ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 384

บทที่ 384 ผลของการที่คุณชายสามเย่รู้ความจริง น่ากลัวเกินไปแล้ว (1)

จี้หซีคิดอยู่ว่าพี่ใหญ่น่าจะรู้ช่องทางติดต่อของเวินลั่วฉิง จี้หซีรีบหาเบอร์โทรศัพท์ของถังหลิน แล้วโทรออกไป

ถังหลินในขณะนี้พึ่งกลับมาจากการทำภารกิจ กำลังจะอาบน้ำ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นใช้ผ้าขนหนูพันตัวแล้วเดินออกมาจากห้องน้ำเลย เห็นว่าเป็นเบอร์โทรศัพท์ของจี้หซี ก็รีบรับ

“พี่ใหญ่ พี่มีช่องทางการติดต่อของเวินลั่วฉิงไหม?” พอโทรติด จี้หซีก็รีบถามทันที

“ทำไมหรอ?” ได้ยินคำพูดของจี้หซีแล้ว แววตาของถังหลินก็เริ่มดูหนัก

“พี่สามหย่ากับเวินลั่วฉิงแล้ว เลขาหลิวบอกว่าเวินลั่วฉิงเศร้ามา ฉันมีความกังวลเล็กน้อย....”

“นายพูดว่าอะไรนะ?” แววตาที่ชิวๆ สบายๆ ของถังหลินทันใดนั้นก็หายไปเลย วินาทีนั้น ภายในดวงตาคู่นั้นมีความดุร้ายดั่งสิงโตอยู่

ทางโทรศัพท์อีกฝ่างหนึ่ง จี้หซีได้ยินเสียงของเขา ตกใจไปเลย แต่ว่าก็ยังพูดซ้ำอีกครั้งด้วยความระมัดระวังว่า “พี่สามหย่ากับเวินลั่วฉิงกะทันหัน เวินลั่วฉิงต้องเสียใจมากแน่ๆ ฉะนั้นฉันมีความเป็นห่วงเขาเล็กน้อย”

“เสียใจ? วางใจได้ เธอไม่เสียใจแน่นอน จะเสียใจก็ไม่ใช่เธอที่จะเสียใจ” ริมฝีปากของถังหลินเผยรอยยิ้มที่เย็นชาออกมา เฮอะ คนที่สามารถทำให้คนในตระกูลถังเสียใจได้? เกรงว่ายังไม่เกิดเลย

ดี ดีมาก ตอนนั้นเขาก็เคยบอกเย่ซือเฉินไว้แล้ว ในเมื่อแต่งงานกับฉิงฉิงแล้ว ก็มีชีวิตอยู่ดีๆ ไม่ต้องไปคิดเรื่องอะไรพวกนั้นแล้ว

คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีผลเป็นแบบนี้

“พี่ใหญ่ หมายความว่าอะไร? พี่คงจะไม่ใช่ว่าจะทำอะไรพี่สามหรอกนะ” ทันใดนั้นจี้หซีรู้สึกว่าเหมือนสายนี้จะโทรผิดแล้ว ความพิเศษที่พี่ใหญ่มีต่อเวินลั่วฉิงนั้นไกลยิ่งกว่าที่เขาคิด ฉะนั้น เขาคิดว่ามีความเป็นไปได้ที่ใหญ่จะช่วยเวินลั่วฉิงจัดการพี่สาม

“ฉันจะไปทำอะไรเขาได้? อีกอย่างก็ไม่จำเป็นต้องทำอะไรอยู่แล้ว” ถังหลินยิ้มอ่อน ไม่สามารถคาดเดาได้

ที่จริงเขามองออกตั้งแต่แรกแล้วว่าเย่ซือเฉินหวั่นไหวกับเวินลั่วฉิง ครั้งที่แล้วที่เขาโทรหาเย่ซือเฉิน ตอนแรกอยากจะบอกความสัมพันธ์ระหว่างเขากับฉิงฉิง แต่ว่าเย่ซือเฉินกลับเข้าใจผิดไปเลย เขายังไม่ได้พูดให้จบ เย่ซือเฉินก็วางสายแล้ว

