ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 290

บทที่ 290 แผนการอันแยบยลของคุณชายสามเย่ เพื่อเมียแล้วยอมสู้ตาย (6)

คุณชายสามเย่เห็นเธอฉีกสัญญาฉบับเก่าทิ้งอย่างไม่ลังเลแม้แต่น้อย ดวงตาคู่สวยโค้งขึ้นเล็กน้อย ยิ้มอย่างมีความสุขมาก

วุ่นวายมาตั้งนาน การกระทำนี้ของเธอทำให้เขาพอใจมากที่สุด

หดหู่ใจมาทั้งคืน ในที่สุดตอนนี้อารมณ์ของเขาก็สดใสขึ้น

“ดีมาก” คุณชายสามเย่กอดเธอเอาไว้ จูบไปที่หน้าของเธออย่างแรง ปากของเขาเข้ามาอย่างต่อเนื่อง ไม่สามารถซ่อนรอยยิ้มทั้งใบหน้าเอาไว้ได้

เดิมทีเขายังปวดหัวอยู่ว่าต้องทำอย่างไรถึงจะทำให้เธอฉีกสัญญาฉบับเก่าทิ้งด้วยตัวเองได้ คิดไม่ถึงว่า ครั้งนี้เขาไม่ต้องพูดอะไร เธอก็ฉีกมันทิ้งด้วยความรู้สึกของตัวเอง

เมื่อเป็นอย่างนี้ ช่างดีมากจริงๆ

สัญญาฉบับใหม่ที่เธอเขียนขึ้นมาเอง ฉีกฉบับเก่าทิ้งด้วยตัวของเธอเอง เรื่องนี้ไม่สามารถตำหนิมาถึงตัวเขาได้เลย

คุณชายสามเย่รู้สึกว่าไม่มีไม่มีเรื่องไหนที่จะยอดเยี่ยมไปกว่านี้แล้ว

คุณชายสามเย่เอาสัญญาฉบับเก่าที่เธอฉีกทิ้งโยนทิ้งถังขยะโดยตรง

เวินลั่วฉิงพับสัญญาฉบับใหม่ที่เพิ่งเขียนเสร็จ ต้องการจะเก็บเอาไว้

“ไม่ต้องเก็บแล้ว วางเอาไว้ก่อน” คุณชายสามเย่ตั้งใจที่จะให้เธอได้เห็นสัญญาฉบับที่เพิ่งลงนามหลังจากที่เธอได้สติพรุ่งนี้ ขอเพียงให้เธอได้เห็น ให้เธอได้รู้ชัดเจนว่าการแต่งงานของพวกเขาไม่มีกำหนดระยะเวลา เธอถึงจะล้มเลิกความคิดที่ต้องการจะหย่า

เวินลั่วฉิงหันมองเขา อยากจะพูดบางอย่าง

แต่ว่าคุณชายสามเย่กลับจูบเธออีกครั้ง เป้าหมายของคุณชายสามเย่บรรลุแล้ว ดังนั้นจูบครั้งนี้จึงเข้าไปลึกมากขึ้น พัวพันมากขึ้น

เดิมทีเวินลั่วฉิงก็มึนงงอยู่แล้ว ตอนนี้ถูกเขาจูบแบบนี้ ยิ่งมึนเมาเข้าไปใหญ่ รู้สึกเหมือนกับว่าจะแยกแยะทิศทางไม่ออกแล้วด้วยซ้ำ

หลังจากที่จูบแล้ว เวินลั่วฉิงตาพร่ามัวใกล้จะหลับ หรี่ตามองเขา ยิ้มเบาๆตรงมุมปาก ราวกับกำลังยิ้ม แต่ก็ไม่เหมือนทั้งหมด เธอในตอนนี้ดูมึนๆเบลอๆเล็กน้อย ดูน่ารักเป็นพิเศษ

แววตาของคุณชายสามเย่ค่อยๆเปลี่ยนเป็นมืดสลัว มือที่อยู่บนผิวหนังของเขาเริ่มขยับช้าๆ

แผนการในคืนนี้ของเขาเดิมทีก็แบ่งเป็นสองขั้นตอน ขั้นตอนที่หนึ่งคือแก้ข้อสัญญา ยกเลิกกำหนดเวลาเดิม

ขั้นตอนที่สองคือการมีลูกหนึ่งคน เขาคิดว่า ถ้ามีลูกแล้ว เป็นไปไม่ได้ว่าเธอจะคิดถึงเรื่องการหย่าอีก

เขารู้ว่าดูเหมือนเธอจะเข้มแข็ง แต่ความจริงแล้วเธอใจอ่อนมาก ถ้าหากว่ามีลูกแล้ว เธอจะไม่ให้ลูกของเธอเสียพ่อหรือแม่ไป

ดังนั้นตอนนี้เขาต้องการอยากมีลูกอย่างมาก

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็ยื่นมือออก สัมผัสไปที่ใบหน้าของเขาเบาๆ มุมปากค่อยๆสูงขึ้นเรื่อยๆ บนใบหน้าของเขามีรอยยิ้มมากขึ้นเล็กน้อย “ดูดีจริงๆ”

“คุณดูดีกว่า เมื่อไหร่จะลบกระบนหน้าของคุณออก” ดวงตาคุณชายสามเย่เป็นประกายขึ้นมา รู้สึกว่าในสถานการณ์แบบนี้เธอน่าจะไม่ทันได้ป้องกันตัว น่าจะพูดความจริงออกมา

ต้องบอกว่า พอคุณชายสามเย่เห็นร่องก็สามารถปักเข็มลงไปจริงๆ ไม่ยอมปล่อยโอกาสใดๆที่สามารถใช้ประโยชน์ได้เด็ดขาด

“กูก็หน้าตาแบบนี้ ถ้าคุณรังเกียจก็อย่ามาแตะต้องฉัน ไสหัวไปไกลๆหน่อย” แต่ว่า เวินลั่วฉิงเปลี่ยนหน้ากะทันหัน จ้องเขาตาเขม็ง คำพูดหยาบคายที่พูดออกมาช่างแตกต่างจากความน่ารักเมื่อกี้ราวฟ้ากับเหว

“......” คุณชายสามเย่งงไปชั่วขณะหนึ่ง ก็ได้ เดิมทีหลังจากที่ผู้หญิงคนนี้เมาแล้วก็ทำอะไรไม่ปกติอยู่แล้ว

“ไม่รังเกียจ” คุณชายสามเย่กอดเธอเอาไว้ ริมฝีปากเข้าใกล้หูของเธอแล้วกระซิบเบาๆว่า “ไม่เคยคิดรังเกียจ ไม่รังเกียจตลอดไป”