ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1250

มีนักข่าวหันไปมองถังจื่อโม่อีกครั้ง ซึ่งท่าทีไม่เหมือนปฏิบัติต่อคุณย่าเย่ ตอนที่พวกเขามองเด็กน้อยถังจื่อโม่นั้น ล้วนเต็มไปด้วยรอยยิ้มและอ่อนโยนเป็นพิเศษ แน่นอนดวงตาของทุกคนยังมีประกายสอดรู้สอดเห็นเกิดขึ้น เด็กคนนี้เก่งขนาดนี้ ตกลงเป็นลูกเต้า？！

ก่อนหน้านี้เด็กบอกว่าตัวเองเป็นสายเลือดของตระกูลเย่ ตอนนั้นพวกเขาอยากจะถามเหมือนกัน ทว่าถูกคุณย่าเย่ตัดบททิ้งก่อน ไม่รู้ว่าตอนนี้ถามได้หรือเปล่า？

“คุณชายน้อยแห่งองค์กรยมบาล พ่อคุณเป็นใครคะ？”นักข่าวคนหนึ่งหันไปมองเด็กน้อยถังจื่อโม่ด้วยความหวังเล็กน้อย

ตอนนี้รู้เรื่องคุณปู่เย่หมดเปลือกแล้ว ถึงแม้คุณย่าเย่ไม่ตอบ ถึงแม้คุณปู่เย่ยังคงนอนอยู่บนเตียง แต่ก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้อีก การกระทำของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่เช่นนี้ มีแต่จะทำให้ผู้คนขบขันเปล่าๆ ดังนั้นตอนนี้ไม่มีประโยชน์อะไรที่นักข่าวไปล้อมสัมภาษณ์คุณย่าเย่ เพราะถึงอย่างไร ทุกคนก็รู้ว่าคุณปู่เย่แกล้งเป็นลมเพื่อใส่ร้ายคุณชายสามเย่แล้ว

พวกเขาอยากได้ข่าวอื่นอีกเล็กน้อย อย่างเช่น สถานะของคุณชายน้อยแห่งองค์กรยมบาล อยากรู้ว่าพ่อของเด็กคนนี้เป็นใคร？

อย่างเช่นคุณลุงของคุณชายน้อยแห่งองค์กรยมบาลเป็นใคร？

“คุณชายน้อยแห่งองค์กรยมบาลค่ะ ก่อนหน้านี้คุณบอกว่าตัวคุณมีเลือดของตระกูลเย่ งั้นคุณใช่คนตระกูลเย่หรือเปล่าคะ？พ่อของคุณเป็นคนตระกูลเย่หรือเปล่าคะ？”

“คุณชายน้อยค่ะ คุณแม่ของคุณเป็นใครคะ？”

“คุณชายน้อยครับ คุณลุงคุณเป็นใครครับ？”พวกนักข่าวอยากรู้คำตอบพวกนี้ที่สุด ปกติแล้ว ถึงแม้นักข่าวจะถามข้อมูลอะไรไม่ได้ แต่ก็สามารถทำข่าวแบบคลุมเครือได้ ทว่าตอนนี้นักข่าวที่อยู่ในเหตุการณ์ครั่นคร้ามเล็กน้อย

เด็กคนนี้บอกเองว่าเป็นคุณชายน้อยแห่งองค์กรยมบาล ลำพังองค์กรยมบาลก็เพียงพอที่จะทำให้อกสั่นขวัญแขวนแล้ว จากนั้นลุงของเด็กก็สามารถเชิญคุณชายสองโจ๋วกับด๊อกเตอร์กู่มาในเวลาอันรวดเร็ว เห็นได้ว่าคุณลุงท่านนี้มีความสามารถอย่างน่าอัศจรรย์ใจ ฐานะของคุณลุงท่านนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่！！

ยิ่งไปกว่านั้นคุณชายสองโจ๋วกับด๊อกเตอร์กู่กระตือรือร้นด้วยความรักใคร่เด็กขนาดนี้ คุณชายสองโจ๋วดีกับเด็กเหมือนดั่งลูกชายตัวเอง ส่วนด๊อกเตอร์กู่ก็ยิ่งแล้วใหญ่ ดวงตาคู่นั้นราวกับมองสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดแล้วโลกก็ไม่ปาน

