ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1159

“ฆ่าคน? ประเทศของเราเป็นประเทศที่มีกฎหมายนะ จะมาฆ่าคนง่ายๆแบบนี้ ต่อให้เป็นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ ตอนนี้เธออยู่ในประเทศของพวกเรา ก็จะต้องเคารพกฎหมายของเราสิ”

“พวกเธอพูดจาเหลวไหลอะไรกัน องค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่ที่พวกเธอคิดกันแบบนั้น กฎเกณฑ์ขององค์กรโกสต์ซิตี้และระบบก็เข้มงวดมาก ไม่ฆ่าคนไปทั่วหรอก” คนที่บอกว่าไปหาข้อมูลขององค์กรโกสต์ซิตี้มานั้นอดที่จะส่งเสียงหัวเราะออกมาเบาๆไม่ได้

“แต่ว่าเจ้าหญิงองค์นี้ดูแล้วน่าตกใจจัง อีกทั้งดูแล้วเธอก็ไม่ได้เหมือนเจ้าหญิงอะไรนั่นด้วย”

“ทำไมฉันถึงไม่เหมือนเจ้าหญิง? พวกเธอไสหัวไปกันเดี๋ยวนี้เลยนะ” เฉิงโหรวโหรวลุกขึ้นยืน แล้วตวาดใส่พวกเด็กผู้หญิงที่พากันวิพากษ์วิจารณ์เธอเมื่อครู่นี้

เฉิงโหรวโหรวทนฟังไม่ได้มากที่สุดก็คือการที่ได้ยินคนอื่นพูดว่าเธอไม่เหมือนเจ้าหญิง ในใจของเธอเองนั้นรู้ดีว่าตัวเองปลอมตัวมา ดังนั้นเธอจึงกลัวว่าคนอื่นจะรู้เข้า

“ดุจัง” เด็กผู้หญิงสองสามคนนั้นตกใจ แล้วรีบหลบให้

เวลานี้ข้อเท้าของเฉิงโหรวโหรวดีขึ้นไม่น้อยแล้ว เธอลุกขึ้นยืนได้อย่างไม่มีปัญหา เธอสบสายตาที่เยาะเย้ยของทุกคน รู้สึกเพียงแค่ความโมโหที่พุ่งมาอยู่ตรงหน้าอก แล้วตวาดออกมาเสียงดังอย่างไม่สนใจภาพลักษณ์อีกครั้ง : “พวกเธอหลีกไป ไสหัวไปให้หมด”

คนที่มุงดูกันอยู่นั้นถูกเธอตวาดแบบนี้ เห็นเธอมีท่าทางบ้าคลั่ง ก็พากันถอยออกมาโดยจิตใต้สำนึก

“เจ้าหญิงอะไรกัน ฉันดูแล้วเหมือนเป็นคนบ้ามากกว่า ไม่อย่างนั้นจะถูกบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปโยนออกมาได้ยังไง”

เฉิงโหรวโหรวกัดฟันด้วยความเกลียดชัง ดวงตาคู่นั้นจ้องมองไปยังคนที่ล้อมมุงดูกันอยู่อย่างรุนแรง : “ฉันไม่ใช่คนบ้า พวกเธอนั่นแหล่ะบ้า”

คนที่มามุงดูเหล่านี้เดิมทีแค่อยากจะมาดูให้สนุกๆ เห็นเฉิงโหรวโหรวที่มีท่าทางเหมือนคนบ้าตอนนี้แล้ว มีสองสามคนที่หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วเริ่มถ่ายรูปเอาไว้ และแม้กระทั่งมีบางคนที่ถ่ายเป็นคลิปวิดีโอเอาไว้ด้วย

“อย่าถ่าย ไม่อนุญาตให้ถ่าย พวกเธอห้ามถ่ายนะ” เฉิงโหรวโหรวเห็นว่ามีคนถ่ายรูป ก็รู้สึกตื่นตระหนกขึ้นมา ต่อให้เฉิงโหรวโหรวไม่ค่อยได้เปิดหูเปิดตา แต่ก็รู้ว่าโลกอินเตอร์เน็ตนั้นน่ากลัวมากแค่ไหน ถ้าหากวันนี้เธอถูกถ่ายรูปไปลงอินเตอร์เน็ตในสภาพนี้ เธอก็คงจะจบเห่แล้ว

