ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 42

ตอนที่ 42 เธอไม่แต่งงานกับเขาได้ไหม

“อะไรนะ?” ครั้งนี้เวินลั่วฉิงอึ้งไปเลย พรุ่งนี้สิบเอ็ดโมง เจอกันที่อำเภอ? นี่มันมีกี่ความหมาย? ไปอำเภอหมายถึงจะไปจดทะเบียนสมรสเหรอ?

ใครพอจะบอกเธอได้บ้าง ว่าไปอำเภอนอกจากไปจดทะเบียนสมรสแล้วยังไปทำอะไรได้อีก?

ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ เวินลั่วฉิงไม่สามารถคิดเป็นเหตุผลอื่นได้จริง ๆ

แต่ว่า เขาไม่รู้สึกว่ารีบร้อนเกินไปหน่อยเหรอ?

นี่พวกเขาเพิ่งพบหน้ากันครั้งแรก คุยกันไม่เกินสิบประโยค ทำไมถึงกระโดดข้ามไปที่อำเภอเลย?

“ถ้าหากเธอไม่ปรากฏตัว ตระกูลเย่อก็จะมาสู่ขอถึงบ้าน” เย่ซือเฉินไม่อธิบายอะไร เพียงแต่พูดเสริมขึ้นประโยคนึงอย่างช้า ๆ

“นี่มันแตกต่างกันตรงไหนเหรอ?” เวินลั่วฉิงบอกตัวเองว่าโมโหไม่ได้ โมโหไม่ได้ แต่ในใจกลับทนต่อความหงุดหงิดไม่ได้ มีใครเขารังแกคนอื่นแบบนี้กันไหม?

อะไรที่เรียกว่าเธอไม่ปรากฏตัว ตระกูลเย่อก็จะมาสู่ขอถึงบ้าน?

ถ้าจะสู่ขอก็มาสู่ขอก็จบเรื่อง จำเป็นต้องขู่กันขนาดนี้เหรอ?

สองตัวเลือกนี้มีความแตกต่างกันไหม? เป็นการบังคับให้เธอแต่งงานทั้งนั้น

ในใจของเวินลั่วฉิงรู้อย่างชัดเจน ถ้าหากตระกูลเย่อมาสู่ขอ คุณปู่จะต้องตอบตกลงแน่นอน

เพียงแต่ว่า เธอรู้สึกว่าเทียบกับวันพรุ่งนี้สิบโมงที่จะต้องไปอำเภอดีกว่านิดหน่อยไหม?

แน่นอนว่า นี่คือความคิดของเวินลั่วฉิง พูดได้อย่างมั่นใจว่านี่คือความคิดของเวินลั่วฉิงก่อนที่จะได้ฟังคำอธิบายของเย่ซือเฉิน

“มี ถ้าเธอไปเอง สิทธิการตัดสินใจอยู่ในมือเธอ เรื่องทั้งหมดให้เธอเป็นคนจัดการ” เย่ซือเฉินดวงตามีรอยยิ้ม ชักจูงเธออย่างใจเย็นมาก

ในตอนนี้เป้าหมายของเย่ซือเฉินมีเพียงหนึ่งเดียว นั่นก็คือคิดหาหนทางที่จะรักษาเธอไว้ข้างกาย จะไม่ยอมให้เธอหนีไปได้อีกแล้ว