ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 232

บทที่232 ความสามารถที่แสดงออกมาของเทพธิดาเวิน ทำทุกคนตะลึงตาค้าง (4)

"พี่สะใภ้สามน่าจะบอกประธานหลี่ไอ้หมาบ้านั้น ว่าเธอคือภรรยาของท่านประธานบริษัทตระกูลเย่กรุ้ป ทำเขาตกใจตายไปเลย"เสี่ยวชีรับชมความดุเดือดอย่างออกรส อารมณ์จึงเดือดอย่างเห็นได้ชัด จึงลืมไปเลยว่าเรื่องการแต่งงานของคุณชายสามเย่นั้นไม่เคยได้เปิดเผยให้สาธารณชนได้รับรู้

นัยน์ตาเย่ซือเฉินประกายเล็กน้อย เขาทราบดี สำหรับความสัมพันธ์ระหว่างเขาและเธอนั้น เธอจะไม่คนพูดยอมรับเองแน่

ในอีกห้องหนึ่ง เวินลั่วฉิงยิ้มเบาๆไม่พูดอะไร เมื่อเห็นท่าทางของเวินลั่วฉิงในตอนนี้ เย่ซือเฉินแอบถอนหายใจ เขารู้อยู่แล้วแหละ เขาจะไม่เป็นคนยอมรับความสัมพันธ์ของพวกเขาด้วยตัวเองหรอก แม้จะเป็นสถานการณ์ที่ดีต่อเธอก็เถอะ

การที่เวินลั่วฉิงมีปฏิกิริยาเช่นนี้ กลับทำให้ภายในใจของประธานหลี่ยิ่งรู้สึกกังวลกลัวมากขึ้น

"หากฉันเซ็นล่ะ ที่เกิดขึ้นในวันนี้เธอจะรับปากไม่พูดเอาไปได้หรือเปล่า"ประธานหลี่ยอมถอยให้แล้วอย่างชัดเจน

เขาเพียงต้องการให้เธอรับประกันว่าจะไม่พูดเรื่องนี้ออกไป

"ดูอารมณ์แล้วกันนะคะ"เวินลั่วฉิงได้ยินที่เขาพูดแล้ว ก็ยิ้มเบาๆ คาดไม่ถึงเลยสักนิดว่าประธานหลี่จะพูดแบบนี้ออกมา

แน่นอน การที่เวินลั่วฉิงพูดเช่นนี้ในตอนนี้ ก็ทำให้ทุกคนที่จ้องดูกล้องวงจรปิดอยู่นั้นนิ่งอึ้งไปอีกครั้ง

ประธานหลี่รับปากเขาแล้วแท้ๆ ว่าจะยอมเซ็นสัญญา ทุกคนต่างก็คิดว่าเธอได้ในสิ่งที่ต้องการแล้วจะหยุด แต่ไม่มีใครคิดถึงเลยว่าเธอจะ......

"เวินลั่วฉิง ถ้าเธอยังมีท่าทีแบบนี้ ก็กลัวว่าจะคุยเจรจากันไม่ได้แล้วล่ะ"ประธานหลี่จ้องมองรอยยิ้มที่ไม่สนใจอะไรในบนใบหน้าเธอแล้ว ก็รู้สึกเลือดในกายอุดตันอยู่ในอกไม่ไหลเวียน จะขึ้นก็ไม่ขึ้น จะลงก็ไม่ลง ทรมานจนเกือบตาย

เขากังวลว่าเวินลั่วฉิงจะไปบอกเลขาหลิวจริงๆ

แต่เขาทนไม่ได้ที่จะให้มันเป็นแบบนี้

"ประธานหลี่ คุณเอาผลประโยชน์ของบ้านตัวเองมาต่อรองกับฉัน ในสถานการณ์ที่เสียเปรียบก็ยังอยากเป็นผู้ที่คุมเกมอีกเหรอคะ มันเป็นจริงไม่ได้หรอกนะคะ"มุมปากเวินลั่วฉิงมีความเยาะเย้ยมากขึ้น"หากประธานหลี่ไม่อยากจะคุย ก็ไม่มีใครบังคับคุณหรอกนะคะ"

การที่เธอจะทำเรื่องอะไร ไม่เคยคิดเหลือที่ว่างใดๆให้ศัตรูมาก่อนเลย

วันนี้ แม้เขาไม่ได้ทำอะไรเธอ แต่เธอก็ไม่สามารถปล่อยเขาไปง่ายๆได้ อย่างน้อยมันก็ต้องทำให้เขาหวาดกลัวสักหลายวันหน่อย

ทว่าเรื่องแบบนี้นั้น เป็นเรื่องถนัดที่สุดของเธอมาโดยตลอด

"พี่สะใภ้สามเนี่ยดื้อรั้นจังเลยนะครับ"หลังจากเสี่ยวชีรู้ตัวแล้ว ก็กลืนน้ำลายอย่างหนัก จากนั้นก็เอ่ยเสริมยังกล้าๆกลัวๆ ที่กลัวเพราะตอนนี้ตื่นเต้นเกินไป

ตอนนี้ ทุกคนต่างก็ เห็นด้วยกับคำพูดของเสี่ยวชีเป็นอย่างมาก ดื้อรั้น ดื้อรั้นมากจริงๆด้วย

ไม่เพียงแค่ดื้อรั้น แต่ยังใจเด็ดอีกด้วย

"คิดไม่ถึงเลย ว่าเธอจะร้ายกาจขนาดนี้ กลับเป็นฉันเองที่มองพลาดไป"ในขณะนี้ประธานหลี่ขบเขี้ยวเคี้ยวฟันอย่างเกลียดชัง แต่เขาไม่กล้าเดิมพัน เพราะเขารู้ดี หากเดิมพันแพ้แล้ว เขาอาจสิ้นเนื้อประดาตัวได้

เพราะฉะนั้น แม้ว่าตอนนี้ในใจเขาจะไม่เต็มใจสักแค่ไหน แต่สัญญาณนี้ก็ต้องเซ็นภายในวันนี้

"ต่อไปประธานหลี่ออกจากบ้านก็พกพาลูกตามาด้วยนะคะ"เวินลั่วฉิงเห็นด้วยกับคำพูดของประธานหลี่ และพยักหน้าอย่างจริงจัง "แน่นอนที่สำคัญสุดคือต้องไม่ลืมพกสมองมาด้วยนะคะ"

คำพูดนี้ของเวินลั่วฉิงได้ประชดอย่างรุนแรงว่าประธานหลี่มีตาหามีแววไม่ และแถมยังไม่มีสมองอีกด้วย

"พรืด ฮ่าฮ่าฮ่า มันตกลงมาก พี่สะใภ้สามนี่ด่าคนไม่เอ่ยคำหยาบเลย"เสี่ยวชีขำจนทรงตัวไม่อยู่ และขำจนน้ำตาไหลออกมา"พวกพี่ดูประธานหลี่โกรธที่ถูกพี่สะใภ้ว่า ฮ่าฮ่าฮ่า สะใจจริงๆ"

คนอื่นก็หัวเราะตามไปด้วยเช่นกัน

เย่ซือเฉินค่อยๆกระตุกยิ้มมุมปาก ผู้หญิงคนนี้ปากคอเราะร้ายมากเสียจริงๆ

สกิลการด่าคนนี้ไม่มีใครเกินเลยจริงๆ

ประธานหลี่ถอนหายใจอย่างหนัก ก็ยังแน่นอกไม่สบายเช่นเดิม เขารู้สึกว่าวันนี้เขาต้องโดนผู้หญิงคนนี้ทำโมโหจนเกือบกระอักเลือดออกมา