ถ้าหากเย่ซือเฉินไม่มีการเคลื่อนไหว ตามความเงียบของเย่ซือเฉินแล้วไม่มีทางที่จะเกิดความเข้าใจผิดแบบนั้นแน่นอน

ฉะนั้นเขารู้ การหย่าต้องเป็นความหมายของเย่ซือเฉินแน่นอน

ที่เขาโมโหเพราะเย่ซือเฉินให้โอกาสการหย่ากับเวินลั่วฉิง หรืออาจจะพูดว่าเย่ซือเฉินสร้างเงื่อนไขโอกาสการหย่ากับเวินลั่วฉิง

ในเมื่อพวกเขาหย่ากันแล้ว เขาจะต้องพาฉิงฉิงกลับบ้านแน่นอน ที่จริงแล้ว เขาเองก็คิดไว้แล้วว่าจะพาฉิงฉิงกลับไปรู้จักกับบรรพบุรุษ

“พี่ใหญ่ ทำไมฉันรู้สึกว่าพวกเราสองคนไม่ได้อยู่ในช่องทางเดียวกัน ฉันเป็นห่วงว่าจะเกิดเรื่องขึ้นกับเวินลั่วฉิง ฉะนั้นถึงได้โทรหานาย....” จี้หซีมีความมึนเล็กน้อย รู้สึกเหมือนว่าเรื่องนี้ยิ่งอยู่ยิ่งสับสน

“วางใจได้เลย เธอไม่มีทางเกิดเรื่องแน่นอน” ถังหลินวางสายไปเลย

คนในตระกูลถังของพวกเขา ไม่มีทางอ่อนแอขนาดนั้น อีกอย่างยัยฉิงฉิงนั่นก็ไม่ได้ตกหลุมรักเย่ซือเฉินอยู่แล้ว การหย่าเป็นความหมายของเธออยู่แล้ว เธอจะเสียใจได้อย่างไร? จะเกิดเรื่องได้อย่างไร?

เขารู้ว่าเย่ซือเฉินหวั่นไหวแล้ว แน่นอนว่าต้องไม่เห็นด้วยกับการหย่า ไม่รู้ว่ายัยฉิงฉิงทำได้ยังไงกัน?

ถ้าหากว่าเป็นการผิดพลาดของเย่ซือเฉิน เขาจะโมโหเย่ซือเฉินก็เป็นเรื่องธรรมดา นั่นเป็นสิ่งที่เย่ซือเฉินสมควรได้รับ

ถ้าหากยัยฉิงฉิงมีการวางแผนเรื่องนี้ เขาเองก็มีความสงสารเย่ซือเฉินแล้ว ไม่ว่ายังไงแล้วตามความสามารถของฉิงฉิง ถ้าหากอยากวางแผนเรื่องเรื่องหนึ่ง ก็ไม่มีเหตุผลที่จะไม่สำเร็จ

แววตาของถังหลินกะพริบไปมา คงจะไม่ใช่เพราะยัยเด็กนั่นวางแผนเย่ซือเฉินจริงๆ หรอกมั้ง?

ถึงแม้ว่าฉิงฉิงจะเป็นคนในตระกูลถังของพวกเขา ถึงแม้ว่าถังหลินจะปกป้องครอบครัวของตัวเอง แต่ว่าก็ไม่ใช่คนที่จะไม่มีเหตุผลเลย เขาก็แค่จะไม่มีเหตุผลในสถานการณ์พิเศษบางครั้ง

แต่ว่า ครั้งนี้ ความเป็นห่วงของถังหลินนั้นเป็นส่วนเกินจริงๆ ครั้งนี้ เวินลั่วฉิงไม่ได้มีการวางแผนใดๆ ทุกอย่างต่างก็เป็นความบังเอิญ คือสิ่งที่ฟ้าลิขิต