ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1180

ถึงแม้คุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เป็นคนกำหนดเรื่องแต่งงาน ทว่าเย่ซือเฉินเป็นทายาทตระกูลเย่ เป็นหลานชายของพวกเขา สำหรับคนนอก การแต่งงานครั้งนี้เย่ซือเฉินเต็มใจก็ดี ไม่เต็มใจก็ช่าง แต่ก็ต้องยอมรับ หากเย่ซือเฉินไม่ยอมแต่งงาน ผลลัพธ์จะรุนแรงมาก

ครั้งนี้ไม่ใช่กับตระกูลกู่ ซึ่งครั้งนั้นเป็นเพราะกู่หยิงหยิงประพฤติตัวไม่ดี ถูกแฉประวัติไม่ดีไม่งาม การถอดหมั้นครั้งนั้นตระกูลเย่จึงไม่มีผลกระทบใดๆ

ทว่าตอนนี้คือกับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ ถึงแม้หัวหน้าจะพึ่งตามหาองค์หญิงคนนี้เจอ ถึงแม้องค์หญิงคนนี้จะไม่เอาถ่าน ทว่าองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่มีประวัติด่างพร้อย และถึงแม้จะมี แต่ด้วยอำนาจความสามารถขององค์กรโกสต์ซิตี้ก็ไม่มีทางให้ใครขุดคุ้ยเพื่อเปิดโปงได้

ดังนั้นเรื่องนี้สะสางยากจริงแท้

“ผมมีวิธี คุณไม่ต้องเป็นห่วง”แววตาเย่ซือเฉินมีความร้าวฉานแวบผ่าน เดิมทีเขายังรู้สึกพะว้าพะวังเล็กน้อย ทว่าตอนนี้เขารู้ว่าไม่จำเป็นต้องทำอย่างนี้อีก

ตอนนี้เขาไม่มีอะไรต้องลังเลแล้วและไม่มีอะไรต้องพะว้าพะวัง ญาติประเภทนี้ไม่จำเป็นต้องกังวลอะไรทั้งนั้น

เวินลั่วฉิงยังคิดจะพูดอะไรสักหน่อย ทันใดนั้นเย่ซือเฉินก็เข้าโอบกอดเธอ จากนั้นก็ก้มหน้าจูบเธอ

เรื่องของเขาไม่ว่าจะใช้วิธีใด เขาก็จัดการได้ เขาไม่ให้เธอกังวลและไม่มีทางให้เธอต้องกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรมเด็ดขาด

เวินลั่วฉิงชะงัก เธอคาดไม่ถึงว่าเย่ซือเฉินจะจูงเธอที่นี่ ถึงแม้จะเป็นทางออกพิเศษ ทว่าก็ยังมีคนเดินผ่าน เขาไม่กลัวใครเห็นทั้งนั้น

เมื่อครู่คุณปู่เย่ยังคงประกาศงานแต่งงานของเขากับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้อยู่เลย หากมีข่าวเขากำลังจูบอย่างดื่มด่ำกับคุณหนูถังที่สนามบินล่ะก็ คาดว่าคงต้องฮือฮากันทั้งเมืองAแน่ คาดว่าถึงเวลานั้นเขาคงถูกด่าว่าเป็นผู้ชายกากแน่

เพราะคนนอกไม่รู้ว่าองค์หญิงกับคุณปู่เย่ คุณย่าเย่แอบกำหนดลับหลังเขา

“อย่าทำตัวเหลวไหลเลย กลับกันก่อน”เวินลั่วฉิงผลักเขาออก อยากจะห้ามเขา ทว่าเขายังคงไม่ใส่ใจต่อผลกระทบอะไรทั้งนั้น ทาบร่างเธอไว้ที่ผนังด้านข้าง จากนั้นก็จูบดุเดือดกว่าเดิมจนถึงขั้นก้าวร้าวเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงดิ้นไม่ไหว เมื่อนึกถึงเรื่องก่อนหน้านี้ก็ทำใจผลักเขาไม่ได้ เธอรู้ว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ทำแบบนี้ เขาต้องเสียใจมากแน่ๆ

เขากดทับเธอแรงมาก จูบเธอเร่าร้อนมาก เวินลั่วฉิงได้แต่ปล่อยเลยตามเลย

หลังจากจูบได้หนึ่งยก เขาก็เริ่มหายใจยุ่งเหยิง ลมหายใจถี่เจืออารมณ์ใคร่ที่ยังไม่จางหาย“ผมคิดถึงคุณแล้ว”

เขาคิดเธอแล้วจริงๆ คิดถึงมากๆ คิดถึงสุดๆ เขาอยากอยู่กับเธอด้วยกัน อยากอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา

เวินลั่วฉิงได้ยินเขาพูด ร่างกายพลันขยับเล็กน้อย ทว่ามือที่กอดเธอไว้ของเย่ซือเฉินกระชับขึ้นอีกครั้ง ไม่ให้เธอขยับไปเรื่อย

“ผมมารับคุณ ตอนแรกอยากจะคุยเรื่องแต่งงานของพวกเรา……”ระหว่างที่เย่ซือเฉินพูดลมหายใจยังคงยุ่งเหยิงเหมือนเดิมทว่าก็ยังคงได้ยินความเคร่งเครียดในน้ำเสียงอยู่ เขามาเพื่อคุยเรื่องแต่งงานกับเธอ ทว่าคิดไม่ถึงว่าคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่จะกำหนดงานแต่งงานของเขาลับๆ

ตอนนี้เขาจะคุยเรื่องแต่งงานกับเธอได้อย่างไร？

เขาเอ่ยปากยากเสียแล้ว

หากงานหมั้นของเขากับองค์หญิงองค์กรโกสต์ซิตี้ยังไม่สะสาง เขาก็ไม่อาจพูดถึงเรื่องแต่งงานได้

“เรื่องพวกเราไม่รีบ”เวินลั่วฉิงแอบถอนหายใจเบาๆ เธอเข้าใจความรู้สึกเขาดี ถูกคนในครอบครัวทำร้ายอย่างนี้ เขาต้องเจ็บปวดรวดร้าวและเสียใจมากแน่ๆ

ตอนนี้เธอชอบเขา เธอยอมรับเขาตั้งนานแล้ว บวกกับมีลูกสองคนด้วย เวินลั่วฉิงก็รู้สึกว่าพวกเธออยู่ด้วยกันเป็นเรื่องที่ถูกต้องมีเหตุผล

ตอนนี้เกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้น เวินลั่วฉิงก็โกรธ กลุ้มใจ ทว่าก็ไม่มีประโยชน์ สิ่งสำคัญในตอนนี้คือคิดหาหนทางแก้ไขเรื่องนี้