บทที่ 549 เขารู้สึกเจ็บปวดใจ (3)
มู่หรงซือถูมองท่าทางของเธอ ดวงตาก็หรี่ลงเล็กน้อย สายจากใครถึงทำให้เธอร้อนรนได้ขนาดนี้?
มู่หรงซือถูครุ่นคิด เมื่อเงยหน้าขึ้นมาอีกครั้ง ก็เห็นเธอเดินไปถึงที่ระเบียงแล้ว ความเร็วนั้นรวดเร็วเกินไปจริงๆ มู่หรงซือถูนัยน์ตาวาววับขึ้นมาก่อนจะเดินตามไป
สาเหตุที่หลิวหยิงไม่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเพราะเธอรู้ว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา เพราะเสียงเรียกเข้านี้เธอตั้งค่าไว้เฉพาะ มีเพียงโทรศัพท์จากคนนั้นเท่านั้นถึงมีเสียงเรียกเข้าแบบนี้
“ฮัลโหล” เมื่อมาถึงตรงระเบียง หลิวหยิงถึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดรับ น้ำเสียงเธอในตอนนี้นุ่มนวลมาก รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า รอยยิ้มแบบอดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
มู่หรงซือถูในตอนนี้ยืนอยู่ไม่ไกล
จากมุมของเขา เขาเห็นสีหน้าของเธอได้ชัดเจน เธอกำลังยิ้ม ยิ้มอย่างอ่อนโยนมาก เธอไม่เคยยิ้มขนาดนี้ต่อหน้าเขามาก่อน
เขาฟังออกชัดเจนถึงความนุ่มนวลในน้ำเสียงของเธอ เธอพูดกับเขาก็ไม่เคยนุ่มนวลแบบนี้
ตอนอยู่ต่อหน้าเขาเธอพูดอย่างระมัดระวังตลอด น้ำเสียงนั้นเบาแต่กลับไม่มีเศษเสี้ยวของความนุ่มนวล
“หลิวหยิง ผมเองไป๋ยี่รุ่ย” อีกฝั่งหนึ่งของสายโทรศัพท์ เสียงของผู้ชายค่อยๆ ดังขึ้นมา เสียงทุ้มต่ำเล็กน้อย
“ฉันรู้ว่าเป็นคุณ ร่างกายคุณดีขึ้นบ้างหรือยัง?” รอยยิ้มบนหน้าหลิวหยิงไม่มีหุบลง ในความอ่อนโยนมีความรู้สึกอ่อนหวานเจืออยู่ น้ำเสียงเธอในตอนนี้ยิ่งนุ่มนวลมากกว่าเดิมพร้อมกับเป็นห่วงอย่างเห็นได้ชัด
มู่หรงซือถูเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าเธอ ได้ยินน้ำเสียงเธอ แววตาก็เย็นชาลงเรื่อยๆ โทรศัพท์สายนี้เป็นใครกันที่โทรหาเธอ?
เป็นใครที่ทำให้เธอยิ้มแบบนี้? นุ่มนวลแบบนี้?
“ซุปไก่ที่ฉันเคี่ยวให้คุณทานคราวก่อนอร่อยไหม?” ตอนที่มู่หรงซือถูกำลังครุ่นคิด ก็ได้ยินเสียงหลิวหยิงดังขึ้นมาอีกครั้ง
มู่หรงซือถูที่ยืนอยู่ไม่ไกลได้ยินแบบนั้น ตัวก็แข็งค้างไป ดวงตาหรี่ลงอย่างรวดเร็ว
ซุปไก่? ซุปไก่ที่เธอเคี่ยว?
เมื่อไม่กี่วันก่อน เธอเคี่ยวซุปไก่จริงๆ เธออยู่กับเขามาห้าปีไม่เคยเข้าครัวมาก่อน เธอไม่เคยทำอาหารให้เขามาก่อนแม้แต่มื้อเดียว
แต่วันนั้น ตอนเที่ยงเขามีธุระต้องกลับไปเห็นเธอเคี่ยวซุปไก่อยู่ในครัว
แล้วซุปไก่นั่นก็ไม่เลวจริงๆ ช่วงนั้นเขาพึ่งหายจากหวัด ตอนนั้นเขาคิดว่าเธอเคี่ยวให้เขา
ตอนนั้นเขาก็ถามเธอแล้ว ถามเธอว่าเคี่ยวซุปให้เขาใช่ไหม เธอลังเลอยู่สักพักแล้วค่อยพยักหน้าช้าๆ
ตอนนั้นเขายังคิดว่าเธอเขินอาย!
ที่แท้เธอไม่ได้เขินอาย แต่กำลังโกหก หลอกเขา เพราะซุปไก่นั่นไม่ได้เคี่ยวให้เขาอยู่แล้ว แต่เคี่ยวให้กับคนอื่น
มิน่าตอนเขาดื่มซุปไก่เธอถึงได้เอาแต่จ้องเขา แล้วดูเหมือนกังวลเล็กน้อย ตอนนั้นเขายังคิดว่าเธอเป็นห่วงเขา ตอนนี้คิดดูแล้วเธอน่าจะกังวลซุปไก่ของเธอ เกรงว่าเขาจะดื่มซุปไก่ของเธอจนหมด
ได้ ได้เลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ทดลองรัก ชีวิตแต่งงาน100วัน
แอด ถ้าเป็นไปได้ช่วยอัพ1031-1049เป็นจื่อโม่จะเผยตัวกับพ่อ ท่อนนี้หายไป ไม่รู้จะไปตามเรื่องนี้ได้ที่ไหน ขอบคุณมากกกกกกกก...
ตอนหายไป 400 ตอนเลย จะหาอ่านได้ที่ไหนคะ 😓...