ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1127

“พวกเราก็ฟังคุณชายน้อยครับ อยากให้พวกเราทำอะไรพวกเราก็จะทำครับ”คนอื่นได้ยินถังจื่อโม่ถามก็รีบพยักหน้ารับ แสดงจุดยืนอย่าชัดเจน

“โอเค งั้นพวกคุณเข้ามาใกล้ๆสิ ผมมีเรื่องจะพูดกับพวกคุณ”ในที่สุดปีศาจน้อยถังจื่อโม่ก็พึงพอใจ ใบหน้าไม่มีความเสียใจ ความน้อยใจในอยุติธรรมแล้ว

กู้หวูกระตุกมุมปากแรงๆ ดังคาดความเสียใจกับความน้อยใจของปีศาจน้อยเมื่อครู่เป็นการเสแสร้งทั้งเพ

ทว่าถึงจะรู้ว่าปีศาจน้อยเสแสร้ง กู้หวูก็ไม่มีทางเลือก เพราะเมื่อกี้เขาแสดงจุดยืนต่อปีศาจน้อยแล้ว คงกลับคำไม่ได้

กู้หวูได้ยินคำพูดของถังจื่อโม่ก็ก้าวเข้าหาถังจื่อโม่

“คุณหยุด อย่าเข้ามา ยืนอยู่ตรงนั้นเถอะ”เพียงแต่ถังจื่อโม่กลับชี้ไปยังกู้หวู ไม่ยอมให้กู้หวูเข้าใกล้

“ทำไมล่ะครับ？”กู้หวูตะลึงตาค้าง ทำไมไม่ให้เขาเข้าใกล้ รังเกียจเขางั้นหรือ？

ในองค์กรยมบาลนอกจากลูกพี่แล้วก็จะถือคำพูดของเขาเป็นหลัก อันที่จริงปกติลูกพี่ก็ไม่ค่อยสนใจเรื่องภายในขององค์กรยมบาลมากนัก ดังนั้นเรื่องน้อยใหญ่เขาก็เป็นคนตัดสินใจเอง ตอนนี้กลับถูกรังเกียจเสียอย่างนั้น？ถูกคว่ำบาตรเสียงอย่างนั้น？

ยังมีหลักการอันยุติธรรมของสวรรค์อยู่ไหม？

เขาไปทวงความเป็นธรรมได้จากที่ไหนบ้าง？

“แผนต่อจากนี้ของผม คุณไม่รู้จะดีกว่า ผมกลัวคุณจะแอบบอกเย่ซือเฉิน บอกง่ายหน่อยก็คือ ผมไม่เชื่อใจคุณ”ถังจื่อโม่มองกู้หวู เอ่ยทุกประโยคอย่างมีเหตุผล

“ไม่ใช่ พวกเขาฟังผมทั้งนั้น ผมสามารถ……”บัดนี้ใจคอกู้หวูแห้งเหี่ยวเหลือเกิน นี่มันเกิดอะไรขึ้น？

“เมื่อกี้คุณเพิ่งบอกไม่ใช่เหรอว่า คนในองค์กรยมบาลฟังคำสั่งผมทุกคน？”เด็กน้อยถังจื่อโม่ตัดบทกู้หวูโดยตรง

กู้หวู“……”

เขาไม่อยากคุยกับปีศาจน้อยแล้ว！！

น่าโมโหจริงๆ！！！

“คุณห้ามแอบฟังและไม่ต้องแอบโทรหาเย่ซือเฉินด้วย ไม่งั้น ……”ถังจื่อโม่มองกู้หวูพร้อมกับกล่าวคำขู่ทันที ราศีนั่นจัดเต็ม พลานุภาพนั้นเหลือแสน น่ากลัวยิ่งนัก

เด็กห้าขวบมีพลานุภาพแบบนี้ ถึงกู้หวูจะตะลึงตาค้าง ถึงจะทำให้กู้หวูขมฝาด ห่อเหี่ยวใจ แต่เมื่อคุณชายน้อยอย่างนี้แล้ว กู้หวูก็รู้สึกภาคภูมิใจมาก

สมกับที่เป็นลูกชายของลูกพี่จริงๆ หากอนาคตคุณชายน้อยมาบริหารองค์กรยมบาล คงจะพัฒนาองค์กรยมบาลให้ก้าวไกลกว่าเดิมเป็นแน่

กู้หวูแอบถอนหายใจ ช่างเถอะ ปล่อยปีศาจน้อยทำตามใจชอบแล้วกัน ไม่ว่าอย่างไรปีศาจน้อยก็ยังห้าขวบเอง คงไม่ทำเรื่องใหญ่โตหรอก

ยิ่งไปกว่านั้นปีศาจน้อยกับลูกพี่เป็นพ่อลูกกัน ปีศาจน้อยคงไม่ทำอะไรที่เกินเลยหรอก ลูกพี่ก็คงไม่ถือโทษโกรธปีศาจน้อยจริงๆ

เมื่อคิดได้เช่นนี้ กู้หวูก็รู้สึกเบาใจ จากนั้นก็เดินห่างออกไป ไม่แอบฟังเด็ดขาด

คนอื่นก็เข้าใกล้ปีศาจน้อย ปีศาจน้อยถังจื่อโม่ก็คุยกับพวกเขาเสียงเบา

ถึงแม้กู้หวูตัดสินใจจะไม่แอบฟัง แต่เห็นภาพแล้วก็อดอยากรู้อยากเห็นไม่ได้ พลางชะเง้อชะแง้เพื่อให้ได้ยิน แต่เสียงของถังจื่อโม่เบามาก กู้หวูไม่ได้ยินสักคำ

กู้หวูเม้มปาก ปีศาจน้อยระมัดระวังและละเอียดรอบคอบมาก อายุน้อยก็ไม่ธรรมดาเสียเลย！！