ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 267

บทที่ 267 คุณชายสามโมโหแล้ว(2)

ดวงตาของเวินลั่วฉิงหมุนไปเล็กน้อย กวาดสายตาเย็นชาไปที่เวินหรวนหรวน โชคดีที่เธอเปลี่ยนการตั้งค่าบันทึกสายเย่ซือเฉินแล้ว จากคำว่าสามีเปลี่ยนเป็นคำว่าเจ้านาย ไม่งั้นคงต้องเกิดเรื่องอะไรขึ้นอีกแน่

เวินลั่วฉิงเดินออกจากห้องโถง แล้วโทรกลับให้เย่ซือเฉิน

“เมื่อกี้คุณทำอะไรอยู่?”เย่ซือเฉินรับสายทันที เสียงอันเยือกเย็นส่งผ่านทางโทรศัพท์

“อะไร?เมื่อกี้?”เวินลั่วฉิงได้ยินเสียงของเขารู้สึกเสียงแปลกๆ เธอมองดูพุทราในมือของเธอ และกะพริบตา “กำลังล้างพุทรา”

เขาถามว่าเมื่อกี้เธอทำอะไร？เมื่อกี้เธอล้างพุทรา คำตอบของเธอก็ไม่มีปัญหาอะไร

“เล้งหรงอยู่บ้านเวิน และคุณอาบนํ้าอยู่?”มือของเย่ซือเฉินที่ถือโทรศัพท์แน่นขึ้นอย่างแรง แสงเย็นในดวงตาที่หรี่ลงเล็กน้อยสาดส่องไปทั่ว แต่เดิมเขาไม่เชื่อในสิ่งที่เหลิ่งหรงพูด ตอนนี้ก็ได้ยินเธอยอมรับจากปาก เย่ซือเฉินชักอยากจะฆ่าคนในเวลานี้เลย

เวินลั่วฉิงเงิบ เล้งหรงอยู่บ้านเวิน เธอจะล้างพุทราไม่ได้หรอ?

เธอล้างพุทราเกี่ยวอะไรกับเล้งหรงด้วย?

ไม่ ไม่ใช่ เวินลั่วฉิงคิดได้แล้ว รู้ได้ถึงปัญหาที่ไม่ถูกต้อง

น้ำเสียงของเย่ซือเฉินเปลี่ยนไป อารมณ์ก็เปลี่ยน สิ่งที่พูดนั้นก็พูดผิด ที่เขาพูดเมื่อกี้ เล้งหรงอยู่บ้านเวิน คุณล้างพุทราอยู่?

น้ำเสียงของเขาดูเหมือนเธอกำลังทำอะไรบางอย่างที่ไม่สมเหตุสมผล

ก็แค่ล้างพุทรา ทำไมถึงไม่สมเหตุสมผล!

ดังนั้น......

เวินลั่วฉิงเข้าใจแล้ว มุมปากกระตุกอย่างรุนแรง “คุณคิดอะไรอ่ะ? พุทราที่ฉันล้างคือพุทราที่กินได้ คุณนึกว่าฉันอาบน้ำรึไง?”

“......”เย่ซือเฉินเงิบเลย เกิดความเงียบขึ้นชั่วขณะ ใบหน้าบึ้งตึงคลี่คลายลงอย่างรวดเร็วเท่าที่ตาเปล่าจะเห็นได้ เมื่อกี้สมองเขาหยุดทำงานแล้วหรือไง ที่เข้าใจผิดโดยไม่ได้คิดไตร่ตรองให้รอบคอบ

ถูกเล้งหรงหลอกซะแล้ว?

“นี่ รอผมกลับไป กลับไปผมช่วยคุณล้างนะ ไม่สิ พวกเราล้างด้วยกัน ”ริมฝีปากของเย่ซือเฉินเม้มเล็กน้อย เสียงทุ้มที่ดูมีความกำกวม

มุมริมฝีปากของเวินลั่วฉิงกระตุกอย่างรุนแรงอีกครั้ง “......”

คุณชายสามเย่ยิ่งดูยิ่งไม่เหมือนคุณชายสามเย่แล้ว คำพูดแบบนี้ตอนนี้เขาพูดได้ลื่นไหลมาก

ไร้ยางอายไปแล้ว!

เวินลั่วฉิงอยากจะวางสายทันที แล้วนึกถึงว่าเขาโทรหาเธอสองสามครั้งติดต่อกัน คิดว่าเขายังมีเรื่องอะไรบางอย่าง เลยทนไว้ยังไม่วางสาย

แต่เย่ซือเฉินไม่ได้พูดเรื่องที่สำคัญ เขาไม่ได้บอกเวินลั่วฉิงว่าเขากำลังเดินทางกลับมาที่เมือง Aและ เขาไม่เอ่ยถึงเรื่องเล้งหรงเลยด้วยซ้ำ เพราะเขาต้องให้เป็นไปแบบไม่ได้ตั้งตัว

ไม่ใช่แค่กับเล้งหรง กับเธอด้วย! !

นี่คือสไตล์ของคุณชายสามเย่

หลังจากเวินลั่วฉิงวางสาย ดวงตาฉายแววเบาๆ ตั้งแต่เย่ซือเฉินรู้ว่าเล้งหรงอยู่ที่บ้านเวิน ก็ต้องรู้เกี่ยวกับการขอแต่งงานของตระกูลเล้ง และต้องรู้เรื่องที่เล้งหรงส่งดอกกุหลาบมาเต็มรถกระบะ แต่เย่ซือเฉินกลับไม่ได้พูดอะไรในตอนนี้

ดูเหมือนว่าเย่ซือเฉินยังค่อนข้างรู้แจ้ง! ไม่ขี้ได้ใจแคบ ครอบงำ ไร้เหตุผลอย่างที่เธอคิด

อืม ถ้าเป็นอย่างนี้ เธอก็โล่งใจแล้ว

เวินลั่วฉิงหันกลับมา จากนั้นก็เผชิญหน้ากับใบหน้าของเล้งหรงที่ดูขยายใหญ่ขึ้นอย่างกะทันหัน เวินลั่วฉิงตกใจ ก้าวถอยหลังครั้งแล้วครั้งเล่า