ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1134

“ทางพี่ไม่มีอะไร ตอนนี้อยู่ในถิ่นของเย่ซือเฉิน คนของเย่ซือเฉินพาพี่มา”ถังจื่อโม่ได้ยินคำพูดของน้องสาวก็รู้ว่าทางตระกูลถังปกติทุกอย่าง！！

ทางตระกูลถังไม่รู้เรื่องที่เขาโดนลักพาตัว งั้นคุณแม่ก็ยังไม่รู้

“คุณแม่กลับมาหรือยัง？”ถังจื่อโม่ไล่ถามอีกหนึ่งประโยค

“ยังค่ะ คุณแม่ยังไม่กลับมาค่ะ คุณแม่ยังไม่เคยโทรกลับมาด้วยครับ พี่ชายวางใจได้ คุณแม่ไม่รู้เรื่องนี้ค่ะ คุณย่ากับคุณปู่ทวด คุณย่าทวดก็ไม่รู้ค่ะ เมื่อกี้หนูบอกคุณย่าว่าพี่กลับห้องตัวเองแล้วไม่อยากให้ใครรบกวน ดังนั้นพวกท่านคิดว่าพี่ชายอยู่ในห้องนอนค่ะ”ระหว่างที่เจ้าหญิงน้อยถังจื่อโม่พูด น้ำเสียงเจือความภาคภูมิใจไว้หลายส่วน“พี่ชายหนูฉลาดมากใช่ไหม？”

“ใช่ น้องฉลาดที่สุด”แต่ไหนแต่ไรถังจื่อโม่จะชมน้องสาวตัวเองเต็มที่เสมอ

กู้หวูที่อยู่ด้านข้างได้ยินเด็กๆสนทนากัน พลางเม้มปาก คุณชายน้อยเก่งกาจ เจ้าหญิงน้อยก็ฉลาดมาก สมกับเป็นทายาทของลูกพี่จริงๆ

“โอเค พี่วางสายก่อนนะ มีอะไรน้องก็โทรหาพี่เลยนะ”ถังจื่อโม่กำชับเสร็จก็วางสาย

“ทางนั่นไม่มีอะไร”หลังจากที่ถังจื่อโม่วางสายก็มองมายังกู้หวูอีกครั้ง“ดังนั้นเมื่อกี้เย่ซือเฉินจากไปไม่ใช่เพราะผม คุณคิดว่ามีความเป็นไปได้อย่างอื่นไหม？”

“อา ผมนึกออกแล้ว……”ดวงตากู้หวูประกายแสง ใบหน้าเปลี่ยนสี อดร้องอุทานไม่ได้

“อะไร？”ถังจื่อโม่เห็นท่าทางของกู้หวูก็มีลางสังหรณ์ไม่ดีกะทันหัน

ไม่ คือลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเอามากๆ

“ผมรู้แล้วลูกพี่ต้อง……”กู้หวูแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก กล่าวเสียงเร็วเล็กน้อย

เพียงแต่กู้หวูยังไม่ทันพูดจบ ประตูห้องก็ถูกผลักออกกะทันหัน

ด้านในห้อง ถังจื่อโม่กับกู้หวูได้ยินเสียงผลักประตูก็รีบมองไปอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เห็นคุณชายสามเย่ยืนอยู่ที่ประตู

“ลูกพี่ต้องมาประตูหลังแน่”กู้หวูจ้องลูกพี่ของตนตรงประตูอย่างเหม่อลอย พลางเสริมประโยคที่พูดค้างไว้ให้จบ

เมื่อกี้เขานึกขึ้นมาได้แล้ว องค์กรยมบาลของพวกเขามีประตูหลัง หน้าประตูมีหลุมพรางเดินเข้ามาไม่ได้ ลูกพี่เลยเลือกจะเดินเข้ามาทางประตูหลัง

เมื่อกี้เขามัวแต่คล้อยตามคำพูดของคุณชายน้อย จึงลืมประตูหลังไปเสียสนิท

ทว่าเด่นชัดมาก เมื่อเขานึกขึ้นได้ก็สายไปแล้ว ลูกพี่เข้ามาถึงแล้ว

แน่นอน ถึงแม้เขานึกออกแต่แรกก็ไร้ความหมาย ลูกพี่จะเข้าทางประตูหลังซะอย่าง ใครจะขวางทางลูกพี่ได้

“ลูกพี่มาแล้วเหรอครับ”กู้หวูได้สติก็รีบลุกขึ้นยืน เดินเข้าไปต้อนรับด้วยรอยยิ้ม

สถานการณ์อย่างนี้เขาควรแสดงออกดีๆเสียหน่อย？！

หวังว่าจะมีประโยชน์เล็กน้อย！！

ถังจื่อโม่นั่งกับที่ไม่ขยับ ดวงตาทั้งคู่จับอยู่ที่ตัวคุณชายสามเย่ ตอนแรกเขาไม่ทันตั้งตัวตั้งใจ จึงมึนกับการมายืนของคุณชายสามเย่มาก