ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 335

บทที่335 ลูกของคุณชายสามเย่

จู่ๆเวินลั่วฉิงก็ล็อกข้อมือของเขาและหมุนกลับหลังทันที แล้วผลักเขาออกไปอีกฝั่งนึง

เวินลั่วฉิงมองเขา แล้วตาจมลง ไม่รู้ทำไม จู่ๆเธอก็รู้สึกโมโห “เย่ซือเฉิน ถ้าคืนนี้คุณกล้ามายุ่ง เชื่อไหมว่าฉันจะทำให้คุณสิ้นไร้ทายาทไว้สืบสกุลอีกต่อไป”

“คุณภรรยา คุณทำได้ลงคอหรอครับ? นี่เป็น‘ความสุข’ของคุณทั้งชีวิตเลยนะ ”คณชายสามเย่นอนอยู่บนเตียง มือถูกเธอจับคุมไว้ แต่รอยยิ้มนั้นสดใสเป็นพิเศษ

เขารู้ว่าภรรยาของเขาไม่ธรรมดาจริงๆ เก่งมากจริงๆ

แต่ อย่าพูดไปเรื่อยกับคำว่าจะทำให้เขาสิ้นไร้ทายาทไว้สืบสกุลอีกต่อไป

“คุณจะลองดูก็ได้นะ”เจอยิ้มของเขา ฟังคำพูดที่คลุมเครือของเขา เวินลั่วฉิงรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย “และอีกอย่าง ความสุขในชีวิตของฉันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับคุณสักนิด บางทีเราอาจจะหย่าร้างกันในวันพรุ่งนี้ก็ได้ เรามีข้อตกลงกัน พอคุณได้รับหุ้นส่วนของบริษัทตระกูลเย่ เราก็จะหย่าร้างกัน”

รอยยิ้มบนใบหน้าของคุณชายสามเย่หายไปทันที ดวงตาที่ยิ้มนั้นก็จมลงทันที จ้องไปที่เธออยู่อย่างนั้น

ถึงตอนนี้ เธอยังคงคิดเรื่องหย่ากับเขา?

เวินลั่วฉิงไม่รู้ว่าเธอพูดอะไรผิด เพราะเธอคิดว่าสิ่งที่เธอพูดล้วนคือความจริง ล้วนไม่ผิดเลย และเป็นข้อตกลงของพวกเขา

เวินลั่วฉิงเห็นเย่ซือเฉินสีหน้าเปลี่ยนไป และจ้องมองเธออย่างดุเดือด อารมณ์ของเธอก็วูบโหดขึ้นมา “คุณจ้องอะไรของคุณ? ในคืนนี้คุณต้องนอนที่ห้องของคุณ ถ้าไม่อย่างนั้นฉันจะมัดมือ และมัดเท้าทั้งคู่ของคุณแล้วโยนลงพื้น ให้คุณนอนบนพื้นเลย ”ให้ตายเถอะ เธอจะไม่รับใช้อีกต่อไป

เย่ซือเฉินตะลึง เห็นสีหน้าตอนเธอ ‘ดุ’ ตาของเขากะพริบอย่างรวดเร็ว

เขารู้สึกว่าจู่ๆเธอก็โมโห เวินลั่วฉิงโมโห เป็นอะไรที่เห็นยากจริงๆ

แต่ ทำไมอยู่ดีอยู่เธอถึงโมโห?

เขาพูดอะไรไปเมื่อกี้? ทำอะไรลงไป? ยั่วโมโหเธอแล้วเหรอเนี่ย?

แต่ เขานึกไม่ออกจริงๆว่าเขาพูดอะไรผิดไป?หรือทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?

บทสนทนาที่พวกเขาเพิ่งคุยกันไม่ต่างจากปกติ

เขาแค่บอกว่าเธอหอมเกินไป นุ่มเกินไป น่าหลงใหลเกินไป ทำให้เขาควบคุมอารมณ์ไม่ได้? นี่น่าจะเป็นคำพูดที่ดี เธอไม่น่าจะโกรธเพราะเรื่องนี้นะ?

หรือเป็นเพราะเขาเอาเธอจนโหดเกินไปในช่วงนี้?

เย่ซือเฉินกำลังคิด ทันใดนั้นก็รู้สึกเจ็บแขน เย่ซือเฉินมองไปที่เธอ ดวงตาสั่นไหว ยัยหนูคนนี้ลงมือได้โหดร้ายจริงๆในครั้งนี้!

ซึ่งเมื่อกี้นี้เวินลั่วฉิงไม่ได้ใช้แรง และไม่ได้ทำเขาเจ็บ แต่คราวนี้เธอเอาจริงแล้วล่ะ

เย่ซือเฉินก็นึกได้ว่า สิ่งที่เธอพูดเมื่อกี้ไม่ใช่เรื่องตลก มันเป็นเรื่องจริง

แต่ ปล่อยให้เขา ‘อยู่ห้องคนเดียวอย่างเดียวดาย’ เขาไม่ตกลง และไม่ยอม หรอก

อย่างน้อย เขาสัญญาว่าจะไม่แตะต้องเธอในคืนนี้ก็ได้ แน่นอนว่ามันเป็นแค่คืนนี้ จะมากกว่านี้อีกหนึ่งวันหรือหนึ่งคืนก็เป็นไปไม่ได้

เย่ซือเฉินไม่ได้ต่อต้านอะไร แค่ให้ร่วมมือในการงอแขนของเขาตามแรงของเธอ เมื่อเวินลั่วฉิงกำลังจะลุกขึ้น แขนของเขาก็หลุดพ้นโดยไม่รู้ว่าเพราะอะไร จากนั้นเขาก็กดทับเวินลั่วฉิงลง

“คุณไม่รู้เหรอว่าการต่อสู้กับผู้ชายบนเตียงเป็นวิธีที่ไม่ฉลาดที่สุด?”เย่ซือเฉินกดทับเธอไว้ มีรอยยิ้มที่ดูชอบกล “ถ้าคุณอยากสู้จริงๆ เราเปลี่ยนเป็นสู้ด้วยวิธีอื่น......”

เวินลั่วฉิงมองไปที่เขา ดวงตาเบิกกว้าง สีหน้าเหลือเชื่อ เธอคิดว่าเธออาจจะสู้เย่ซือเฉินไม่ได้ แต่เธอคิดไม่ถึงเลยว่าความแตกต่างระหว่างเธอกับเย่ซือเฉินจะมากขนาดนี้