ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1235

“ช่างเถอะ”เวินลั่วฉิงได้ยินเขาบอกว่าจะพาเธอไปดูก็ตะลึงงัน เขามีธุรกิจมากมาย ทั้งยังกระจัดกระจายอยู่ทุกที่ หากเขาพาเธอไปดูแต่ละที่จริงๆก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะดูจบ

“ฉิงฉิง ของผมก็คือของคุณ พวกนั้นเป็นของคุณ ดังนั้นคุณควร……”เย่ซือเฉินไม่ได้พูดคำหวานหยาดเยิ้ม แต่เป็นความในใจจริงๆ ของเขาก็คือของเธอ ทั้งตัวและหัวใจของเขาเป็นของเธอทั้งหมด

“คุณพ่อค่ะ ครั้งก่อนคุณพ่อบอกว่าของพ่อก็คือของหนูไม่ใช่เหรอคะ？คุณพ่อบอกว่าจะให้หนูหมดเลยไม่ใช่เหรอคะ”ถังจื่อโม่ที่ซุกอยู่ในอ้อมอกของเย่ซือเฉินมองคุณย่าสามเย่ด้วยดวงตากลมโต พลางพูดอย่างจริงจังและเน้นย้ำหนักมาก ครั้งก่อนคุณพ่อพูดอย่างนี้จริงๆ

เย่ซือเฉินชะงัก เขาเคยพูดอย่างนี้เหรอ？ตอนอยู่ที่บริษัท เขาเหมือนเคยบอกว่าจะยกบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปให้องค์หญิงจื่อซี ทว่าเพราะคุณปู่เย่เป็นเหตุ เขาจึงเปลี่ยนใจ ในเมื่อเขาคิดจะตัดขาดกับตระกูลเย่แล้ว เขาก็ไม่เอาบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปอีกต่อไป อันที่จริงเขาไม่หวงแหนบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเลยสักนิด

ถ้าไม่ใช่เพราะคุณแม่ หุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่กรุ้ปเขาก็ไม่เอาทั้งนั้น

เวินลั่วฉิงได้ยินลูกสาวพูดก็อดหัวเราะเบาๆไม่ได้ หน้าตาจริงจังของลูกสาวเธอช่างน่ารักเหลือเกิน อันที่จริงถังจื่อซียังเด็ก ไม่อยากได้ทรัพย์สินพวกนี้หรอก

คงเป็นเพราะเย่ซือเฉินเคยบอกถังจื่อซีอย่างนี้จริงๆ ถังจื่อซีจึงจดจำขึ้นใจ จากนั้นก็แก้คำพูดของเย่ซือเฉินอย่างจริงจัง

แน่นอน สิ่งที่ถังจื่อซีใส่ใจ ไม่ใช่ทรัพย์สมบัติ ถังจื่อซีสนใจเพียงความรักและการให้ความสำคัญของคุณพ่อที่มีต่อเธอ

เมื่อสักครู่ถังจื่อซีได้ยินคำพูดของคุณชายสามเย่ก็รู้สึกหึงเล็กน้อย

เวินลั่วฉิงมองเย่ซือเฉินอีกครั้ง จงใจใช้ยิ้มที่ลึกซึ้ง“ดังนั้น คุณชายสามเย่พูดคำหวานกับผู้หญิงมาแล้วกี่คนกันแน่？”

เวินลั่วฉิงไม่หึงกับลูกสาวตัวเองหรอก เธอแค่จงใจแกล้งหยอกเท่านั้น ได้แกล้งเย่ซือเฉินคือความสุขอย่างหนึ่ง

แน่นอน อีกอย่างเวินลั่วฉิงก็อยากปรับบรรยากาศสักหน่อย เธอไม่อยากให้เย่ซือเฉินโดนผลกระทบจากการกระทำของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ก่อนหน้านี้เลย

“คุณรู้ดี”เย่ซือเฉินมองเวินลั่วฉิงด้วยรอยยิ้มละมุน เขารู้ว่าเวินลั่วฉิงพูดหยอกๆ เขารู้ว่าเธอเข้าใจเขา ดังนั้นเธอรู้ว่าคำพวกนี้เขาไม่มีทางพูดกับหญิงอื่นเด็ดขาด

“ฉันไม่รู้ คณไม่บอกแล้วฉันจะรู้ได้ไง？”เวินลั่วฉิงจงใจล้อเล่นกับเขา อันที่จริงเธอรู้สึกว่าเย่ซือเฉินดีทุกอย่าง คำหวานก็พูดได้ดีมาก ถึงแม้จะพูดน้อย แต่ทุกคำล้วนซาบซึ้งตรึงใจ

“คุณพ่อรีบบอกมาค่ะว่าเคยพูดกับผู้หญิงที่ไหนบ้าง？”ถังจื่อซีได้ยินเวินลั่วฉิงไล่ถามพลันเริ่มช่วยคุณแม่ขึ้นมา เด็กน้อยถังจื่อซีรู้สึกว่าคำถามนี้สำคัญมาก

คุณพ่อเคยพูดอย่างนี้กับเธอและกับคุณแม่ก็ช่างเถอะ หากพูดกับหญิงอื่นล่ะก็ให้อภัยไม่ได้เด็ดขาด

“พ่อแค่พูดกับคุณแม่เท่านั้น”เย่ซือเฉินได้ยินถังจื่อซีพูดก็อดหัวเราะละมุนไม่ได้ เขายื่นมือไปแตะจมูกของถังจื่อซีเบาๆ เวลานี้เขาพูดกับถังจื่อซี ซึ่งเป็นการพูดให้เวินลั่วฉิงได้ยินด้วย เพราะตอนนี้กำลังอยู่ในห้องโถงของบ้านตระกูลถังอยู่

คุณชายสามเย่คงพลอดรักกับเวินลั่วฉิงด้วยคำหวานซึ้งกินใจต่อหน้าท่านปู่ถังกับท่านย่าถังไม่ได้หรอก ทว่าก็สามารถพูดผ่านโดยการตอบลูกสาวได้

เวินลั่วฉิงได้ยินเย่ซือเฉินพูด มุมปากก็อดยกขึ้นไม่ได้ อันที่จริงเธอรู้พวกนี้อยู่แล้ว เธอเข้าใจดี ทว่าตอนนี้ได้ยินเขาพูด เธอก็รู้สึกอบอุ่นไม่น้อย รู้สึกสบายมาก

เป็นจริงดังที่กล่าวว่า ผู้หญิงชอบฟังคำหวาน ซึ่งเธอก็ไม่ยกเว้น

ดวงตาท่านย่าถังมองไปยังเวินลั่วฉิง จากนั้นก็มองเย่ซือเฉินต่อ พลางรู้สึกปลาบปลื้มยิ่งนัก ภาพนี้ช่างดี ช่างสวยงามเหลือเกิน

เด็กซือเฉินคนนี้ไม่เลวจริงๆ！！

เมื่อก่อนท่านไม่ควรพาลใส่เย่ซือเฉินด้วยการกระทำของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่

“คุณพ่อโกหก คุณพ่อเคยพูดกับหนูแท้ๆ”ถังจื่อซีได้ยินเย่ซือเฉินพูด หน้าเล็กก็บึ้งตึงทันที ฟ้องอย่างน้อยเนื้อต่ำใจทันที