ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1184

สองสามคนภายในห้องนั้นได้ยินคำพูดของถังจื่อโม่แล้ว ก็รู้สึกแย่เสียจนจุกอกไปหมด เด็กคนนี้เข้าใจอะไรไปหมดเลยจริงๆ แต่ยิ่งเขาเข้าใจ ก็จะยิ่งเจ็บ!!

ถังจื่อโม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันกับพ่อมาตั้งแต่เด็ก ขาดความรักจากพ่อมาตั้งแต่เล็กแล้ว ดังนั้นจึงรู้ความมากเป็นพิเศษ แล้วก็เร็วต่อเรื่องความรู้สึกมากเป็นพิเศษด้วยเช่นกัน โดยเฉพาะเรื่องความรู้สึกแบบนี้

ถึงแม้ว่าถังจื่อโม่จะไม่เคยเจอกับคุณปู่เย่และคุณย่าเย่ ระหว่างพวกเขาก็ไม่มีความรู้สึกอะไรต่อกัน แต่คุณปู่เย่และคุณย่าเย่ก็เป็นญาติของถังจื่อโม่ มีความสัมพันธ์กันทางสายเลือด ภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ จะให้พูดว่าไม่ได้สนใจทั้งหมดเลยนั้นก็คงจะเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน

“ใช่ ฉันคิดง่ายไปหน่อย ตอนนี้พวกเขาคิดอยากที่จะผูกสัมพันธ์เพื่อที่จะหวังผลประโยชน์กับองค์กรโกสต์ซิตี้ ถ้าอย่างนั้นก็ให้พวกเขาไปเถอะ พวกเราตระกูลถังก็ไม่ได้เห็นคุณค่า จื่อโม่ของเราก็ไม่ต้องไปเห็นคุณค่าพวกเขาด้วยเหมือนกัน” ท่านย่าถังรับรู้ได้ถึงบรรยากาศที่ชวนอึดอัดอย่างเห็นได้ชัด จึงส่งเสียงเกลี้ยกล่อมถังจื่อโม่ขึ้นมา

“องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งมากไหมคะ?” ดวงตาโตๆที่มีไหวพริบของถังจื่อซีกรอกไปมา อดที่จะเอ่ยถามความสงสัยในใจอออกมาไม่ได้ ทุกคนพูดถึงองค์กรโกสต์ซิตี้นั้น พูดด้วยท่าทางที่ดูเป็นกังวล องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งขนาดนั้นเลยอย่างนั้นหรือ?!

ในเวลานั้น ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงก็ไม่ได้ตอบคำถามนี้ ถึงอย่างไรจื่อซียังเด็กอยู่ หลายๆเรื่องก็ไม่ควรให้เธอรู้จะดีเสียกว่า หลีกเลี่ยงที่จะให้เด็กๆนั้นต้องมาเป็นกังวลตามไปด้วย

“อืม องค์กรโกสต์ซิตี้นี้เก่งมากจริงๆนั่นแหล่ะ” แต่ถังจื่อโม่กลับมองไปยังน้องสาวของตัวเอง แล้วตอบคำถามเธอออกมาอย่างจริงจัง

ครั้งที่แล้วถังจื่อโม่ได้ยินมู่หรงดัวหยางพูดถึงเรื่องราวเกี่ยวกับองค์กรโกสต์ซิตี้มาบ้าง ต่อมาเขาเองก็ไปสืบหาข้อมูลมาบ้าง ดังนั้นในใจถังจื่อโม่จึงชัดเจนถึงความยิ่งใหญ่ขององค์กรโกสต์ซิตี้นี้

“พี่คะ องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งมากขนาดไหนกัน? เก่งกว่าคุณพ่ออีกอย่างนั้นหรือ?” ถังจื่อซีมองมาทางพี่ชายของตัวเองอย่างรวดเร็ว ดวงตาของเธอสั่นไหวเบาๆ เห็นได้ชัดว่ายังคงไม่ยอม เก่งสู้คุณพ่อได้ไหม?

“อืม เก่งกว่าคุณพ่ออีก” ถังจื่อโม่รู้ว่าเย่ซือเฉินนั้นเก่งมาก แต่องค์กรโกสต์ซิตี้เก่งกว่าจริงๆ

“ถ้าอย่างนั้นคุณลุงล่ะคะ พวกเขาเก่งกว่าคุณลุงไหม?” ถังจื่อซีรู้สึกอึ้งไปอย่างเห็นได้ชัด จากนั้นก็เอ่ยถามขึ้นมาอีกอย่างไม่ยอมแพ้

“เก่งกว่าคุณลุง” ถังจื่อโม่เข้าใจถึงความคิดของน้องสาวตัวเอง แต่เขาก็ไม่สามารถหลอกน้องได้ เขาต้องพูดความจริง

“ถ้าอย่างนั้นคุณพ่อกับคุณลุงอยู่ด้วยกัน ก็สู้พวกเขาไม่ได้เลยหรือคะ?” เด็กน้อยอย่างถังจื่อซีร้อนใจขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัด เธอรู้สึกมาโดยตลอดว่าพ่อเก่งมาก แล้วคุณลุงของเธอก็เก่งมากเช่นกัน ยังมีคนที่คุณพ่อกับคุณลุงจัดการไม่ได้อีกอย่างนั้นหรือ?

