ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1197

ทว่าเย่ซือเฉินกลับไม่ขยับแม้แต่หางคิ้ว สีหน้าของเขาไม่มีปฏิกิริยาใดๆ และไม่พูดตอบอะไรแม้แต่คำเดียว คล้ายว่าคนที่คุณปู่เย่ตะคอกไม่ใช่เขา

คุณปู่เย่เห็นปฏิกิริยาของเย่ซือเฉินผ่านถ่ายทอดสดก็ยิ่งโมโหจนกระทืบเท้า：“เย่ซือเฉิน แกฟังฉันให้ดีนะ ถ้าแกกล้าพูดอะไรเหลวไหลต่อหน้านักข่าว ถ้าแกกล้าบอกว่าแกจะไม่แต่งงานเจ้าหญิงขององค์กรโกสต์ซิตี้ แกอย่าหวังว่าจะได้สมบัติอะไรของตระกูลเย่ทั้งนั้น แกอย่าคิดว่าการที่ฉันโอนหุ้นในบริษัทไปให้แกแล้ว ฉันจะทำอะไรไม่ได้ ขอแค่ฉันต้องการ ฉันเอาหุ้นกลับมาได้ทุกเมื่อ ฉันไม่ได้ขู่แก ตอนที่ฉันโอนหุ้นให้แกฉันเตรียมความพร้อมเอาไว้แล้ว ฉันหมายเหตุเงื่อนไขบางอย่างเอาไว้แล้ว"

ตอนนั้น เวินลั่วฉิงช่วยเย่ซือเฉินเอาหุ้นของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาจากคุณปู่เย่ ถึงแม้จะเป็นแผนการของเวินลั่วฉิง แต่ว่าคุณปู่เย่เองก็ได้เตรียมแผนการเอาไว้ล่วงหน้าแล้ว จิ้งจอกเจ้าเล่ห์อย่างคุณปู่เย่ ไม่ว่าจะทำเรื่องอะไรต้องมีแผนรับมือแน่นอน

เย่ซือเฉินได้ยินคำพูดของคุณปู่เย่ หัวเราะเยือกเย็นในใจ เพราะรู้สึกห่อเหี่ยวใจกับพวกเขามานานแล้ว ดังนั้นตอนนี้จิตใจของเขาจึงนิ่งสงบอย่างมาก ไม่มีความรู้สึกใดๆ เขากระตุกมุมปากขึ้นเล็กน้อย ให้กับโทรศัพท์ แล้วพูดขึ้นช้าๆ：“เป็นไปตามที่คุณปู่ปรารถนา"

"แก? แกหมายความว่าอะไร? อะไรคือเป็นไปตามที่ฉันปรารถนา? แกพูดให้ชัดเจน?" คุณปู่เย่ถึงกับชะงักเมื่อได้ยินคำพูดของเย่ซือเฉิน เย่ซือเฉินบอกว่าเป็นไปตามที่เขาปรารถนา แต่ว่าสีหน้าและน้ำเสียงของเย่ซือเฉินในตอนนี้กลับทำให้เขาเกิดลางสังหรณ์ที่ไม่ดี

เย่ซือเฉินเบือนหน้าหนี ไม่ได้พูดอะไรอีก

"เย่ซือเฉิน แกคิดจะทำอะไรกันแน่? แกจะทำอะไร?" คุณปู่เย่เป็นกังวลอย่างมาก ปฏิกิริยาของเย่ซือเฉินในตอนนี้ทำให้เขาเป็นกังวลอย่างมาก เขากลัวว่าเย่ซือเฉินจะทำเรื่องที่เกินกว่าเหตุ

เสียงตะคอกของคุณปู่เย่ดังขึ้นเรื่อยๆ แต่เย่ซือเฉินกลับไม่สนใจแม้แต่น้อย

คุณชายห้าฉิงเห็นปฏิกิริยาของเย่ซือเฉิน เข้าใจทันทีว่าไม่มีอะไรจำเป็นต้องพูดแล้ว เขาเองก็ถือว่าได้ให้โอกาสคุณปู่เย่ครั้งหนึ่งแล้ว แต่เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เย่ไม่เพียงแต่ไม่รักษาโอกาส แต่ยังทำให้เรื่องเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม

