ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 490

บทที่490 รับเด็กสองคนกลับบ้าน (3)

เวินลั่วฉิงเม้มปากเบาๆ ครั้งนี้ไม่ได้เอ่ยพูดอะไรขึ้นมาอีก ถือว่าเป็นการยอมรับแล้ว

แต่ส่วนเย่ซือเฉินทางนั้น ในใจของเธอก็ยังรู้สึกกังวลอยู่เช่นกัน

เธอไม่รู้เลยจริงๆว่าถ้าเย่ซือเฉินรู้เรื่องเด็กสองคนนั้นแล้วเขาจะทำอย่างไร!

“ในเมื่อเธอยินยอมแล้ว ฉันจะส่งเธอไปอยู่กับพ่อของฉันทางนั้น แล้วฉันก็จะไปจัดการเรื่องนี้” เวลานี้ถังหลินรู้สึกตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เขาอยากจะเห็นเด็กสองคนนั้นเร็วๆแล้ว แต่ถังหลินเองก็รู้ว่ามีถังไป๋เชียนอยู่ด้วย อยากจะรับเด็กสองคนกลับมาเกรงว่าคงจะไม่ราบรื่นขนาดนั้น

“สถานะตัวตนของฉันขอให้ช่วยปิดเอาไว้ก่อนนะคะ รวมทั้งคุณพ่อของคุณด้วย แบบนี้จะได้ไม่ส่งผลกระทบต่อเรื่องคดี” เวินลั่วฉิงรู้ว่าถ้าหากเธอเปิดเผยตัวตนของตัวเองออกมาในตอนนี้ อาจจะเป็นเพราะความรู้สึกอื่นๆที่มาปะปนทำให้ส่งผลกระทบต่อคดีได้

อีกทั้งตอนนี้ยิ่งจะให้คนของตระกูลกู้รู้ถึงสถานะตัวตนของเธอไม่ได้ มิเช่นนั้นแล้วตระกูลกู้จะต้องมุ่งเป้าหมายมาที่เธออย่างแน่นอน

“โอเค ฉันเข้าใจความหมายของเธอ เดิมทีฉันคิดว่าจะรอหลังจากไขคดีแล้วค่อยเปิดเผยสถานะตัวตนของเธอ ถึงตอนนั้นค่อยเซอร์ไพรส์พวกเขาก็นับว่าไม่เลวเหมือนกันนะ” ถังหลินเข้าใจความหมายของเธอ ดังนั้นจึงรับปากออกมาอย่างสบายๆ

“เรื่องที่ฉันจะไปไขคดี ในช่วงแรกเริ่มก็ปิดบังตระกูลกู้เอาไว้ก่อนจะดีที่สุดนะคะ” ดวงตาของเวินลั่วฉิงหรี่ลงเล็กน้อย คดีนี้ยาก ทางตระกูลกู้ทางฝ่ายนั้นก็รับมือยากยิ่งเข้าไปอีก

ดังนั้น ตัวตนที่เธอเป็นคนของตระกูลถังจะให้ตระกูลกู้รู้ไม่ได้ และฐานะที่เธอเป็นผู้เชี่ยวชาญทางจิตวิทยาด้านอาชญากรรมก็จะให้คนตระกูลกู้รู้ไม่ได้ด้วยเช่นกัน

“ได้ ฉันจะจัดการให้ดี” ถังหลินพยักหน้ารับ เธอคิดได้อย่างรอบคอบเสียจริงๆ

ถังหลินพาเธอมาส่งยังที่พ่อแม่ของเขาพักอยู่

ถังหลินจอดรถเอาไว้ตรงด้านในลานเล็กๆนั่น แล้วช่วยเวินลั่วฉิงเปิดประตูรถเอง หลังจากนั้นจึงพาเวินลั่วฉิงเข้าไปในบ้าน

ลานเล็กๆที่นี่รวมกันอยู่ด้วยกันและกำแพงก็ไม่ได้สูง ดังนั้นตอนที่ถังหลินพาเวินลั่วฉิงกลับมานั้น หลายๆคนจึงมองเห็น

เวลานี้ใบหน้าของเวินลั่วฉิงนั้นยังคงปลอมตัวเหมือนปกติ ดังนั้นเห็นแล้วก็ยังคงดูขี้เหร่มากเช่นเดิม เพียงแต่ตอนนี้ผู้คนที่อยู่ไกลๆจึงยังเห็นไม่ชัดเจนเท่านั้นเอง

ทุกคนต่างก็พากันเดา ว่าถังหลินพาแฟนมาพบพ่อแม่อย่างนั้นหรือเปล่า?

แน่นอนว่าคนของตระกูลกู้เองก็เห็นแล้ว แต่เรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องปกติ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้คิดอะไรมาก

ถังหลินบอกกับถังหยุนเฉิงว่าเวินลั่วฉิงมาช่วยไขคดี ส่วนเรื่องอื่นๆก็ไม่ได้พูดออกมา

เนื่องจากว่าเวินลั่วฉิงเคยไปที่ตระกูลกู้มาก่อน คนของตระกูลกู้บางคนเคยเห็นเวินลั่วฉิง แล้วก็รู้ชื่อของเวินลั่วฉิงด้วยเช่นกัน ดังนั้นครั้งนี้แม้แต่ชื่อเวินลั่วฉิงก็เปลี่ยนเป็นใช้ชื่อแม่ของเธอ --ถังฉิ้นเอ๋อ

จริงๆแล้วตอนนั้นชื่อของแม่ตอนที่อยู่ตระกูลถังนั้นคือถังหยุนชิง ตอนที่แม่ฟื้นขึ้นมา มีเรื่องมากมายที่แม่จำไม่ได้ จำได้เพียงแค่ว่าตัวเองแซ่ถัง จำได้เลือนรางว่ามีตัวอักษรฉิ้นอยู่ด้วย ดังนั้นจึงใช้ชื่อว่าถังฉิ้นเอ๋อมาโดยตลอด

ดังนั้น ตอนที่ถังหยุนเฉิงได้ยินชื่อถังฉิ้นเอ๋อ จึงไม่ได้คิดอะไรมาก

ตอนที่ถังหยุนเฉิงมองไปยังเวินลั่วฉิง ก็รู้สึกตกตะลึง ทำไมเด็กนี่ถึงได้ดูเด็กขนาดนี้กัน?

แต่ถังหยุนเฉิงก็เข้าใจเรื่องหลักการที่ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคน จึงไม่ได้สงสัยในความสามารถของเวินลั่วฉิง

คุณนายถังเฟิ่งเหมียวเหมียวเห็นเวินลั่วฉิง กลับดูกระตือรือร้นเป็นพิเศษ : “เด็กคนนี้ดูก็รู้แล้วว่าเป็นเด็กดี ใครเห็นก็ต้องชอบ”

เวินลั่วฉิงมองออก ว่าคุณนายถังพูดออกมานั้นดูจริงใจมาก ไม่ได้ดูมีความจอมปลอมเลยแม้แต่นิดเดียว และไม่ใช่เป็นเพราะเธอมาช่วยไขคดีของถังหยุนเฉิงถึงได้ทำดีกับเธอเป็นพิเศษแบบนี้