ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 1684

เธอน่าจะพูดด้วยตัวเองว่าลูกได้เสียไปแล้ว เขากับหลิวหยิงไม่มีความสัมพันธ์อะไรกันแล้ว เพียงแต่ว่า เธอไม่นี่น่า ที่สำคัญ ถ้าลูกเสียไปแล้วจริงๆ แม่หลิวไม่พูดไม่จา ก็ไม่น่าจะมองหน้าเขาอย่างนิ่งเฉย น่าจะโมโหและโกรธเคือง

สติค่อยๆกลับมา ซือถูมู่หรงหันหลังกลับไปดูที่พักของหลิวหยิง แววตาค่อยๆเข้มขรึม

“ลูกพี่ครับ จะกลับไปหาคุณหนูหลิวหยิงรึเปล่าครับ？ผู้ช่วยผู้ช่วยพิเศษเจียงทดลองอยู่ข้างๆด้วยความระมัดระวัง

“ไม่กลับ”ซือถูมู่หรงพูดอย่างใจเย็น ไม่มีความจำเป็นต้องกลับไปแล้ว ในเมื่อหลิวหยิงไม่อยากเจอกับเขาโดยตรง กลับไปตอนนี้ก็แค่เอาไข่ไปชนกับก้อนหิน ทำไมล่ะ ที่สำคัญ มีลูกคนนี้ ระหว่างเขากับหลิวหยิง ก็ยังมีโอกาสกลับมาคืนดีกัน——หลิวหยิงไม่ได้เอาลูกคนนี้ออก ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุอะไรก็ตาม ล้วนเป็นจุดแตกหักที่ดีมากเลยทีเดียว

ซือถูมู่หรงพูดอยู่ และกลับไปที่พักอย่างเงียบๆ วางแผนเรื่องราวต่อจากนี้

วันที่สองตอนที่แม่หลิวกับหลิวหยิงออกไป ก็เจอกับซือถูมู่หรงซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าประตู ไม่ทำอะไรเลย ยืนอยู่ตรงนั้นแบบเงียบๆ รู้สึกงงๆ หรือว่า เขาไม่กลับไปเลยทั้งคืน？เสียดาย หลิวหยิงไม่เป็นห่วงเลยออกไปเหมือนเดิม

จากนั้นหลิวหยิงก็พบว่า ซือถูมู่หรงกลับไปในสภาพที่คบกับเธอในตอนนั้น ก่อนหน้านี้ ถือว่าแอบติดตาม อาจจะไม่ถูกพบเห็น ตอนนี้ ติดตามอย่างโจ่งแจ้ง เขาไม่ปกปิดร่องรอยของตัวเองเลย ก็คือบอกกับหลิวหยิงตรงๆว่า ฉันติดตามคุณ อยู่ข้างหลังนะ

หลิวหยิงงงไปหมด อะไรกันเนี่ย ติดตามอีกแล้วหรอ？เพียงแต่ว่า แอบๆหน่อยไม่ดีหรือ？ทำไมต้องให้เธอรู้ด้วยหล่ะ？หลิวหยิงไม่สนใจ ทำธุระของตัวเองกับแม่หลิวต่อ

คนข้างหลังไม่มีรถเลย ซือถูมู่หรงติดตามหลิวหยิง ซึ่งไม่ใกล้ไม่ไกล ตอนที่หลิวหยิงหันไปดูเขา ซือถูมู่หรงก็หยุดนิ่งไปเลย และหันไปมองหลิวหยิง ทั้งคู่ต่างสบายดี

หลิวหยิงไม่อยากพูดคุยกับซือถูมู่หรง ซือถูมู่หรงก็ถึงกับไม่คุยกับหลิวหยิงมาโดยตลอด ความรู้สึกที่แปลกๆแบบนี้ ตามหลิวหยิงมาตลอดทั้งวันแล้ว กลับไปถึงห้องยังรู้สึกว่ามีสายตาตามหลังอยู่ตลอดเวลา

“แม่คะ แม่เห็นซือถูมู่หรงไหมคะ？วันนี้เขาติดตามเราตลอดเลยใช่มั้ยคะ”หลิวหยิงสงสัยว่าตัวเองรู้สึกผิดไป เจ้าตัวซือถูมู่หรง ติดตามพวกเขาอย่างเงียบๆ ไม่ทำอะไรเลย เหมือนกับหาง ที่สำคัญ ตอนที่เธอหันไปมองซือถูมู่หรง ซือถูมู่หรงไม่มีท่าทีปิดบังเลยสักนิด มองดูเธอ โดยที่ไม่เกรงกลัว แล้วก็นิ่งเฉย

“ใช่แล้ว วันนี้ เขาตามหลังเราจริงๆ”แม่หลิวก็รู้สึกแปลกใจ นี่ไม่เหมือนการกระทำของซือถูมู่หรงเลย ก่อนหน้านี้หลิวหยิงพูดว่า ซือถูมู่หรงติดตามเธอตลอดเวลา แต่ว่านั่นคือแอบติดตาม ปกปิดไม่มิดถึงออกมา ครั้งนี้ ตามหลังหลิวหยิงโดยตรง ไม่หลบ ไม่หนี และยืนอยู่ตรงหน้าหลิวหยิงอย่างเปิดเผย บอกกับเธอว่า ฉันอยู่ข้างหลังเธอแล้วนะ แม่หลิวไม่เข้าใจซือถูมู่หรงเลยสักนิด

“อย่าไปสนใจเขาเลย เราควรทำอะไรก็ทำอย่างนั้น ”หลิวหยิงพูด ซือถูมู่หรงอาจเล่นสนุกชั่วคราวหรอกมั้ง หรือพบว่าไม่ได้เอาลูกออก？แต่ว่าตามนิสัยของซือถูมู่หรงแล้ว ถ้าพบว่าลูกยังอยู่ ไม่น่าจะอยู่เงียบๆแบบนี้นะ แย่งชิงให้ได้ถึงจะเป็นสไตล์ของเขา เพราะฉะนั้น หลิวหยิงรู้สึกผิดเล็กน้อย หวังว่าซือถูมู่หรงแค่เล่นสนุกชั่วคราวนะ

“อืม”แม่หลิวเคารพในการตัดสินใจของหลิวหยิง ที่สำคัญไม่อยากเข้าใกล้ซือถูมู่หรงตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แบบนี้ก็ดี

หลิวหยิงกลับไปที่ห้องนอน หยิบมือถือออกมาโทรหาเวินลั่วฉิง รับสายไวมาก เสียงของเวินลั่วฉิงหุ้มหลิวหยิงเอาไว้ดั่งสายน้ำ“หยิงเอ๋อร์ มีอะไรเหรอ？ก่อนหน้านี้ไม่ติดต่อกันเลย นึกถึงที่ที่อยากไปแล้วหรอ？”

หลิวหยิงชอบเสียงของเวินลั่วฉิงมากๆ ตอนที่พวกเธอสองคนพูดคุยกัน หลิวหยิงรู้สึกตลอดเวลาว่า เสียงของเวินลั่วฉิงช่างอ่อนโยนเหลือเกิน ออกมาจากใจและนิสัยจริงๆ โดยที่ไม่แต่งเติม จากแก้วหูดังเข้ามาในหัวใจ มีความอ่อนโยน ทำให้สบายใจไปทั้งตัว