เมื่อกี้เขายืนถือโทรศัพท์อยู่ข้างเย่ซือเฉิน เสียงตะคอกของคุณปุ่เย่ดังขนาดนั้น เขาได้ยินทุกอย่างแล้ว เวลานี้คุณปู่เย่กลับยังข่มขู่พี่สาม ทั้งยังเอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาข่มขู่พี่สาม เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เย่ไม่รู้จักพี่สามแม้แต่น้อย

"ฉิงถิง แกทำอะไร? แกเอาโทรศัพท์ไปให้ซือเฉินพูดเดี๋ยวนี้ ฉันยังพูดไม่จบ" คุณปู่เย่เห็นคุณชายห้าฉิงเอาโทรศัพท์ออกมาจากข้างหูของเย่ซือเฉินผ่านถ่ายทอดสด ก็ยิ่งใจร้อน ตะคอกคุณชายห้าฉิงไปด้วย

"คุณปู่เย่ครับ พี่สามยังมีธุระ คุณปู่มีเรื่องอะไรไว้ค่อยคุยทีหลังเถอะนะครับ" คุณชายห้าฉิงพูดจบแล้วตัดสายทันที

คุณชายห้าฉิงเป็นคนสุภาพมาโดยตลอด ทั้งยังเป็นคนนอบน้อมเวลาอยู่กับผู้ใหญ่ แต่ว่าเวลานี้ท่าทีของเขาที่มีต่อคุณปู่เย่กลับเย็นชาเล็กน้อย เมื่อกี้เขาได้ยินชัดเจนคุณปู่เย่บอกว่าก่อนที่เขาจะยกหุ้นบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปให้กับพี่สามคุณปู่เย่ได้เตรียมการอื่นไว้ล่วงหน้าแล้ว

และเมื่อกี้คุณปู่เย่เอาเรื่องนี้มาข่มขู่พี่สาม เห็นได้ชัดว่าคุณปู่เย่คิดมาล่วงหน้าแล้ว เขาเคยเห็นเล่ห์กลของคนรวยมาไม่น้อย แต่ว่าการวางแผนทำร้ายญาติสนิทของตนเองแบบนี้เขาไม่เคยเห็นมาก่อน！

ไม่แปลกที่พี่สามต้องทำแบบนี้ น่าสงสารพี่สามจริงๆที่มีคุณปู่แบบนี้

"ทำยังไง? ตอนนี้ทำยังไงดี? ฉันดูจากท่าทีของซือเฉินแล้วต้องเกิดเรื่องขึ้นแน่ๆ" คุณย่าเย่เห็นทุกอย่างชัดเจนผ่านถ่ายทอดสด เวลานี้คุณย่าเย่เป็นกังวลอย่างมาก

"ผมไป ผมไปเดี๋ยวนี้ ผมจะไม่มีวันปล่อยให้ซือเฉินทำเรื่องเหลวไหลเด็ดขาด" คุณปู่เย่วางโทรศัพท์ลง เหยียดตัวลุกขึ้นแล้วเดินออกไป

"คุณไปตอนนี้คงไม่ทันแล้ว" ดวงตาทั้งคู่ของคุณย่าเย่ไม่ละสายตาไปจากถ่ายทอดสด เธอเห็นเย่ซือเฉินที่อยู่ในถ่ายทอดสดได้ยืนอยู่หน้ากล้องของสื่อต่างๆแล้ว เห็นได้ชัดว่ากำลังจะพูดอะไรแล้ว

"ไม่ทันแล้ว ไม่ทันแล้ว ซือเฉินกำลังจะพูดแล้ว" คิ้วของคุณย่าเย่ขมวดเป็นปม อดไม่ได้ที่จะส่ายหน้า：“ทำไมเด็กคนนี้ถึงทำตัวให้เป็นกังวลตลอดเวลา? พวกเราคิดเผื่อเขาทุกอย่าง แต่เขากลับขัดแย้งเราทุกอย่าง? ทำไมเขาถึงไม่เข้าใจความหวังดีของเรา"

คุณปู่เย่หยุดเดิน ดวงตาทั้งคู่จับจ้องไปที่ถ่ายทอดสดอย่างรวดเร็ว เห็นท่าทีและสีหน้าของเย่ซือเฉิน ก็ยิ่งเข้าใจว่าถึงแม้ตอนนี้เขาจะรีบไปก็ไม่ทันแล้ว

แน่นอน ที่บริษัทมีคนของเขา คนพวกนั้นเขาใช้เพื่อควบคุมเย่ซือเฉิน แต่คนพวกนั้นไม่สามารถหยุดเย่ซือเฉินได้