขาอยู่รอมร่อ

ถึงแม้ฉู่หลิงเอ๋อจะถอยห่างออกมาเล็กน้อย จึงเว้นระยะกับคุณฟู่อยู่บ้าง ทว่าเธอยังคงรับรู้ได้ถึงรังสีพิฆาตที่แผ่ซ่านออกจากเรือนร่างของเขาจนมาปกคลุมร่างกายของเธอ ทำให้มีไอเย็นซึมเข้าสู่ชั้นผิวหนังของเธอทีละนิด และเย็นจนอยากตัวสั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้

ผู้ชายคนนี้ช่างน่ากลัวเหลือเกิน น่ากลัวมากๆ ฉู่หลิงเอ๋อจากที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน หลายปีมานี้เธอได้พบเห็นภยันตรายจากการงาน ทั้งยังผ่านประสบการณ์กับตัวเองมามากมาย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเธอที่วิจัยด้านวัตถุระเบิดที่เป็นสิ่งของอันตรายสูง

ทว่าบัดนี้พวกนั้นไม่ถือว่าสาหัสสำหรับฉู่หลิงเอ๋อเลย มันเทียบไม่ได้กับอันตรายจากตัวคุณฟู่เลย

หางคิ้วเวินลั่วฉิงยกขึ้นเล็กน้อย ไม่ได้แสดงปฏิกิริยาออกมามากนัก เห็นได้ชัดว่าเวินลั่วฉิงไม่ได้ประหลาดใจกับท่าทีคุณฟู่มากนัก เพราะเธอเห็นสิ่งที่คุณฟู่ทำในช่วงที่ผ่านมาแล้ว

ความรู้สึกที่คุณฟู่มีต่อไป๋หยูหนิงนั้นเด่นชัดมาก

ถึงแม้เธอไม่รู้จักคุณฟู่ท่านนี้ โดยเรียกได้ว่าเธอไม่รู้ประวัติคุณฟู่เลยสักนิด ทว่าคุณฟู่คือคนที่เย่ซือเฉินเชิญมาก

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าคนที่เย่ซือเฉินเชิญมาเป็นกรณีเฉพาะคงไม่ได้แย่หรอก ยิ่งไปกว่านั้นเวินลั่วฉิงยังรู้สึกว่าคุณฟู่ท่านนี้ไม่ได้ทำเพื่อให้เกียรติเย่ซือเฉินเท่านั้น เธอคาดเดาว่าหากไม่ใช่ไป๋หยูหนิง คุณฟู่ก็อาจจะไม่มา

ดังนั้น อันที่จริงเวินลั่วฉิงมีทัศนคติที่ดีต่อคุณฟู่มาก

เวินลั่วฉิงมั่นใจมากว่าคุณฟู่ไม่ปล่อยให้ไป๋หยูหนิงกลับไปกับเหมียวเหยียน

เพียงแต่ไม่รู้ว่าต่อจากนี้คุณฟู่ท่านนี้จะทำยังไง？

“ขอโทษค่ะรุ่นพี่ ตอนนี้ฉันยังกลับไปกับรุ่นพี่ไม่ได้ค่ะ”มือของไป๋หยูหนิงใกล้จะถึงฝ่ามือของเหมียวเหยียน เธอกลับหยุดกะทันหัน เธอนึกขึ้นได้ว่ายังมีเรื่องที่ไม่ได้สะสางค้างคาอยู่หนึ่งเรื่อง

เธอรับปากผู้ชายคนนี้ไว้แล้ว ซึ่งสิ่งที่เธอรับปากผู้ชายคนนี้ตอนนี้ยังไม่ได้บรรลุผล ดังนั้นตอนนี้เธอยังกลับไปกับรุ่นพี่ไม่ได้

ได้ยินคำพูดของไป๋หยูหนิงต่างพากันชะงัก

ทุกคนต่างมองไป๋หยูหนิงพร้อมกัน เห็นได้ชัดว่าไม่มีใครคาดการณ์ได้ว่าไป๋หยูหนิงจะปฏิเสธเหมียวเหยียนในช่วงเวลานี้

กระทั่งเวินลั่วฉิงยังรู้สึกประหลาดใจ เวินลั่วฉิงรู้ดีว่าไป๋หยูหนิงรักรุ่นพี่ของเธอขนาดไหน ไป๋หยูหนิงรักพี่รุ่นคนนี้มาก ชนิดที่ทุ่มเทเต็มกำลังเพื่อรุ่นพี่คนนี้เลย ซึ่งหลายปีมานี้เธอทุ่มเทให้กับรุ่นพี่มากมาย

เมื่อก่อนรุ่นพี่ไม่เคยตอบรับอะไรกับไป๋หยูหนิง ไป๋หยิหนิงก็ยินดีติดตามเขา ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนนี้รุ่นพี่คนนี้ยอมรับว่าชอบไป๋หยูหนิงแล้ว ไม่ว่าเหมียวเหยียนจะยอมรับด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม อย่างนี้เหมียวเหยียนก็ยอมรับจริงๆแล้ว

เวินลั่วฉิงรู้สึกว่าสถานการณ์อย่างนี้ เกรงว่าไม่มีใครขัดขวางไป๋หยูหนิงกลับไปกับเหมียวเหยียนได้ ซึ่งเป็นสาเหตุที่เวินลั่วฉิงไม่ขัดขวางต่อ

เวินลั่วฉิงตั้งความหวังไว้กับคุณฟู่ โดยที่คาดไม่ถึงว่าไป๋หยูหนิงจะเป็นคนปฏิเสธเหมียวเหยียนเอง

เวินลั่วฉิงชะงัก จากนั้นก็ยกมุมปากโค้งขึ้นมายิ้ม