ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 178

บทที่178 คุณชายสามเย่หึง แย่แล้ว(1)

“แย่แล้ว ฉันแย่แล้ว ฉันรู้สึกว่าฉันควรจะต้องไปซ่อนตัวสักสองสามเดือน ไม่อย่างนั้นไม่รู้เลยว่าจะต้องตายยังไง” ถูกวางสายไปแล้ว มู่หรงดัวหยางก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไป เวินลั่วฉิงวางแผนร้ายกับใครคนนั้นสู้ตายไปจะยังดีกว่ามีชีวิตอยู่เสียอีก จะต้องน่ากลัวกว่าลูกพี่อย่างแน่นอน

เวลานี้มู่หรงดัวหยางรู้สึกกลัวขึ้นมาจริงๆแล้ว

“สมน้ำหน้า หาเรื่องเอาชีวิตไม่รอดแล้วไหมล่ะ” ใบหน้าของซ่งหยุนนั้นมีความยินดีกับความโชคร้ายนี้ของเขา

“ก็ฉันทนดูเวินหรวนหรวนมากลั่นแกล้งฉิงฉิงไม่ได้นี่ อยากจะให้งานเลี้ยงครั้งนี้ฉิงฉิงกดข่มผู้หญิงที่น่าขยะแขยงคนนั้นเอาไว้น่ะสิ”

“กลั่นแกล้งฉิงฉิง? เวินหรวนหรวนนี่ก็คู่ควรด้วยอย่างนั้นหรือ? นายใส่ใจเธอมากไปแล้วล่ะ” ซ่งหยุนหัวเราะออกมา ความเยาะเย้ยนี้ได้แฝงความเย็นชาเอาไว้ด้วย

“ทำให้ฉิงฉิงของฉันโดดเด่นก็ดีเหมือนกันนี่” มู่หรงดัวหยางยิ้ม รอยยิ้มของเขานั้นดูมีลับลมคมใน แน่นอนว่าเขารู้ เวินหรวนหรวนไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉิงฉิง จริงๆแล้วเขามีจุดประสงค์อื่นต่างหาก

“อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่านายคิดจะทำอะไร นายใช่ไหมที่บอกให้เย่ซือเฉินกลับมาน่ะ? นี่นายคิดจะก่อเรื่องอีกแล้วใช่ไหม?” ซ่งหยุนเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง ก็สามารถเปิดโปงความคิดของเขาออกมาได้หมดแล้ว

“แหะๆ ฉันก็แค่อยากจะดูว่าเย่ซือเฉินจะดูร้อนใจหรือเปล่า?” มู่หรงดัวหยางเองก็ไม่ได้ปกปิด เขามีเจตนา ตั้งใจที่จะออกแบบชุดออกมาแบบนั้นเพื่อให้เวินลั่วฉิงใส่ในงานเลี้ยง หลังจากนั้นยังตั้งใจที่จะแจ้งกับเย่ซือเฉินให้ไปดูอีกด้วย.....

“ฉันได้ข่าวมา ว่าเย่ซือเฉินรีบกลับมาเมืองAแล้ว ดูแล้วผลลัพธ์ออกมาไม่เลวเลยนะ” มุมปากของมู่หรงดัวหยางยกขึ้นอย่างต่อเนื่อง การแสดงออกของเย่ซือเฉินนั้นเขารู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก แน่นอนว่าจากที่ดูอาการของเย่ซือเฉินนี้แล้ว ต่อไปจะต้องมีอะไรสนุกๆให้ดูอีกแน่ๆ

“ทางที่ดีฉันว่านายภาวนาว่าอย่าให้ฉิงฉิงรู้เรื่องนี้จะดีที่สุดนะ ไม่อย่างนั้น นายแย่แน่” ซ่งหยุนมองอาการตื่นเต้นของเขา อดที่จะเตือนเขาออกมาไม่ได้ กล้าคิดวางแผนกับฉิงฉิง เขากำลังหาเรื่องตายชัดๆ

ในโรงแรม

งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว จะเตรียมชุดอีกก็คงจะไม่ทันอย่างแน่นอน เวินลั่วฉิงจึงต้องเปลี่ยนชุดที่มู่หรงดัวหยางให้คนส่งมาให้เธอ

