ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 350

บทที่350 ถอดหน้ากากของเธอ (2)

วันนี้เรื่องที่เกิดขึ้นพวกนี้ล้วนเป็นสิ่งบังเอิญทั้งนั้น เธอคิดไม่ถึงจริงๆว่ารุ่นพี่จะโผล่มา

ยิ่งคิดไม่ถึงเลยว่าทั้งๆที่โดนคุณชายห้าฉิงเห็นเข้าแล้ว หลังจากนั้นก็ไปทำให้เย่ซือเฉินตามมา

พูดจริงๆ เรื่องๆนี้ เธอไม่รู้ว่าจะบอกกับเย่ซือเฉินยังไงดี

ตอนนี้พวกเขากำลังยืนอยู่ข้างถนน มีคนมากมายที่มองเห็นพวกเขาแล้ว เริ่มที่จะมองกัน ถึงขนาดที่ว่าบางคนหยุดลง ชัดเจนว่ามีความคิดที่จะมาห้อมล้อมไว้

เวินลั่วฉิงคิดไป นี่คือเขาตั้งใจจะยืนคุยกันต่อไปแบบนี้ ต้องการให้คนอื่นๆล้อมดูไว้ตลอดกระบวนการเหรอ?

อย่างนี้จริงเหรอ?

เพียงแต่ ในตอนนี้เอง รถคันหนึ่งหยุดลงที่ข้างๆตัวพวกเขา เย่ซือเฉินก็ดึงตัวเธอขึ้นไปบนรถทันที

พูดว่าเธอโดนลากมาขึ้นรถ นับได้ว่าฟังดูดีแล้ว ที่จริงเธอรู้สึกว่าตัวเธอนั้นโดนเย่ซือเฉินยัดเข้ามาในรถมาก

ก็ได้ ตอนนี้คุณชายสามเย่อารมณ์ไม่ดี เธอจะไม่ไปจุกจิกกับเขา

เธอไม่ไปจุกจิกกับคุณชายสามเย่ แต่ไม่ได้หมายความว่าคุณชายสามเย่จะไม่มาจุกจิกกับเธอ

“ก่อนหน้านี้โทรศัพท์ของคุณมันเกิดอะไรขึ้น?” เย่ซือเฉินรีบตามไปขึ้นรถ พอขึ้นรถได้ เขาก็เอาที่กั้นของรถลง ก็ชัดเจนอยู่ว่านี่เขาต้องการที่จะคิดบัญชี

แน่นอนว่าเวินลั่วฉิงเข้าใจคำพูดนี้ของเขา ก่อนหน้านี้เธอว่าจะไปหาเขาที่บริษัท

เพราะว่าบริษัทอยู่ใกล้กับโรงเรียนอนุบาล ตอนแรกเธอก็คิดแค่ว่าปัญหาของเด็กๆคงจะไม่ได้ซับซ้อนมาก น่าจะไม่ได้กินเวลามาก เธอนั้นคิดว่าจัดการเรื่องของจื่อโม่เรียบร้อยแล้วก็จะไปหาเขา

แต่ว่าเธอนั้นคิดไม่ถึงว่า หลังจากนั้นจะเกิดเรื่องบังเอิญขึ้นเยอะแยะมากมาย

วันนี้เรื่องพวกนั้นที่เกิดขึ้นที่โรงเรียนอนุบาล ต่อให้รุ่นพี่ไม่โผล่มา แน่นอนว่าเธอเองก็ต้องพาลูกๆทั้งสองคนออกมาจากโรงเรียนอนุบาล

โรงเรียนอนุบาลเกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น ลูกๆทั้งสองคนก็คงจะส่งไปที่โรงเรียนอนุบาลอีกไม่ได้แล้ว แน่นอนว่าคงไม่ปล่อยให้เด็กๆทั้งสองคนอยู่ที่บ้านถงถงต่ออีก ยังไงเสียเรื่องราวทางด้านจี้หซีนั้นก็ซับซ้อนมากเกินไปจริงๆ

ถ้าเกิดว่ารุ่นพี่ไม่ได้โผล่มา ตอนแรกตัวเธอนั้นคิดว่าจะลองปรึกษากับเย่ซือเฉินหน่อย จากนั้นก็ลองดูว่าสามารถที่จะรับเด็กๆทั้งสองคนมาอยู่ที่วิลล่าของเย่ซือเฉินได้ชั่วคราวสักสองสามวันไหม

วิลล่าของเย่ซือเฉินนั้นเก็บความลับได้ค่อนข้างดี เธอพบว่าแม้แต่คุณปู่เย่ก็ยังไม่ค่อยแน่ใจเรื่องภายในวิลล่า

บางทีคุณปู่เย่อาจจะไม่รู้ว่าเย่ซือเฉินมีวิลล่าหลังนี้อยู่ด้วย

ที่จริง เธอเองก็ไม่อยากให้เย่ซือเฉินรู้เรื่องของเด็กทั้งสองคน แต่ว่า เธอคิดว่าเย่ซือเฉินคงจะไม่ทำเรื่องที่เป็นการทำร้ายเด็กทั้งสองคน ถึงแม้ว่าเด็กทั้งสองคนจะไม่ใช่ของเย่ซือเฉิน ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นภรรยาของเขา แต่ว่ายังไงเสียเด็กๆทั้งสองก็โดนคลอดออกมาก่อนที่เธอจะแต่งงาน เธอกับเย่ซือเฉินก็เป็นเพียงแค่การแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ เธอคิดว่าเย่ซือเฉินคงไม่ถึงขนาดที่ว่ารับเอาเด็กทั้งสองคนไว้ไม่ได้

เธอคิด ถ้าเกิดว่าเย่ซือเฉินรับปากให้เด็กทั้งสองคนอาศัยอยู่ในวิลล่าได้ชั่วคราว เธอจะต้องใช้ความสามารถทั้งหมด ช่วยให้เย่ซือเฉินได้บริษัทตระกูลเย่กรุ้ปมาครองอย่างเร็วที่สุด พอถึงตอนนั้นเธอก็สามารถที่จะพาลูกๆทั้งสองคนออกไปได้เสียที ยังไงก็ไม่มีทางรบกวนเย่ซือเฉินนานๆ ไม่มีทางเพิ่มความเดือดร้อนให้เย่ซือเฉินเยอะ

แน่นอน นั่นเป็นวิธีที่ไม่มีทางเลือก คือตัวเลือกสุดท้ายจากการโดนบังคับอย่างไม่เต็มใจ

อยู่ๆรุ่นพี่ก็โผล่มา แถมจื่อโม่เองก็อยากกลับไปกับรุ่นพี่ เธอก็เลยล้มเลิกแผนการนี้ไป

“ตอนแรกฉันนั้นตั้งใจจะไปหาคุณที่บริษัท แต่ว่าหลังจากนั้นก็มีเรื่องบังเอิญเกิดขึ้นเล็กน้อย เจอเข้ากับเพื่อนพอดี......” เวินลั่วฉิงคิดแล้วก็คิด ก็ยังตัดสินใจที่จะอธิบายกับเขา

“เขาสำคัญกว่าผม?” ดวงตาของเย่ซือเฉินหรี่ลงอย่างรวดเร็ว มองตรงไปที่เธอ มองไปยังเครื่องสำอางที่ใช้ปลอมตัวบนหน้าของเธอ ในวินาทีนี้ เขาคิดว่าเครื่องสำอางปลอมแปลงใบหน้าของเธอนั้นสะดุดตาเป็นพิเศษ ตอนนี้ เขาอยากจะลบเครื่องสำอางทั้งหมดของเธอออกไป