ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 435

บทที่ 435 คุณชายสามเย่รู้ความจริงของห้าปีก่อน (1)

ถ้าหากเรื่องระหว่างพวกเขาสามารถคลี่คลายได้ด้วยการคุยกันดีๆ เขาก็ไม่ต้องทำเช่นนี้แล้ว

“เรื่องระหว่างเรามีอะไรสะสางไม่ได้？พวกเราไม่ได้มีหนี้แค้นต่อกันเสียหน่อย อย่างมากสุดก็แค่หย่ากัน ไม่จำเป็นต้อง……”มุมปากเวินลั่วฉิงยกขึ้น เขาพูดราวกับพวกเขามีหนี้แค้นต่อกันอย่างนั้น

“เวินลั่วฉิง ทางที่ดีคุณหุบปากไปเลย ไม่เช่นนั้นคุณก็รับผลที่จะเกิดขึ้นเองนะ”บัดนี้เย่ซือเฉินอยากจะบีบเธอให้ตายไปเสียเลย ผู้หญิงคนนี้เขาโมโหอะไรก็มาอย่างนั้น！

“งั้นคุณปล่อยฉันลงมาก่อนสิ ถูกคนอื่นเห็นเข้าจะไม่งาม”เวินลั่วฉิงเห็นนางพยาบาลที่เดินผ่านตกตะลึง ในใจก็รู้สึกร้อนรนขึ้นมาบ้างแล้ว

“คุณใส่ใจเรื่องพวกนี้แต่ตั้งเมื่อไหร่？ปกติคุณมักจะไม่สนใจสายตาของผู้อื่นไม่ใช่เหรอ？”เย่ซือเฉินตะคอกเสียงเย็น ไม่ได้สนใจการคัดค้านของเธอเลยสักนิด ชั้นนี้เป็นตึกผู้ป่วยในvip ฉะนั้นทางเดินจึงไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก

“……”ปากของเวินลั่วฉิงกระตุกอย่างรุนแรง เขาพูดอย่างกับเธอเป็นคนหน้าด้านหน้าทนเสียอย่างนั้น

คนหน้าด้านหน้าทนน่าจะเป็นเขามากกว่าหรือเปล่า？

“แต่คุณก็ควรรักษาภาพลักษณ์ของตัวเองบ้างไม่ใช่เหรอ？พวกเราแอบซุ่มแต่งงานกันสามารถ ไม่มีเหตุผลที่จะต้องเสียภาพลักษณ์หลังจากที่หย่าร้างกันแล้ว ใช่เปล่า？”　เวินลั่วฉิงตัดสินใจเปลี่ยนวิธีเจรจา ลองโน้มน้าวใจเขาดู ตอนนี้เธอไม่เข้าใจเสียเลยว่าเขาทำอย่างนี้หมายความว่าอย่างไร？

พวกเขาหย่าร้างกันแล้ว เขาอยากจะทำอะไรกันแน่？

“ถ้าเช่นนั้นผมควรขอบคุณที่คุณอุตส่าห์คิดเผื่อหรือเปล่า”เย่ซือเฉินจ้องเขม่นเธอแวบหนึ่งแรงๆ ซึ่งน้ำเสียงเต็มไปด้วยความกัดฟันพูด

เธอยังคงช่างกุลสตรี！ช่างมีน้ำใจจริงๆ！

ทำไมเขาถึงอยากจะบีบเธอให้ตายเสียล่ะ！

“ไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันก็แค่เตือนด้วยความหวังดี ถ้าท่าทางของคุณเช่นนี้ถูกแพร่ออกไป อีกหน่อยจะหาภรรยาอีกไม่ได้นะ ต้องมีผลกระทบแน่นอน”อิริยาบถในขณะนี้ เวินลั่วฉิงรู้สึกเวียนศีรษะ ทรมานมาก สิ่งปรารถนาเดียวของเธอในตอนนี้อยากให้เขาปล่อยเธอลงมา

เพื่อให้เขายอมปล่อยเธอลงมา บัดนี้สิ่งที่เวินลั่วฉิงควรจะพูดก็พูดออกมาหมดเปลือกแล้ว เธอหวังว่าคงจะมีประโยชน์บ้าง

แต่ทว่า……

เย่ซือเฉินจ้องมองเธออย่างดุดันอีกครั้ง เขาพบว่าหากคุยกับผู้หญิงคนนี้ต่อไป ไม่ช้าก็เร็วเขาจะต้องเครียดตายเป็นแน่

ฉะนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือไม่ต้องพูดจากับเธอ โดยแปรเปลี่ยนทุกคำพูดเป็นการกระทำเสียจะง่ายและตรงประเด็นกว่า

ฉะนั้นเย่ซือเฉินไม่เพียงแต่ไม่ยอมปล่อยเธอลงมา แต่กลับรัดแน่นมากขึ้นกว่าเดิม และฝีเท้าก็เร่งเพิ่มขึ้นไม่น้อย

พอเข้าไปภายในลิฟต์ ในที่สุดเขาก็ปล่อยเธอลงมาได้เสียที การตอบสนองแรกของเวินลั่วฉิงก็เผ่นหนี

เธอรู้สึกว่าคนนี้บ้าไปแล้ว ไม่มีเหตุผลเอาสักเลย

เธอไม่เข้าใจว่าเขาต้องการจะทำอะไรกันแน่？

เพียแต่เขามาขวางเธอไว้เร็วกว่าหนึ่งก้าว เขาใช้ร่างกายของตนกดเธออยู่บนผนังลิฟต์ด้านข้าง ซึ่งเป็นท่าทางที่คลุมเครือมากมายอีกด้วย

เวินลั่วฉิงขมวดคิ้ว อยากจะใช้แรงดิ้นให้หลุดออกไปโดยสัญชาตญาณ

“ถ้าคุณขยับ คุณไม่ใส่ใจหรือว่าผมจะทำอะไรกับคุณในลิฟต์……”เพียงแต่ร่างกายของเขายิ่งเข้าใกล้มากขึ้นกว่าเดิม กดจนเธอไม่สามารถขยับเขยื้อนได้แม้แต่นิดเดียว

ริมฝีปากของเขาแนบอยู่ใกล้ใบหูของเธอ ซึ่งคำพูดเปี่ยมไปด้วยความคลุมเครือด้านความรักอย่างไม่คิดจะปกปิดเลย

ขณะนั้นที่พูดออกมา เขาจงใจกวาดสายตามองกล้องวงจรปิดด้านมุมขวาบนอยู่แวบหนึ่ง ความหมายของการข่มขู่นั้นชัดแจ่มอย่างไม่ต้องสงสัย