จริงๆแล้วชุดนี้ก็ไม่ได้ดูโป๊ เพียงแต่ ทุกๆส่วนที่ออกแบบมาทำให้เรือนร่างที่น่าดึงดูดของเธอปรากฏออกมาให้เห็นเพียงเท่านั้น

การออกแบบที่ล้ำเลิศนี้ แสดงให้เห็นถึงส่วนเว้าส่วนโค้งของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ ส่วนที่จะต้องเชิดขึ้น ส่วนที่ควรจะยืดตรง ยิ่งทำให้เธอดูสง่าและมีเสน่ห์ที่เย้ายวนยิ่งนัก

ไหล่และหลังที่เปลือยเปล่าขาวสะอาดราวกับหิมะ เรียบเนียนราวกับหยก สมบูรณ์แบบมากเสียจนหาตำหนิใดๆไม่เจอเลย

การออกแบบอย่างสุดความสามารถนี้ทำให้ขาที่เรียวยาวของเธอได้ปรากฏออกมาอย่างสมบูรณ์แบบมากยิ่งนัก เอวบางเล็กนั่นให้ความรู้สึกเหมือนกับไม่มีกระดูก

เวลานี้คนที่อยู่ในกระจกนั้นช่างสง่าสามและงดงามยิ่งนัก มีความประณีตละเอียดอ่อน ราวกับนางฟ้าที่ตกลงมายังโลกมนุษย์อย่างไรอย่างนั้น ความสวยงามหยาดเยิ้มที่เบ่งบานออกมานี้ ทำให้ดูยั่วยวนเป็นอย่างมาก แต่กลับมีความนิ่งเงียบและความบริสุทธิ์ที่ไม่อาจจะดูหมิ่นได้เลย

ไม่พูดไม่ได้ว่าชุดนี้ของมู่หรงดัวหยางนั้นมีความพยายามทุ่มเทมากเสียจริงๆ

เวินลั่วหยางยังคงกระที่อยู่บนใบหน้าของเธอเอาไว้ ผิวและดวงตาก็จัดการด้วยเทคนิคที่ล้ำเลิศเหมือนกับปกติ และยังคงสวมแว่นตาคร่ำครึหนาเตอะนั่นของเธอเช่นเดิม

แต่เวินลั่วฉิงพบว่า เนื่องจากชุดที่สว่างเกินไป ทำให้การปลอมตัวบนใบหน้าของเธอนั้นยิ่งถูกมองข้ามไปได้ง่าย

มู่หรงดัวหยาง นายร้ายมาก!

“ฉิงฉิง เสร็จแล้วหรือยัง?” เสียงของคุณปู่เวินดังขึ้นมาจากทางด้านนอกประตู แต่คุณปู่เวินกลับไม่ได้ผลักประตูเข้ามา หรือแม้กระทั่งไม่ได้เคาะประตูด้วยเช่นกัน ราวกับกลัวว่าจะรบกวนเธอ

“เสร็จแล้วค่ะ” เวินลั่วฉิงพ่นลมหายใจออกมา งานเลี้ยงใกล้จะเริ่มแล้ว เธอเองก็ไม่มีเวลาเปลี่ยนอะไรแล้วเช่นกัน

เอาแบบนี้ก็แล้วกัน เวินลั่วฉิงผลักประตู แล้วเดินออกไป

“ฉิงฉิง?” คุณปู่เวินมองเวินลั่วฉิงที่เดินออกมาแล้วอึ้งไปในทันที ดวงตากระพริบลง ราวกับว่าไม่อยากจะเชื่อกับสิ่งที่ตัวเองเห็นอย่างไรอย่างนั้น

“ฉิงฉิง นี่คือชุดที่หลานหามาเองหรือ?” ถึงอย่างไรคุณปู่เวินก็เป็นคนในวงการธุรกิจ เขาดึงสติกลับมาอย่างรวดเร็ว แล้วชื่นชมออกมาอย่างปกปิดไม่มิด : “ฉิงฉิงตาถึงมากจริงๆ ชุดนี้เหมาะกับหลานมาก”