“คุณพ่อกับคุณลุงอยู่ด้วยกันก็สู้พวกเขาไม่ได้เหมือนกัน” ถังจื่อโม่แอบสูดหายใจเข้า เขาเองก็เห็นความร้อนรนของน้องสาวตัวเองเช่นกัน แต่ความจริงก็คือความจริง องค์กรโกสต์ซิตี้นั้นแข็งแกร่งมากจริงๆ

ถึงแม้คุณพ่อกับคุณลุงรวมตัวกันขึ้นมาก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ขององค์กรโกสต์ซิตี้อยู่ดี

“เพราะฉะนั้นเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้นั่นอาศัยอำนาจรังแกคนอื่นมาบีบให้คุณพ่อแต่งงานด้วยใช่ไหมคะ?” ใบหน้าเล็กๆของถังจื่อซีเคร่งขรึม เห็นได้ชัดว่ารู้สึกจิตตกอยู่บ้าง : “คุณพ่อกับคุณลุงจัดการกับพวกเขาด้วยกัน ถ้าอย่างนั้นพวกเราควรจะทำยังไงคะ?”

ในเวลานั้นคนที่อยู่ในห้องโถงไม่ได้ส่งเสียงออกมา ตอนนี้พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรแล้วเช่นกัน จนถึงตอนนี้ พวกเขาก็ยังคงคิดหาวิธีดีๆไม่ได้เลย

“ทำไมเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ถึงไม่มีเหตุผลแบบนี้? เธอเป็นเจ้าหญิงก็คิดว่าเจ๋งแล้วใช่ไหมคะ?” ปากเล็กๆของถังจื่อซีเผยอขึ้นอย่างเห็นได้ชัดว่าไม่ยอม แต่เสียงของเธอกลับเบาลง ตัวเองอาจจะเข้าใจแล้ว ว่าเจ้าหญิงแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้นั้นไม่ธรรมดามากจริงๆ

มุมปากของเฟิ่งเหมียวเหมียวนั้นอดที่จะกระตุกขึ้นมาไม่ได้ คำพูดนี้ของถังจื่อซีนั้นจริงมาก องค์กรโกสต์ซิตี้นั้นแข็งแกร่งเกินไป ดังนั้นเจ้าหญิงจึงไม่ธรรมดาจริงๆ

มิเช่นนั้นแล้ว พวกเขาก็ไม่ต้องมาเป็นกังวลอยู่แบบนี้

“หัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้ไม่ใช่ว่าเก่งมากหรือคะ? ไม่ใช่บอกว่าหัวหน้าเป็นคนดีหรอกหรือ? เขาจะไม่สนใจเจ้าหญิงคนนั้นเลยหรือคะ?” คิ้วของถังจื่อซีขมวดเข้าหากันเล็กน้อย ใบหน้ากลุ้มใจ ความคิดของเด็กน้อยจะค่อนข้างไร้เดียงสา

“หัวหน้าแห่งองค์กรโกสต์ซิตี้คนนั้นเข้าข้างเธอที่สุดอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น เขาจะต้องปกป้องเจ้าหญิงอย่างแน่นอน” ตอนแรกถังจื่อโม่ก็ได้ยินมู่หรงดัวหยางเคยพูดถึงการเข้าข้างเป็นพิเศษของหัวหน้าคนนี้อยู่แล้ว

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราจะทำอย่างไรกันดี? จะต้องให้คุณพ่อแต่งงานกับเจ้าหญิงคนนั้นจริงๆหรือ?” ถังจื่อซีร้อนใจเสียจนแทบจะร้องไห้อยู่แล้ว : “หนูไม่อยากให้คุณพ่อแต่งงานกับเจ้าหญิงคนนั้น หนูอยากให้คุณพ่อแต่งงานกับคุณแม่ หนูอยากอยู่กับคุณพ่อ ครอบของเราต้องอยู่ด้วยกันสิคะ”

นี่เป็นความปรารถนาที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของถังจื่อซีตลอดเวลามานี้ เมื่อก่อนเธอไม่มีพ่อ ไม่กล้าที่จะหวังมากเกินไป ตอนนี้เธอหาพ่อเจอแล้ว แน่นอนว่าก็ต้องการให้อยู่ด้วยกันทั้งครอบครัวอยู่แล้ว