ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 476

บทที่ 476 คุณชายสามเย่เอาแต่ใจขนาดนี้จะดีเหรอคะ (4)

คนที่เธอแต่งงานด้วยมีแต่เขา สามีของเธอก็คือเขา ดังนั้นคนที่เคยแตะต้องตัวเธอก็มีแต่เขา เขาคือผู้ชายคนเดียวของเธอ

ที่จริงเขารู้ดีว่าเธอเป็นผู้หญิงที่รักงวนสงวนตัว หกปีก่อน เธอกับไป๋ยี่รุ่ยรักกันมากขนาดนั้น ทั้งสองคนคบกันมานานสองปีเต็มๆ ในตอนนั้นเธออายุเพียงยี่สิบปี ตอนนั้นเธอก็แน่ใจว่าต้องแต่งกับไป๋ยี่รุ่ยอยู่แล้ว

แต่ว่า ในตอนนั้นเธอไม่เคยมีอะไรกับไป๋ยี่รุ่ยเลย

เพราะว่า ครั้งนั้นที่โรงแรมเมื่อห้าปีก่อน เป็นครั้งแรกของเธอ

ส่วนตอนนี้ตามที่เธอพูดออกมานั้น ถ้าเธอไม่ได้แต่งงานกับไป๋ยี่รุ่ย ก็จะไม่มีเรื่องแบบนั้นเกิดขึ้น

แต่ว่า เย่ซือเฉินนึกถึงอะไรได้อย่างหนึ่ง นั่นก็คือ ถ้าเขาไม่จดทะเบียนสมรสกับเธออีกครั้ง เขาก็จะแตะต้องเธอไม่ได้เหมือนกัน?

ดังนั้น เขาต้องรีบคิดหาวิธีจดทะเบียนสมรสให้ได้!!

เย่ซือเฉินแอบหายใจลึกๆ อยากกดร่างลงไปแรงๆ แต่เห็นเธอที่นอนอยู่ด้านล่างตัวของเขาแล้ว ความรู้สึกที่เกิดความต้องการแบบนั้นก็แรงขึ้นมากทันที เขาก้มหน้าลงอีกครั้งและคิดอยากจะจูบเธอ

แต่ว่าเวินลั่วฉิงกลับรีบหันหน้าไปด้านข้าง หลบหน้าออกจากจูบของเขา

เย่ซือเฉินหยุดชะงักอยู่อย่างนั้น แววตาหมองลง ตอนนี้แม้แต่จูบของเขาเธอก็ยังรังเกียจกันแล้วหรือ?

“เย่ซือเฉิน คุณดื่มเหล้าแล้วก็มาจูบฉัน คุณจะจูบให้ฉันมึนเมาไปด้วยหรือไง?” แต่ ข้างหูของเขามีเสียงพูดของเวินลั่วฉิงดังขึ้นมาทันที น้ำเสียงนั้นเห็นได้ชัดว่าโกรธมาก

เย่ซือเฉินตะลึง จากนั้นยิ้มในใจเบาๆ ที่แท้เธอกังวลเรื่องนี้ ไม่ใช่รังเกียจจูบของเขา

งั้นเขาไม่จูบปากเธอ เขาจูบที่อื่นก็ได้

เย่ซือเฉินรีบเปลี่ยนไปที่อื่น ค่อยๆขับไปจูบที่คอของเธอและจูบเธอแรงๆ จากนั้นกัดเบาๆทีหนึ่ง

ทันใดนั้นปากของเขาก็ย้ายไปที่ข้างหูของเธอ และกัดติ่งหูของเธอเบาๆแล้วบ่นออกมาอย่างควบคุมตัวเองไม่อยู่: “ฉิงฉิง ทำยังไงดี? ผมอยากเอาคุณ อยากเอาคุณให้สุดแรงจังเลย......”

เขาอยากควบคุมอารมณ์ตัวเอง แต่กลับสังเกตได้ว่ายิ่งควบคุมเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้เขามีความต้องการมากขึ้นเท่านั้น

ทุกๆครั้ง แค่แตะต้องตัวเธอ เขาก็ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ เขาอยากเอาเธออย่างบ้าคลั่ง

เขาคิดว่า เขาต้องมนต์เสน่ห์ของเธอแน่ๆ ถ้าไม่อย่างนั้น ทำไมเขาจึงอยากได้แต่เธอคนเดียว กับผู้หญิงคนอื่นเขาไม่เคยมีความรู้สึกแบบนี้เลยสักครั้ง

เวินลั่วฉิงแข็งกระด้างไปทั้งตัวในตอนนี้ ในตอนที่เขากัดติ่งหูของเธอนั้น ทั้งตัวของเธอก็แข็งไปหมดแล้ว ตอนนี้ได้ยินเขาพูดแบบนั้น ยิ่งทำให้เธอ.....

เธอรู้มาตลอด เย่ซือเฉินหลงใหลในตัวของเธอ เพราะเย่ซือเฉินไม่เคยเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นได้เลย

ตอนที่พวกเขายังเป็นสามีภรรยากันนั้น ในทุกๆคืนเขาจะทรมานเธออย่างไม่หยุดไม่หย่อน

และเธอก็รู้ ถ้าเย่ซือเฉินอยากจะได้กับเธอจริงๆ เรี่ยวแรงของเธอไม่มีทางต่อต้านเย่ซือเฉินได้แน่นอน

เธอรู้ดีว่าเธอไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเย่ซือเฉินเลย รู้สึกถึงเย่ซือเฉินจูบบนตัวของเธออย่างไม่หยุด มือของเวินลั่วฉิงค่อยๆกำแน่นขึ้น

ทันใดนั้น เสียงมือถือของเธอดังขึ้นมาพอดี

“มือถือของฉัน” เวินลั่วฉิงตะลึงไปสักพัก พอตั้งสติกลับมาได้แล้วก็รีบยื่นมือไปจับมือถือ

เวินลั่วฉิงนึกว่าเย่ซือเฉินจะไม่ปล่อยตัวเธอ แต่ว่า เย่ซือเฉินรีบลุกขึ้นแล้วหลีกไปอีกข้าง

เวินลั่วฉิงรีบหยิบมือถือมา พอเห็นเบอร์โทรแล้ว สายตากระพริบๆอย่างเร็ว มีอยู่ช่วงเวลาหนึ่งที่เธอรู้สึกใจเต้นเร็วขึ้นอย่างชัดเจน

นี่เป็นเบอร์โทรของถึงจื่อซี วันแรกที่เธอกลับมาที่เมืองAในครั้งนี้ มือถือก็ถูกเย่ซือเฉินขว้างจนเสียไปแล้ว เบอร์มือถือก็เพิ่งไปซื้อมาใหม่ในตอนที่กลับมาเมืองAครั้งนี้