ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 257

บทที่ 257 คุณชายสามเย่โหดเหี้ยมมาก（4）

ในตอนแรกเธอได้พิจารณาด้วยตัวเองแล้วว่าเรื่องเมื่อคืนมันเป็นความผิดของเธอ บวกกับหลักฐานวิดีโอเมื่อกี้ และรวมถึงน้ำเสียงของเย่ซือเฉินที่คับแค้นใจและเสียใจในขณะนี้ ทำให้เธออยากจะแข็งกร้าวก็ไม่กล้าแข็งกร้าวขึ้น

เมื่อได้ยินคำพูดของเธอ ริมฝีปากของเย่ซือเฉินคลายยิ้มออกมา ผู้หญิงคนนี้ไร้เดียงสามากเกี่ยวกับเรื่องความรัก

เวลานี้เธอถามคำถามแบบนี้ออกมา เขายินดีมากที่จะแสดงอย่างละเอียดให้เธอดูอีกครั้ง

คำพูดของเธอ สามารถทำให้แผนการของเขาดำเนินการไปได้อย่างราบรื่น

ตอนแรกเวินลั่วฉิงอยากจะขัดขืน แต่เย่ซือเฉินก็ได้เอาหลักฐานแต่ล่ะอย่างออกมายืนยัน รวมถึงรอยขีดข่วนบนร่างกายของเขา ทำให้เวินลั่วฉิงตกใจเล็กน้อย

เขารู้ดี ว่าหลังเมาเหล้าเธอบ้าคลั่งขนาดไหน เพราะว่าเห่อถงถงเคยเล่าให้เธอฟังแล้ว แต่เธอคิดไม่ถึงว่าเมื่อคืนจะบ้าคลั่งขนาดนั้น ดูแล้ว เย่ซือเฉินน่าสงสารมากจริงๆ ！！

เมื่อเวินลั่วฉิงมีความคิดเช่นนี้ ท่าทีที่ต่อต้านก็ค่อยๆคลายลง

เย่ซือเฉินเป็นคนฉลาดขนาดไหน มีหรือที่จะมองไม่ออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ และจะปล่อยให้โอกาสเช่นนี้ผ่านไปง่ายๆได้ยังไงกัน

เย่ซือเฉินมองดูปฏิกิริยาของเธอแล้ว สุดท้ายก็เป็นที่พอใจมาก ถ้าเป็นแบบนี้เรื่องที่เหลือจะได้ราบรื่นกว่านี้เสียที

ร่างกายของเวินลั่วฉิงแข็งทื่อเล็กน้อย ลมหายใจสับสนเล็กน้อย เธอกำลังคิด มีหนี้ก็ต้องชดใช้ ถือว่าเธอชดใช้หนี้แล้วกัน

ในเมื่อ เรื่องเมื่อคืนก็เป็นความผิดของเธอทั้งหมด

เมื่อเวินลั่วฉิงมองเห็นรอยขีดข่วนบนร่างกายของเย่ซือเฉินแล้ว รู้สึกสงสารทนดูไม่ได้ ดังนั้นจึงรีบหลับตาลง

ริมฝีปากของเย่ซือเฉินค่อยๆคลายยิ้มออกมา เขาค้นพบลักษณะเด่นของเธอจุดหนึ่ง เวลาที่เธอทำผิดจะอ่อนโยนกว่าปรกติ และประพฤติตัวดีมากเป็นพิเศษ

เขารู้สึกว่า มันเป็นปรากฏการณ์ที่ดี

และในเวลาเดียวกัน ที่ห้องของถังจื่อโม่

เมื่อถังจื่อโม่อาบน้ำเสร็จออกมา เห็นถังไป๋เชียนนั่งอยู่บนเตียงของเขาด้วยใบหน้าที่เย็นชา ตะลึงเล็กน้อย แต่แล้วก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ：“ลุงถาง ลุงมาตั้งแต่เมื่อไหร่？”

“อืม” ถังไป๋เชียนเงยหน้ามองไปที่เขา แล้วหัวเราะออกมาเบาๆ

“ลุงถางเมื่อกี้ลุงเป็นอะไรเหรอ？นั่งเม่อลอยอยู่คนเดียว สีหน้าไม่ค่อยดีเท่าไหร่？”เด็กน้อยถังจื่อโม่อาจได้รับพันธุกรรมจากเวินลั่วฉิงมา เป็นคนช่างสังเกต

เขารู้สึกว่าต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นแน่นอนตอนที่เขาอาบน้ำ？

“เมื่อกี้โทรศัพท์ของหนูดัง ลุงดูแล้วเป็นเบอร์โทรของแม่นาย เลยรับโทรศัพท์ขึ้นมา”รอยยิ้มบนใบหน้าของถังไป๋เชียนนั้นอ่อนโยนมาก น้ำเสียงก็นุ่มนวลมาก ถึงแม้ว่าถังจื่อโม่อายุจะไม่ถึงห้าขวบ แต่เขารู้ว่าถังจื่อโม่ไม่ใช่เด็กธรรมดาทั่วไป สิ่งที่ถังจื่อโม่รู้เยอะแยะมากมายกว่าที่คิด

ดังนั้น วิธีที่เขาพูดกับถังจื่อโม่คือการพูดคุยกันแบบเพื่อน ไม่มีอะไรปิดบัง