ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 339

บทที่ 339 คุณพ่อมาแล้ว(4)

ที่จริง สถานการณ์แบบนี้ ไม่ว่าเป็นใคร ก็คงคิดว่าเด็กผู้ชายอ้วนแค่แกล้งเจ็บ คิดว่าเด็กผู้ชายอ้วนเป็นฝ่ายรังแกคนอื่น ส่วนถังจื่อโม่เป็นฝ่ายที่ถูกตี

ปกติแล้ว ผู้ปกครองของอีกฝ่ายได้เห็นสภาพแบบนี้ ก็จะไม่เอาเรื่องอะไรต่อแล้ว เพราะดูจากสภาพแล้วถังจื่อโม่น่าสงสารมากกว่าเยอะ

ตอนแรกถังจื่อโม่ก็คงจะคิดไว้แบบนั้น

แต่ว่า ถังจื่อโม่คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอคนพาลที่ไม่มีเหตุผลขนาดนี้ ทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่ได้มีเหตุผลกว่า ก็ยังจะเป็นคนพาลที่มารังแกคนอื่นอีก

ดังนั้น ถังจื่อโม่คิดผิดแล้ว แล้วยังถูกเชิญผู้ปกครองมาอีก

ก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าถังจื่อโม่ไม่อยากให้พวกเขารู้

ถึงถังจื่อโม่จะตัวเล็ก แต่ทำอะไรก็รู้จักกาลเทศะ เป็นไปไม่ได้ที่อยู่ๆจะไปตีคนอื่นก่อน

ถ้าเป็นเด็กปกติที่จะตีกันก็ช่างมันเหอะ แต่ว่านี้ไม่ใช่แบบนั้น

เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้ถังจื่อโม่ได้คิดวางแผนไว้แล้ว เพราะฉะนั้นถังจื่อโม่ได้ตีคนโดยมีการวางแผนไว้อย่างดี

แล้วมันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ？

“ลูกชายของคุณได้ตีลูกชายของฉัน เรื่องนี้ไม่จบได้ง่ายแน่ หากคุณไม่ทำการอธิบายมาดีๆละก็ เรื่องนี้ไม่จบแน่นอน ” ผู้หญิงอ้วนยังคงคำรามต่อ ไม่มีเหตุผลเลย และในตอนนี้เธอไม่ได้สนใจเด็กผู้ชายอ้วนที่ร้องไห้หนักบนพื้นเลยสักนิด

เวินลั่วฉิงสงสารเด็กผู้ชายอ้วนที่นอนร้องไห้อยู่บนพื้น แน่นอน เวินลั่วฉิงก็เข้าใจ เด็กผู้ชายอ้วนแค่เจ็บ แต่จะไม่มีผลกระทบร้ายแรงอะไร

“พี่หมิง ก็แค่เด็กสองคนตีกัน จื่อโม่ก็มีแผล ดูแล้วจ้างจ้วงก็ไม่มีแผลอะไร ให้เรื่องนี้ก็จบกันแค่นี้เถอะนะ ” ครูหยูทนเห็นไม่ได้อีกต่อไป จึงพูดเกลี้ยกล่อมไปเบาๆ

“คุณหมายความว่ายังไง ？ที่นี่มีพื้นที่ให้คุณพูดด้วยเหรอ？คุณไม่อยากทำแล้วใช่ไหม ？ไม่อยากทำก็ออกไป ”ผู้หญิงอ้วนชี้หน้าครูหยู ด่าครูหยูซะเละเลย

ครูหยูถูกด่าจนถอยออกไปหลายก้าว สีหน้าไม่ดี เหมือนยังอยากจะพูดอะไรอยู่ แต่สุดท้ายก็ทนกลั้นไว้ได้

ยังไงแล้ว เธอก็จะยังทำงานที่นี่อยู่

“ให้พวกเขาออกไปด้วย นี่เป็นโรงเรียนอนุบาลของบ้านฉัน ต่อไปห้ามให้พวกเขามาที่นี่ ” เด็กผู้ชายอ้วนที่นอนอยู่บนพื้นชี้หน้าถังจื่อโม่ พูดซ้ำเติมไปคำนึง

เวินลั่วฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อย ตอนเห่อถงถง โทรไปให้เธอพูดว่าแม่ของเด็กที่ถูกตีเป็นครูของอนุบาล ตอนนี้ดูแล้วเหมือนจะไม่ใช่แค่แบบนี้ ที่แท้โรงเรียนอนุบาลนี้เป็นของบ้านเด็กผู้ชายอ้วน ก็ว่าถึงมารังแกคนแบบนี้

“จะให้พวกเขาออกไปแน่นอน แต่ก่อนออกไป จะเคลียร์เรื่องนี้ให้ชัดเจน ถ้าพูดไม่ชัดเจน ใครก็ห้ามออกไปทั้งนั้น ”ผู้หญิงอ้วนไร้เหตุผลมากกว่าลูกชายของเธออีก ！！

เวินลั่วฉิงนึกถึงว่าถังจื่อโม่มีการวางแผนและตีเด็กผู้ชายอ้วนไปแล้ว ตอนแรกยังเป็นห่วงเด็กคนนั้น แต่คิดไม่ถึงเลยว่าคนบ้านนี้จะหยิ่งยโสโอหัง และไม่มีเหตุผลขนาดนี้

เวินลั่วฉิงลุกขึ้น ประคองครูหยูที่พิงอยู่ข้างมุมโต๊ะ สายตามองไปที่ผู้หญิงอ้วน พูดช้าๆ：“ควรเคลียร์ให้ชัดเจนจริงๆละ ”

แววตาของเวินลั่วฉิงตอนนี้นิ่งมาก เมื่อผู้หญิงอ้วนสบตากับเวินลั่วฉิง ร่างกายก็เย็นแข็งไปทั้งตัว พลังการข่มเหงได้หายไปครึ่งหนึ่ง แต่ว่าผู้หญิงอ้วนยังคงคำรามอย่างดุเดือด ：“เรื่องมันชัดเจนมากอยู่แล้ว ลูกชายคุณมาตีลูกชายฉัน คุณดูสิลูกชายคุณตีลูกชายฉันจนเป็นยังไงบ้างก็ไม่รู้แล้วเนี่ย?”

“ทำไมเด็กๆถึงตีกันล่ะ ”เวินลั่วฉิงอยากรู้ ทำไมถังจื่อโม่ถึงทำแบบนั้น เธอรู้สึกว่าเรื่องนี้แปลกๆ

เป็นไปไม่ได้ที่อยู่ๆจื่อโม่จะไปตีคนอื่น

“ไม่ว่าจะยังไง ในเมื่อเขาตีลูกชายของฉันจนขนาดนี้ พวกคุณจะต้องรับผิดชอบ”เห็นได้ชัดว่าผู้หญิงอ้วนอาศัยอำนาจรังแกคนอื่น แต่ว่า แววตาของผู้หญิงอ้วนตอนนี้มีร่องรอยความร้อนตัวและถูกซ่อนไว้อย่างรวดเร็ว