ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน นิยาย บท 541

บทที่ 541 คุณชายสามเย่เกือบถูกระเบิด (2)

แต่เวินลั่วฉิงนึกถึงที่ท่านปู่พูดกับกู้เจิ้งฉุนที่ห้องเก็บข้อมูลคราวก่อน ไม้เท้าของเขาจะตีแค่คนตระกูลถัง หรือว่าเป็นคนที่ท่านปู่ถังให้ความสำคัญเป็นพิเศษ

แล้วตอนนี้ท่านปู่ถังหมายความว่าอย่างไร?

ที่จริงแล้วท่านปู่ตอนนั้นมองอย่างไม่ปรานีก็จริง แต่เมื่อตีลงมาจริงๆ แล้วลดแรงลงอย่างเห็นได้ชัด

ทุกคนมองเย่ซือเฉินถูกตีด้วยสีหน้าที่แตกต่างกัน คนที่ทำให้ท่านปู่เย่ลงมือและทำให้ท่านปู่เย่ถึงกับใช้ไม้เท้าได้นั้นมีอยู่แค่ไม่กี่คน

ดังนั้นคนที่รู้ข้อเท็จจริงนี้ล้วนเข้าใจ ไม้เท้าของท่านปู่เย่นี้มีความหมายลึกซึ้ง

ท่านปู่หลี่ชะงักไป มองท่านปู่ถังอย่างไม่พอใจเล็กน้อย ผู้เฒ่าถังนี่ลำเอียงชัดๆ ลำเอียงเกินไปแล้ว

เย่ซือเฉินถูกทุบตี แต่สีหน้ากลับไม่เปลี่ยนแปลงแม้แต่น้อย นัยน์ตาคู่หนึ่งยังคงจ้องตรงไปที่เวินลั่วฉิง “งานเลี้ยงคืนนี้เกิดอะไรขึ้น? คุณไม่คิดจะอธิบายกับผมสักคำ?”

เย่ซือเฉินคิดถึงที่ตระกูลถังคิดจะเลือกผู้ชายที่เหมาะสมให้เธอในคืนนี้ เขาคิดถึงสายตาที่ผู้ชายพวกนั้นใช้จ้องเธอเมื่อสักครู่ เขาก็อดไม่ได้ที่จะโมโห

“อธิบาย? ทำไมฉิ้นเอ๋อของเราต้องอธิบายกับนาย? นายเป็นอะไรกับฉิ้นเอ๋อของเรา?” ท่านย่าถังเห็นปฏิกิริยาเมื่อสักครู่ของเย่ซือเฉินเธอก็พอใจเป็นอย่างมาก แต่เมื่อได้ยินน้ำเสียงถามติดจะตำหนิของเย่ซือเฉินในตอนนี้เธอก็ไม่พอใจแล้ว เธอเดินไปข้างๆ เวินลั่วฉิงแล้วดึงเธอไว้

“ผม......” เย่ซือเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อย จากนั้นกำลังจะพูดขึ้นอีกครั้ง

“ใช่แล้ว นายพึ่งถามว่างานเลี้ยงคืนนี้ว่าเกิดอะไรขึ้น? ฉันจะบอกนายให้ คืนนี้ฉันตั้งใจเลือกสักคนที่เหมาะสมให้ฉิ้นเอ๋อ แม้ฉิ้นเอ๋อของฉันยังเด็ก ยังไม่ต้องกังวลเรื่องแต่งงาน แต่เลือกไว้แต่เนิ่นๆ ก็ไม่เลวเหมือนกัน” ท่านย่าถังกลับขัดคำพูดเขาขึ้นมาก่อน เมื่อท่านย่าถังนึกถึงเรื่องพวกนั้นก่อนหน้านี้ก็อดไม่ได้ที่จะโกรธ

โดยเฉพาะเมื่อนึกไปถึงคำพูดพวกนั้นของคุณปู่เย่ที่ด่าประจานฉิงฉิง

ตระกูลเย่ของพวกเขาทำเรื่องพวกนั้น เขายังไม่กระดากใจซักจะถามฉิงฉิง ชักจะมากเกินไปแล้ว

เจ้าหนุ่มนี่แต่ไหนแต่ไรมาหยิ่งยโสจอมเผด็จการ นิสัยอย่างเขา ทัศนคติอย่างเขา คิดอยากจะแต่งงานกับฉิงฉิงของเธอ? ไม่มีทางเสียหรอก

ไหนจะท่าทีของคุณปู่เย่กับคุณย่าเย่ เธอก็ยิ่งไม่วางใจให้ฉิงฉิงแต่งเข้าตระกูลเย่ของพวกเขา

เวินลั่วฉิงลอบถอนหายใจ ก่อนหน้านี้ท่านย่าไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้มาก่อนเลย เห็นได้ชัดว่าตอนนี้ท่านย่าจงใจพูดให้เย่ซือเฉินฟัง

“แล้วคุณว่าอย่างไร?” สายตาของคุณชายสามเย่จับจ้องเวินลั่วฉิงอยู่ตลอด เขาสามารถเพิกเฉยที่คนอื่นพูดได้ เขาอยากรู้แค่ความคิดเห็นของเธอ

“ฉิ้นเอ๋อ เมื่อกี้เธอกับหลี่หรานคุยกันถึงไหนแล้วนะ พวกเธอคุยกันต่อเถอะ อย่าให้คนไม่เกี่ยวข้องพวกนั้นรบกวน” เวินลั่วฉิงยังไม่ทันได้พูดอะไร ท่านย่าถังก็จูงมือเธอเดินไปอีกด้านหนึ่ง

เย่ซือเฉินยื่นมือออกไปอีกครั้งแล้วดึงมืออีกข้างของเธอไว้ นัยน์ตาคู่นั้นหนักแน่นขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“ทำอะไร? เจ้าหนุ่มนี่คิดจะยั่วโมโหฉันเหรอ ไอ้ยา โรคหัวใจของฉัน โรคหัวใจของฉันนี้ไม่ควรจะถูกทำให้โมโหใช่ไหม?” ทันใดนั้นท่านย่าถังก็กุมหน้าอก

ฉิงฉิงของเธอพึ่งกลับมา เธอไม่อยากให้ฉิงฉิงของเธอถูกเจ้าหนุ่มตระกูลเย่ฉกชิงไป ยิ่งไปกว่านั้นถ้าเรื่องพวกนั้นของตระกูลเย่ไม่ได้จัดการให้เรียบร้อยก่อน เธอจะไม่ให้ฉิงฉิงแต่งงานกับเย่ซือเฉินอีกเด็ดขาด

“คุณยาย ไม่เป็นไรใช่ไหม?” เวินลั่วฉิงตกใจ รีบพยุงท่านย่าถังไว้

“เกิดอะไรขึ้น? โรคหัวใจกำเริบอีกแล้วเหรอ หมอกำชับไว้แล้วเธอจะโมโห จะตื่นเต้นไม่ได้ ทำไมเธอถึงไม่ฟัง?” ท่านปู่ถังรีบเดินเข้ามาให้ความร่วมมือกับท่านย่าอย่างรู้กัน