ถึงตอนนั้น เธอจะต้องถูกทุกคนหัวเราะเยาะอย่างแน่นอน และต่อไปหากเธอได้ไปร่วมงานเลี้ยงอะไรอีก ทุกคนก็จะเยาะเย้ยเธอด้วยเช่นกัน

ภายใต้ความวิตกกังวลนี้ของเฉิงโหรวโหรว เธอคิดอยากจะไปแย่งโทรศัพท์มือถือของสองสามคนนั้นที่เพิ่งจะถ่ายรูปเอาไว้ แต่คนที่เพิ่งจะถ่ายรูปไปนั้นไม่ได้มีแค่คนเดียว ก่อนหน้านี้เฉิงโหรวโหรวก็ข้อเท้าพลิกอยู่ก่อนแล้ว ถึงแม้จะไม่หนัก แต่ก็ยังรู้สึกเจ็บอยู่บ้าง ดังนั้นจึงไม่ได้เร็วนัก

สองสามคนนั้นถ่ายรูปถ่ายคลิปเอาไว้ถ่ายต่อไปแล้วพลางถอยหลังไปด้วย ไม่ได้กลัวเฉิงโหรวโหรวอยู่แล้ว

ยิ่งเฉิงโหรวโหรวเป็นแบบนี้ ทุกคนก็ยิ่งอยากจะถ่ายรูปเอาไว้ ถ่ายแล้วโพสต์ลงอินเตอร์เน็ต ให้ทุกคนได้ดูว่าท่าทางของเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นเป็นอย่างไร

เจิ้งฉงเองก็ลงมาในเวลานี้เช่นกัน เห็นท่าทางที่จนตรอกของเฉิงโหรวโหรว เจิ้งฉงก็เลี่ยงออกมา เขาไม่ได้สนใจเฉิงโหรวโหรว แล้วรีบออกมาเพียงคนเดียว

เฉิงโหรวโหรวตามอยู่นาน แต่ก็ไม่สามารถตามตัวได้เลยแม้แต่คนเดียว ร้อนรนจนเหงื่อท่วมตัว เธอไม่ได้ตามไป แต่แล้วก็มีสติขึ้นมาบ้าง

ถึงแม้ว่าเฉิงโหรวโหรวจะไม่มีสมอง แต่กลับเข้าใจสถานการณ์ในตอนนี้ว่าเธอจะไม่สามารถพูดอะไรไปทั่วได้เป็นอันขาด มิเช่นนั้นแล้วจะถูกโพสต์ลงบนอินเตอร์เน็ต ผลลัพธ์ที่ตามมานั่นอันตรายเป็นอย่างมาก

และเฉิงโหรวโหรวเองก็เข้าใจ ว่าเธอตามต่อไปแบบนี้ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรอยู่แล้ว จะเป็นการขายหน้ามากยิ่งขึ้นไปเพียงเท่านั้น

เฉิงโหรวโหรวแอบหายใจออกมา ฉลาดขึ้นมาครั้งหนึ่งแล้ว ก็ไม่ได้ตามไปต่อ แล้วหันหลังกลับออกไป

เวลานี้เฉิงโหรวโหรวเองก็ไม่ได้ปิดบังอะไรอีกแล้ว เพราะถึงอย่างไรเมื่อครู่นี้ทุกคนก็เห็นกันหมดแล้ว ตอนนี้หากจะอำพรางตัวอีกก็ไม่มีความหมายอะไรแล้วเช่นกัน

หลังจากที่เฉิงโหรวโหรวกลับออกไปแล้วนั้น ก็มีคนเอารูปถ่ายที่ถ่ายเอาไว้และคลิปวิดีโอเมื่อครู่นี้ส่งลงบนอินเตอร์เน็ต

และผ่านไปไม่นาน ก็มีพาดหัวข่าวขึ้นมา – เจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ถูกบอร์ดี้การ์ดบริษัทตระกูลเย่กรุ๊ปจับโยนออกมา

ข่าวแบบนี้ ทุกคนก็ให้ความสนใจมาโดยตลอดอยู่แล้ว โดยเฉพาะองค์กรโกสต์ซิตี้ที่ลึกลับไม่ค่อยปรากฏตัวต่อหน้าสาธารณชน เนื่องจากว่าช่วงนี้มีข่าวเกี่ยวกับเจ้าหญิงที่เพิ่งได้ตัวกลับมาเผยแพร่ออกมาอย่างต่อเนื่อง ทุกคนก็ต่างรู้สึกสงสัยมาโดยตลอดว่าเจ้าหญิงองค์นี้เป็นอย่างไรกันแน่