ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1172

ไป๋หยิงรู้ว่าตอนนี้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่พอใจการแต่งงานครั้งนี้มาก ซึ่งพวกเขาอยากเกี่ยวดองกับองค์กรโกสต์ซิตี้มาก ดังนั้นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ยิ่งไม่หวังให้เรื่องนี้เกิดเหตุเหนือการควบคุมขึ้น

แน่นอน ตอนนี้ไป๋หยิงยืนกรานจะให้พวกท่านทำหนังสือแต่งงานให้ได้ ยังมีอีกสาเหตุหนึ่งก็คือ เธอไม่เชื่อใจคุณย่าเย่กับคุณปู่เย่ เพราะเรื่องของกู่หยิงหยิงที่เธอไปสืบมาเป็นกรณีตัวอย่างแล้ว

ประวัติด่างพร้อยของกู่หยิงหยิงเป็นเรื่องจริง ทว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่กลับวางกลลวงเรื่องการถอดหมั้นเอง

ตอนนั้นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ใฝ่สูงอยากเกี่ยวดองกับตระกูลถัง จึงวางกลลวงถอดหมั้นกับตระกูลกู่ขึ้นมาก ตอนนั้นพวกท่านอยากจะบรรลุเป้าหมายถึงกับให้คนไปสืบประวัติด้านลบของกู่หยิงหยิง จากนั้นก็เปิดเผยสู่สาธารณชน

ดังนั้น ตอนนี้เธอจำเป็นต้องคิดหาวิธีกันคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เข้าไว้

ถึงแม้จะพูดไปแล้ว ไม่มีสถานะใดเทียบเท่าองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อีกแล้ว ทว่าถึงอย่างไรเฉิงโหรวโหรวก็ไม่ใช่องค์หญิงที่แท้จริง ซึ่งตอนนี้เฉิงโหรวโหรวก็ไม่มีสิทธิ์และเสียงในองค์กรโกสต์ซิตี้เลย เฉิงโหรวโหรวไม่เป็นที่โปรดปรานในองค์กร หัวหน้าไม่เคยเป็นฝ่ายพบหน้าเฉิงโหรวโหรวสักครั้งเลย

หากให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่รู้เรื่องนี้ เกรงว่าถึงเวลานั้นพวกท่านจะคิดเป็นอื่น ดังนั้นไป๋หยิงต้องกันไว้แต่เนิ่นๆ

คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ประสานตากันแวบหนึ่ง ทั้งสองไม่ได้พูดอะไร

“คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่สามารถพิจารณาก่อนได้ค่ะ ไม่ต้องรีบร้อนอะไร พวกเรากลับไปรายงานให้หัวหน้าทราบตามจริงก็สิ้นเรื่องค่ะ”ไป๋หยิงเห็นคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ไม่แสดงท่าที จึงแกล้งลุกขึ้นเตรียมจะจากไป

“คุณทำอะไรเหรอ？คุณ……”เฉิงโหรวโหรวกำลังฝันหวานว่าจะได้แต่งงานกับเย่ซือเฉินแล้ว เมื่อเธอเห็นไป๋หยิงจะจากไป และมีเค้าว่าเรื่องนี้จะไม่สำเร็จ จึงร้อนรนดึงชายเสื้อไป๋หยิงไว้

ไป๋หยิงแอบถอนหายใจหนึ่งเฮือก โกรธจนปวดปอดหมดแล้ว เมื่อครู่เธอแค่เสแสร้ง ยัยโง่นี้ทำเสียเรื่องซะงั้น？ทำไมไม่โง่ให้ตายไปเลย！！

ตอนนี้ไป๋หยิงฉุนเฉียวจะเป็นจะตาย แต่กลับแสดงออกทางสีหน้าไม่ได้ ยังต้องมองหน้าเฉิงโหรวโหรวอย่างอดทน “องค์หญิงค่ะ ฉันเข้าใจคุณดีค่ะ แต่สถานการณ์ตอนนี้ฉันต้องรายงานหัวหน้าเมื่อกลับไปถึงค่ะ ไม่งั้นหัวหน้าเอาผิดขึ้นมา ฉันแบกรับไม่ไหวค่ะ”

“หัวหน้าถนอมรักองค์หญิงก็จริง แต่ไม่มีทางให้องค์หญิงต้องกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรมเด็ดขาด ดังนั้นหากไม่มีหนังสือแต่งงาน หัวหน้าต้องไม่ให้คุณแต่งงานกับประธานเย่แน่ องค์หญิงวางใจเถอะค่ะ หัวหน้าต้องหาคนที่เหมาะสมกว่าให้แน่นอนค่ะ”คำพูดของไป๋หยิงหยุดชั่วครู่ ดวงตากะพริบปริบๆ จึงใช้โอกาสนี้จงใจพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ฟังต่อ

“แต่ฉันชอบเย่ซือเฉิน ฉันอยากแต่งงานกับเย่ซือเฉิน”เฉิงโหรวโหรวได้ยินคำพูดของไป๋หยิงก็รู้สึกสะเทือนใจเกือบคิดว่าเป็นจริงเสียแล้ว ทว่าการตอบสนองคนนี้ของเฉิงโหรวโหรวเร็วมาก เธอตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าหัวหน้าไม่มีทางสนใจเรื่องเธอ ดังนั้นตอนนี้เธอต้องแต่งงานกับเย่ซือเฉินให้ได้

ในบรรดาที่เธอรู้จัก ไม่มีใครดีกว่าเย่ซือเฉินอีกแล้ว！！

ไป๋หยิงถือว่าพอใจกับคำพูดของเฉิงโหรวโหรวพอสมควร เพราะตอนนี้ไป๋หยิงกำลังจงใจพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ฟังอยู่ ไม่ได้คิดจะไปจริงๆ

คำพูดของเฉิงโหรวโหรวก็ให้ทางออกไป๋หยิงด้วยความบังเอิญ

“ฉันรู้ว่าองค์หญิงชอบประธานเย่ค่ะ เพราะหัวหน้าก็รู้ว่าองค์หญิงชอบประธานเย่จึงยอมให้พวกเรามาที่นี่ แต่หากไม่มีหนังสือแต่งงาน ถึงองค์หญิงจะชอบก็ไร้ความหมายค่ะ หัวหน้าไม่ยอมให้องค์หญิงแต่งงานแน่ ไม่ง่ายเลยกว่าหัวหน้าจะตามหาองค์หญิงเจอ หัวหน้าหวงแหนยิ่งกว่าดวงตาของตัวเอง จะปล่อยให้องค์หญิงน้อยเนื้อต่ำใจในความไม่เป็นธรรมได้อย่างไร？”ไป๋หยิงพูดในขณะที่เฉิงโหรวโหรว ทว่ากลับพูดให้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ฟัง

เฉิงโหรวโหรวได้ยินคำพูดของไป๋หยิงก็ชะงัก หากสิ่งที่ไป๋หยิงพูดเป็นความจริงจะดีแค่ไหนกัน？

หากหัวหน้าทะนุถนอมเธอจะดีแค่ไหน？เธอก็ไม่ต้องรีบร้อนให้ตัวเองหาทางออกหรอก

ไป๋หยิงเห็นเฉิงโหรวโหรวไม่ได้พูดอะไรต่อ เลยนึกว่าเฉิงโหรวโหรวเริ่มฉลาดขึ้นมาแล้ว รู้สึกพอใจยิ่งนัก