ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1080

“ฉันอวยพรให้คุณสมหวังนะ”ไป๋หยิงกระตุกปากแรงๆ บัดนี้เธอไม่อยากสนใจเฉิงโหรวโหรวแล้วจริงๆ ไป๋หยิงยังอยากพูดจาแดกดันเฉิงโหรวโหรวสักยก ทว่าไป๋หยิงนึกขึ้นได้ว่าเธอยังมีข้อดีให้พึ่งพิงอยู่ ได้แต่กล้ำกลืนคำพูดแดกดันนี้ เปลี่ยนเป็นคำอวยพรที่0จริงใจที่สุดแทน

“ขอบคุณ”เพียงแต่เฉิงโหรวโหรวฟังคำกลบเกลื่อนไม่ออก ยังหัวเราะตอบรับหนึ่งคำ

“ตอนตรวจดีเอ็นเอ หัวหน้าน้อยบอกว่าจะแต่งงานกับฉัน ตอนคุณมาบอกว่าคนที่หัวหน้าน้อยจะแต่งงานด้วยไม่ใช่ฉัน แต่เป็นเวินลั่วฉิง แต่คนที่เป็นองค์หญิงคือฉัน ไม่ใช่เธอ ขอเพียงพวกเขากำจัดเวินลั่วฉิงให้พ้นทาง ไม่ให้หัวหน้ามีโอกาสพิสูจน์สถานะของเวินลั่วฉิง วันหลังองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็จะเป็นของฉันตลอดไป ถึงเวลานั้นหัวหน้าน้อยก็ต้องแต่งงานกับฉันอยู่แล้ว”ต้องบอกว่าเฉิงโหรวโหรวสร้างฝันไว้อย่างเลิศหรูมาก อีกทั้งเวลานี้เฉิงโหรวโหรวยังลำพองอีกด้วย

ไป๋หยิงกะพริบตารัวๆ ถึงแม้เฉิงโหรวโหรวจะเพ้อฝันไปไกล แต่ประโยคสุดท้ายของเฉิงโหรวโหรวถูกใจเธอยิ่งนัก นั่นก็คือกำจัดเวินลั่วฉิงทิ้ง

ประเด็นสำคัญคือตอนนี้จะกำจัดเวินลั่วฉิงอย่างไร！

ถึงแม้เฉิงโหรวโหรวจะเป็นองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ แต่ตัวตนการมีอยู่ของเฉิงโหรวโหรวอึดอัดมาก ดังนั้นเธอจึงไม่ค่อยมีอำนาจใช้กำลังคนขององค์กรโกสต์ซิตี้มากนัก

ส่วนเบื้องหลังเวินลั่วฉิงมีเย่ซือเฉิน ตระกูลถัง ตอนนี้ยังมีตระกูลเหว้ยเพิ่มเข้ามา เดิมทีเวินลั่วฉิงก็เก่งกาจอยู่แล้ว บวกกับตัวช่วยมากมาย จึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะโจมตี

หากเวินลั่วฉิงเป็นลูกสาวหัวหน้าองค์กรโกสต์ซิตี้จริง ถ้าเกิดหัวหน้ารับตัวกลับไปเป็นองค์หญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้จริงๆ ถึงเวลานั้นความแค้นของเธอก็ไม่อาจชำระได้ตลอดกาล

ไม่ เธอปล่อยให้เรื่องแบบนั้นเกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด ไม่ได้เด็ดขาด

ไป๋หยิงก็รู้ว่าวิธีขัดขวางไม่ให้เกิดเรื่องเช่นนั้นมีเพียงวิธีเดียว นั่นก็คือกำจัดเวินลั่วฉิงทิ้ง

ดังนั้นไม่ว่าจะยากเย็นเพียงใด เธอก็จำเป็นต้องทำให้ได้

และตอนนี้เธอสามารถใช้เฉิงโหรวโหรวเป็นเครื่องมือได้เท่านั้น โชคดีที่เฉิงโหรวโหรวก็แค้นเวินลั่วฉิงตามเธอด้วย

“คุณพูดถูก พวกเราจำเป็นต้องหาหนทางกำจัดเวินลั่วฉิงและต้องเร็วที่สุด”ไป๋หยิงพยายามเบาเสียงให้มากที่สุด“ดังนั้นตอนนี้พวกเราต้องสามัคคีกัน คุณต้องให้ความร่วมมือกับฉัน ต้องฟังฉันอย่างเดียว”

