ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 405

บทที่ 405 คุณชายสามเย่ได้เจอลูกสาวแล้ว (5)

เล้งหรงในปกติน่าจะแกล้งแสดงทำท่าทางกวนๆไม่สนใจคนอื่นเช่นนั้นออกมาแน่นอน

"ลูกพี่ พาเหยื่อกลับมาอีก มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ"ในเวลานี้เอง เสียงหมิงหยวนก็ดังมาจากนอกห้องพอดี

"คุณจะไปดูไหม"ตอนที่เล้งหรงมองเวินลั่วฉิงนั้น ใบหน้ากลับมาเป็นปกติแล้ว เพียงแต่ แววตามีความล่องลอยเล็กน้อย

"อือ ไปดูค่ะ"เวินลั่วฉิงไม่ได้สนใจอะไรมาก ตอนนี้จิตใจของเขาอยู่กับคดีทั้งหมด เหยื่อที่ถูกพากลับมานั้นมีทั้งหมดห้าคน คนหนึ่งเป็นเด็กผู้หญิง คนหนึ่งเป็นเด็กผู้ชาย ที่เหลือทั้งสามนั้นเป็นหญิงสาวอายุประมาณยี่สิบถึงสามสิบปี

เด็กผู้หญิงกับเด็กผู้ชายไม่มีปัญหาอยู่แล้ว งั้นประเด็นสำคัญก็ต้องอยู่ในตัวหญิงสาวทั้งสาม

สายตาเวินลั่วฉิงจ้องมองผู้หญิงทั้งสาม มีผู้หญิงคนหนึ่งมองเธออย่างกล้าๆกลัวๆ ส่วนผู้หญิงอีกสองคนก็ก้มหน้าก้มตา

"หาญาติพวกเธอพบแล้วหรือยังคะ"เวินลั่วฉิงดูเหมือนถามแบบไม่ใส่ใจ

"หาเจอแล้วครับ เมิ่งชิงเยว่อายุยี่สิบสอง เป็นนักศึกษาที่ยังเรียนไม่จบ ช่วงก่อนเพิ่งจะหายตัวไป ครอบครัวของพวกเธอเคยไปแจ้งความกับตำรวจไว้แล้วครับ หลี่เสี่ยวยาอายุยี่สิบห้า หลอกมาจากที่หมู่บ้านในชนบท ได้ติดต่อครอบครัวของเธอตามที่อยู่ที่เธอบอกแล้วครับ"ครั้งนี้เป็นเสี่ยวโจวที่ตอบ

เสี่ยวโจวมองเวินลั่วฉิงแวบหนึ่ง เห็นเวินลั่วฉิงฟังอย่างตั้งใจ เพิ่งคิดอยากจะพูดต่อ

"จงหงอายุสามสิบห้า เป็นหมู่บ้านหยุนชานในเมืองA สามีของเธอเป็นคนปัญญาอ่อน เธอถูกขายไปเมื่อหลายปีก่อน ครั้งนี้หนีออกมาได้อย่างยากลำบาก แต่สุดท้ายก็เจอพวกค้ามนุษย์เข้า คนของพวกผมได้ตรวจสอบมาแล้ว ว่าเรื่องราวเป็นความจริงครับ สามีปัญญาอ่อนที่บ้านของเธอยังค่อยหาเธอไปทั่วหมู่บ้านอยู่ครับ"แต่เล้งหรงกลับพูดต่อจากคำพูดของเสี่ยวโจวเสียเอง เล้งหรงพูดอธิบายอย่างละเอียดยิบ เห็นได้ชัดว่าเขาเข้าใจเรื่องในทั้งคดีนี้อย่างละเอียด

แบบนี้ดูแล้ว ทั้งสามคนก็ปกติ แถมยังหาคนในครอบครัวพบแล้วด้วย เหมือนไม่มีเรื่องอะไรให้สงสัยอีก

เวินลั่วฉิงกวาดสายตามองผู้หญิงสามคนนั้นอีกครั้ง ด้วยแววตาลึกเล็กน้อย

"ลูกพี่ เหยื่อพวกนี้มีปัญหาอะไรรึเปล่าครับ"หมิงหยวนไม่เข้าใจจึงถามขึ้นมา

"มีปัญหาอะไรรึเปล่า"เล้งหรงกลับมองไปทางเวินลั่วฉิงแล้วถาม

"ไม่มีปัญหาอะไรค่ะ"เวินลั่วฉิงเงยหน้าขึ้นมอง จากนั้นก็ตอบเรากลับผิดหวังเล็กน้อย

"เป็นเหยื่อกันทั้งนั้น จะมีปัญหาอะไรได้ยังไงกันครับ ตอนที่พวกเราบุกไปจับกุมนั้น พวกเขานั้นยังถูกขังไว้ในกรงอยู่เลย"หมิงหยวนฮึเย็นชาเบาๆ ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเวินลั่วฉิงอย่างยิ่ง

ตอนที่หมิงหยวนพูด เวินลั่วฉิงก็กวาดสายตามองผู้หญิงทั้งสามราวกับไม่คิดอะไร หลังจากนั้นแววตาของเธอก็มีรอยยิ้มเล็กน้อยซ่อนอยู่ในส่วนลึก

วางแผนรอบคอบจริงๆคนนี้ ซ่อนได้ยอดเยี่ยมจริงๆ แต่ในบางครั้งที่การแสดงออกของคนๆหนึ่งก็ถูกปกปิดได้เป็นอย่างดี ซึ่งสัญชาตญาณการตอบสนองของร่างกายกลับไม่สามารถปกปิดไว้ได้เลย

ตอนเธอพูดว่าไม่มีปัญหา ซึ่งหมิงหยวนมีความไม่พอใจเล็กน้อย ตอนต่อว่าเธอนั้น เธอเห็นว่าร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งในนั้นก็เริ่มผ่อนคลายลงอย่างช้าๆ

"นำพวกเธอกลับไปส่งเถอะ"เล้งหรงเมื่อได้ยินเธอพูดว่าไม่มีปัญหา ก็คิดว่าไม่มีปัญหาจริงๆ เลยสั่งให้นำคนไปส่งทันที

เวินลั่วฉิงสังเกตเห็นว่า ตอนที่เล้งหรงพูดแบบนี้ ร่างกายทุกส่วนของผู้หญิงคนนั้นก็ได้ผ่อนคลายลงทันที

ในสถานการณ์แบบนี้ ตื่นเต้นหวาดกลัวเป็นเรื่องปกติ เหยื่อทั้งหมดก็ว่าหวาดกลัว ตื่นเต้น เพราะฉะนั้นตั้งแต่เริ่มร่างกายจะแข็งทื่อเล็กน้อยกันทั้งสิ้น

แต่ว่า ในตอนนี้มีเพียงผู้หญิงคนเดียวที่ร่างกายผ่อนคลายลงทั้งหมด