ดังนั้น ใครจะกล้าบาดหมางกับคุณชายน้อยท่านนี้ในเวลานี้ล่ะ น้ำเสียงที่นักข่าวใช้ถามจึงเกรงใจและอ่อนนุ่มมาก ไม่มีทีทางบีบเค้นหาความจริงแต่อย่างใด นักข่าวรู้สึกสงสัยและอยากได้ข่าวใหม่ จึงได้ถาม ทว่าคุณชายน้อยจะยอมตอบหรือไม่ นักข่าวก็ไม่กล้าฝืนบังคับ

“โอเค เรื่องจบแล้ว ขอบคุณทุกคนมากครับ ผมควรกลับบ้านแล้ว”ถังจื่อโม่ไม่ตอบไม่ได้แน่ คำถามนี้ไม่ควรเป็นเขาที่เป็นฝ่ายเปิดเผย จำเป็นต้องให้คุณพ่อคุณแม่ตัดสินใจก่อน หากไม่ได้รับอนุญาตจากคุณพ่อคุณแม่ เด็กน้อยถังจื่อโม่ก็พูดพร่ำเพรื่อไม่ได้ จะได้ไม่ต้องเกิดเรื่องยุ่งยากที่ไม่จำเป็นขึ้น

เพราะตอนนี้เหตุการณ์ไม่ปกติ คุณพ่อต้องเคลียร์ปัญหากับตระกูลถังมากมาย และตระกูลถังก็ยิ่งอยู่ในช่วงที่สิ่งแวดล้อมเกิดการเปลี่ยนแปลง คุณปู่ทวดใกล้จะเลื่อนตำแหน่งเป็นหัวหน้าของแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลแล้ว หากเกิดเหตุสุดวิสัยขึ้นตอนนี้ ตระกูลกู้จะใช้เป็นข้ออ้างโจมตีตระกูลถังได้

ตำแหน่งหัวหน้าแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลนั้นมีผลกระทบใหญ่หลวงมาก ตอนนี้แปดสุดยอดวงศ์ตระกูลพัฒนาและขยายอำนาจกว่าเมื่อก่อนมากโข จนขจรขจายไปทุกแห่งหน ซึ่งแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลมีผลกระทบต่อหลายพื้นที่ โดยไม่เพียงแต่กระทบด้านเศษรฐกิจเท่านั้น ยังครอบคลุมถึงด้านอื่นอีกด้วย

หัวหน้าแปดสุดยอดวงศ์ตระกูลมีอำนาจยิ่งใหญ่เพียงใด？คนทั่วไปคงไม่อาจจินตนาการได้

ดังนั้นตระกูลกู้จึงจ้องแต่โจมตีตระกูลถังด้วยสารพัดวิธี！！

คุณชายสองโจ๋วมองถังจื่อโม่ด้วยความชื่นชม หลานชายของเขาคนนี้ไหวพริบดีมาก และคำนึกรอบคอบมาก

“โอเค พวกเรากลับบ้านกัน”คุณชายสองโจ๋วตัดสินใจหยุดงานให้ตัวเองหนึ่งวัน เขาจะส่งหลานชายกลับไป จากนั้นก็จะดูหน้าหลานสาวเสียหน่อย

“อะไรคือพวกเรา พวกเราที่ว่ามาจากไหน”ด๊อกเตอร์กู่ไม่พอใจอย่างยิ่งยวด คนนี้คือลูกศิษย์ที่เขาหมายตาไว้ จะไปกับคนแซ่โจ๋วได้ไง

“มา พวกเรากลับด้วยกัน”ด๊อกเตอร์กู่ดึงมือของคุณชายสองโจ๋วออก คว้าตัวถังจื่อโม่มาจากมือของคุณชายสองโจ๋ว

เขารู้ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของคุณหนูใหญ่ตระกูลถัง ซึ่งพักอยู่ที่บ้านตระกูลถัง เขาไม่ใช่ไม่รู้จักทางไปบ้านตระกูลถังเสียหน่อย เขาส่งเด็กกลับบ้านได้ และจะถือโอกาสพูดเรื่องรับเป็นศิษย์ซะเลย