“คุณมีวิธีจริงเหรอ？”ดวงตาเฉิงโหรวโหรวสว่างจ้า เพียงแต่ตอนที่เฉิงโหรวโหรวมองไป๋หยิงยังคงมีความสงสัยเล็กน้อย“คุณทำได้จริงๆหรือ？ครั้งนี้ฉันก็ฟังคุณ แต่ผลก็คือพ่ายแพ้”

“ครั้งนี้ฉันไม่คิดว่าตระกูลเหว้ยจะออกหน้าปกป้องเวินลั่วฉิง”ไป๋หยิงขบเคี้ยวเขี้ยวฟัน บัดนี้เธอหงุดหงิดพอแล้ว เฉิงโหรวโหรวยังมาซ้ำเติมเอาน้ำมันมาราดกองเพลิงอีก

“ครั้งหน้าจะเกิดเหตุสุดวิสัยอีกไหม？”เฉิงโหรวโหรวเบะปากด้วยความไม่พอใจ

“วางใจเถอะ ครั้งหน้าไม่มีทางเกิดเหตุสุดวิสัยเด็ดขาด”ไป๋หยิงได้ยินน้ำเสียงของเฉิงโหรวโหรวไม่สบอารมณ์จนเกือบบดฟันอย่างละเอียดแล้ว เธอเสียอารมณ์ใส่เฉิงโหรวโหรวไม่ได้

เฉิงโหรวโหรวจะโง่เง่าเต่าตุ่นเพียงใด ถึงอย่างไรตอนนี้เฉิงโหรวโหรวก็ครองตำแหน่งองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่

“ได้ งั้นฉันจะเชื่อคุณอีกครั้ง หวังว่าครั้งต่อไปคุณจะไม่ทำให้ฉันผิดหวังนะ”เฉิงโหรวโหรวเงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ไม่รู้เพราะสาเหตุอะไรถึงทำให้เฉิงโหรวโหรวมีความมั่นอกมั่นใจ กล้าหาญเพียงนี้ ช่างทะนงตัวเสียจริง

คงเป็นเพราะความคิดเพ้อฝันก่อนหน้านี้ทำให้เฉิงโหรวโหรวจมปลักอยู่กับความรู้สึกนั้น ดังนั้นบัดนี้เหมือนเฉิงโหรวโหรวกำลังล่องลอยด้วยความได้ใจอย่างเด่นชัด

ไป๋หยิงกัดฟัน อดกลั้น ไม่ได้พูดอะไรอีก

และเวลานี้ตำรวจก็เดินทางมาถึง สถานีตำรวจท้องที่อยู่ไม่ห่างจากโรงแรมนี้มากนัก และตำรวจได้ยินว่าตระกูลเหว้ยเป็นฝ่ายแจ้งความ การปฏิบัติหน้าที่จึงยิ่งรวดเร็วเป็นพิเศษ

“ตำรวจมาแล้วพวกเรากลับก่อนไหม”เฉิงโหรวโหรวที่ลุ่มหลงอยู่กับภวังค์แห่งความเพ้อฝัน เมื่อเห็นตำรวจก็ราวกับถูกปลุกให้ตื่นจากภวังค์กลายเป็นคนขี้ขลาดตาขาวทันที ใบหน้าเผยความตึงเครียดหลายส่วน

“ไม่ต้องแตกตื่น คุณคือองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ เรื่องนี้ไม่สาวมาถึงตัวพวกเราหรอก”ไป๋หยิงกวาดสายตามองเฉิงโหรวโหรวแวบหนึ่ง มุมปากพลันยกโค้งขึ้น“วิดีโอนี้ฉันหายอดฝีมือมาตัดต่อ ไม่เจอพิรุธง่ายๆหรอก สำหรับเรื่องดีเอ็นเอ ทางตำรวจคิดอยากตรวจอีกครั้งก็ต้องรออีกหนึ่งวัน ตระกูลเหว้ยคงไม่กักขังทุกคนไว้หนึ่งวันหรอก”

เห็นได้ชัดว่าเวลานี้ไป๋หยิงคิดเตรียมการได้แล้ว ดังนั้นเธอไม่ได้กระวนกระวายเลยสักนิด

“อืม คุณพูดมีเหตุผล”เฉิงโหรวโหรวได้ยินคำพูดของไป๋หยิงก็เบาใจลง

“แต่เสียดายแผนการครั้งนี้ของพวกเราแล้ว”ตอนนี้เฉิงโหรวโหรวยังคงรู้สึกเสียดายที่จัดการเวินลั่วฉิงไม่สำเร็จ